تبیان، دستیار زندگی
اقدامات سرکوب‌گرایانه ارتش مصر علیه مردم این کشور، دیگر مجالی برای دموکراسی باقی نگذاشته و سرزمین فراعنه را چون زمان موسی در استبداد و طاغوتی فروبرده که جز عصای موسی و شکافته شدن نیل، راهی برای تغییر وجود ندارد.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

سلاخی دموکراسی در قتلگاه ارتش مصر


اقدامات سرکوب‌گرایانه ارتش مصر علیه مردم این کشور، دیگر مجالی برای دموکراسی باقی نگذاشته و سرزمین فراعنه را چون زمان موسی در استبداد و طاغوتی فروبرده که جز عصای موسی و شکافته شدن نیل، راهی برای تغییر وجود ندارد.

مصر

جمهوری عرب مصر، به عنوان یکی از کشورهای پیشگام در منطقه خاورمیانه و تاثیرگذار در عرصه بین‌الملل و منطقه‌ای، چندی است شاهد کشتارهای عظیمی است که دل هر انسانی را به درد می آورد. مردم مصر در جریان بهار عربی پس از تونس با موفقیت استبداد را کنار زدند و با رای به حاکمیت اسلام، اخوان المسلمین را بر سر کار آوردند. این دقیقا نقطه شروع مخالفت ها و دست‌اندازی‌ها علیه این کشور از داخل و خارج بود که نهایتا به سقوط دولت مرسی و برگزاری تحصن‌ها علیه اقدام ارتش و به نفع مرسی در این کشور دامنه‌د‌ار شد. تهدیدات اخوان المسلمین در مورد مبارزه مسلحانه و از سوی دیگر درگیری ‌های صحرای سینا، فضا را برای اقدام سرکوبگرایانه ارتش فراهم کرد که مورد اقبال دولت مصر نیز واقع شد. کشته شدن نزدیک به هزار نفر در چند روز گذشته در مصر، نتیجه این اقدامات بود که به طور قطع می توان گفت مصر را تا آستانه یک جنگ داخلی به پیش برده است. تضعیف موقعیت اخوان المسلمین در مصر و خواست دولت در جهت نابودی این جریان فکری تاثیرگذار، حداقل در حد یک حزب سیاسی، نتیجه دیگر اتفاقات اخیر مصر است. اگرچه شاید این مسیر تمرینی برای دموکراسی در مصر تلقی شود اما نتیجه‌ آن امروز بر علیه دموکراسی است و آینده دموکراسی در این کشور را با چالش های اساسی روبرو می‌کند. نتیجه نخست شرایط فعلی، از بین رفتن ثبات سیاسی در این کشور و نابودی زیرساخت‌ها و منابع درآمدی مصر است، چنانکه آمریکا اعلام کرده که کمک‌هایش به مصر را کاهش می‌دهد و این روزها نیز مصر خالی از گردشگران شده است. نتیجه دیگر این اقدامات انگ زنی و اتهام زنی به گروههای مختلف سیاسی در این کشور و تلاش در جهت حذف انان از صحنه سیاسی و اجتماعی مصر است.

بروز هرگونه تنش و درگیری در منطقه و مشغول شدن کشورهای منطقه به حال خود، اولا زمینه ساز نفوذ قدرت‌های متحجر منطقه در ساختار سیاسی آنان و از سوی دیگر زمینه ساز حضور گروههای تکفیری و توریست برای کشتار مردم است

نمونه این اقدام را می‌توان در اظهاات مقامات دولتی مصر دید که اخوان المسلمین را به فاشیسم دینی متهم می کنند. این قبیل اتهام زنی‌ها ضمن از بین بردن زمینه فعالیت و حضور تمام گروههای سیاسی در عرصه‌های مختلف حکومتی این کشور، ایجاد تفرقه و تضاد را در مصر فزونی می‌بخشد و می تواند آینده دموکراسی در این کشور را با چالش‌های اساسی مواجه نماید. تفرقه و تشتت سیاسی در میان گروههای مختلف مصری و نهایتا چندپاره شدن این کشور به لحاظ سیاسی نتیجه دیگر اقدامات ارتش و دولت مصر در سرکوب اخوان المسلمین و حامیان مرسی است. فرانید دیگری که از اتفاقات اخیر مصر به ذهن متبادر می شود، بروز جنگ داخلی در این کشور است. با توجه به اوضاع سوریه، لبنان و عراق و نیز بحث صدور تروریسم در منطقه و همچنان سرازیر شدن سیل اسلحه‌های غربی به منطقه، بروز هرگونه جنگ داخلی در این کشور بسیار محتمل به نظر می رسد.

مصر

بروز هرگونه تنش و درگیری در منطقه و مشغول شدن کشورهای منطقه به حال خود، اولا زمینه ساز نفوذ قدرت‌های متحجر منطقه در ساختار سیاسی آنان و از سوی دیگر زمینه ساز حضور گروههای تکفیری و توریست برای کشتار مردم است. ضمن اینکه تنها منتفع این قضیه، رژیم صهیونیستی است که از این رهگذر می‌تواند به اهداف شوم و پلید خود بیش از گذشته نائل آید. عنایت به این نکته نیز خالی از فایده نیست که طرح تغییر نقشه خاورمیانه هنوز در دستور کار آمریکا و غرب قرار دارد و با تداوم روند درگیری ها و مشکلات موجود در منطقه، نقطه عطفی در اقدامات آمریکا پدید آمده و آنان را برای تحقق این امر امیدوار تر کرده است. آنچه که امروز به طور قطع در مصر شاهدیم، چیزی جر سرکوب دموکراسی و رای مردم نبوده و نیست و می‌تواند تبعات سنگینی را برای کل اعراب که مصر به عنوان لیدر آنان شناخته می شود، در بر داشته باشد. به مسلخ بردن دموکراسی در قتلگاه ارتش مصر، آینده سیاسی این کشور را با ابهامات جدی روبرو کرده و این امید را به یاس تبدیل کرده است که بالاخره روزی اعراب نیز روی خوش دموکراسی را می‌بینند. به هر روی اتفاقات نامیون و نامبارک مصر شرایط دشواری را برای دموکراسی در این کشور پدید آورده اما باید امیدوار بود که مردم مصر از این آزمون سربلند بیرون آیند.

هاتف پوررشیدی

بخش سیاست تبیان