ضرغامی به پایان می رسد؟!

---

رئیس رسانه ملی، نزدیک به وقت اضافه حکم مسئولیت خود قرار دارد، یا زمان و شیوه مدیریت وی به پایان خود نزدیک است یا طرح و فرصتی نو در راه است؟

---

چیزی دیگر به اتمام ریاست مهندس عزت ا... ضرغامی نمانده است. گمانه زنی ها در مورد رییس جدید ساختمان شیشه ای كه در خیابان به قول كلاه قرمزی جام جهانی(جام جم) قرار دارد، آغاز شده است چهره هایی نیز كاندید این پست شده اند از انتصاب معاونین وی تا انتخاب افراد شهره سیاسی و فرهنگی، حتی ابقای دوباره جناب مهندس برای ریاست این سازمان.

از سال 83 به بعد یعنی پس از انتصاب مهندس عزت ا... ضرغامی به عنوان رییس صدا و سیما شاهد تحولات مثبت و منفی بسیاری بودیم از توسعه شبكه های صدا و سیما درون و برون مرزی تا برنامه های متنوع و جدید، از پخش سریال های بی محتوا تا سانسور های رسانه ای.

تحولات مثبت این سازمان از یك سو به مدیریت ایشان و از سوی دیگر كه بخش عمده ای را تشكیل می دهد فراخور تحولات اجتماعی و ارتباطاتی در دنیا بوده و تحولات منفی نیز شاید ما حصل نظرات فردی و تصمیم های گزینشی بوده است.

شاید كمی اغراق باشد كه بگوییم مجموعه های كره ای از جومونگ تا یانگوم آبروی سیما جمهوری اسلامی ایران را در این سالها خریده اند(البته ناگفته نماند كه ما از محتوا و گفتمان اصلی فیلم قبل از دوبله بی خبریم).

بی انصافی است كه از سریال های طنز كه از زمان ریاست مهندس ضرغامی به بعد پخش شد یادی نكنیم مجموعه ای هایی نظیر شب های برره، خانه به دوش و... كه اعضای خانواده را دور هم جمع می كرد در این مطلب نظر ما نقد مجموعه های پخش شده نیست البته به علت افزایش انتقادات و به زعم برخی، مخرب بودن این آثار جای خود را به سریال های كره و یا تكراری و ...دادند. بسیار مشكل است كه عملكرد یكی از بزرگترین سازمان های كشور با بیشترین ارباب رجوع كه مخاطب نامیده می شود را در این مجال بررسی كرد.

آقای ضرغامی و تیمش در بدو ورود به ساختمان شیشه ای خوب و مثبت عمل كردند اما رسانه ملی از روند سریع و پرشتاب رسانه های خارجی باز ماند و پخش سریال های تكراری، مسابقات بی محتوا روی آورد. گزافه نیست كه بگوییم برنامه های شبكه فرهیختگان، شبكه قران در سیما و رادیو جوان، رادیو قران در حوزه صدا كه به صورت تقریبا تخصصی كار می كنند آبروی این رسانه شده است و مایه دلگرمی مخاطبان این سازمان هستند. همچنین راه اندازی شبكه های العالم، پرس تی وی و سحر نیز گام مثبت رسانه ملی در نشر و توسعه مبانی و‌آرمان های بلند انقلاب و جمهوری اسلامی در دنیا بوده اند.

اما سخنان اخیر آقای ضرغامی بعد از پخش بازی والیبال ایران و ایتالیا و دفاع وی از عملكرد كاركنانش، نشان از  بلند نظری و دور اندیشی وی دارد و این طور به نظر می رسد موانع گسترده و اختلاف نظرهای فراوانی از برنامه، سریال سازی تا پخش برنامه های زنده ورزشی وجود دارد.

با نگاهی به پیشینه ی فعالیت های فرهنگی آقای ضرغامی انتظار می رفت یك تیم فرهنگی قوی پشتوانه صدا و سیما باشد، صدا و سیمایی كه به طور مستقیم و غیر مستقیم روی فكر و روح مخاطب خود تاثیر می گذارد، باید مغز داشته باشد نه به قول یكی از اساتید مردم شناسی دانشگاه تهران(دكتر فیاض) كه معتقد است صدا و سیما مغز ندارد و مقلد محض است حتی از نحوه دكور بی بی سی و اجرای مجریانش در بخش های خبری به اصطلاح جدید و امروزی تقلید می كند، این تقلید آفت یك رسانه فرهنگ ساز است و موجب دلزدگی مخاطب می شود.

البته نباید انصاف را به مسلخ برد و فقط انتقاد كرد، شتاب حركت مهندس ضرغامی در رسانه ملی از لحاظ كمی همسو با شتاب رسانه ها دنیا بود اما لحاظ كیفی چندان تعریفی ندارد.شاید این موضوع ماحصل همان تقلیدی است كه دكتر فیاض به ‌آن معتقد است.

شاید بد اقبالی كه مهندس ضرغامی با‌ آن رو برو شد، رشد قارچ گونه شبكه های ماهواره ای بود كه با تنوع طلبی مخاطبان برنامه های تولید داخل تاب برابری با‌ آن را نداشتند و كمی موجب دلسردی آنها از برنامه های صدا و سیما شد.

طبق گفته حضرت امام خمینی صدا و سیما به مثابه دانشگاهی عمومی است، اما برخی گویا كمر به تك بعدی كردن این دانشگاه بسته اند و چون در فرهنگ سازی ناموفق بوده اند تنها به نقد و اشكال گیری می پردازند فارغ از این كه انسان موجودی است اجتماعی و نیازمند ارتباطات در هر شكلی از رادیو و تلویزیون تا ماهواره، تلفن و اینترنت.

عملكرد رسانه ملی رابطه مستقیم با افزایش یا كاهش تعداد بینندگان شبكه های ماهواره ای و برنامه های آن نظیر اخبار، برنامه های مستند، سریال ها، مسابقات و سرگرمی دارد.

در وانفسای امروز كه شبكه من و تو، فارسی وان، بی بی سی فارسی، وی او ان لحظه ای بیكار نمی ننشیند و فرهنگ كشور را به نشانه رفته اند در وهله اول بدا به حال كارشناسان و برنامه ریزان فرهنگی كشور كه در بعد رادیو و تلویزیون ناموفق بوده اند و از این پتانسیل عظیم كمتر بهره برده اند.

مثل رسانه ملی ما بویژه شبكه های سیما مانند عروسی است كه هزار مادر شوهر دارد آن هم مادر شوهرهای به سبك قدیم! كه در هر كاری دخالت می كنند.

آیا تجربه 30 ساله رسانه ما بعد از انقلاب كافی نبوده، و اكنون زمان آن نرسیده است كه به عنوان یك فرهنگ ساز قوی  و موثر از آن بهره برد و برنامه سازی مخاطب پسند در آن صورت گیرد.

قطعا برنامه هایی كه در كشور ساخته می شود اگر با ذائقه مخاطب ایرانی جور باشد با استقبال روبرو خواهد شد و خواهند توانست جای حریم سلطان و... را بگیرد.

رسانه ملی به عنوان سازمانی كه ردیف بودجه ی دولتی دارد و تمام مردم حق دارند از‌آن بهره بگیرند و منتفع شوند عمل نكرده است اما می توان گفت كه در برخی حوزه ها بویژه سالهای اخیر تمام تلاش خود را بكار گرفته تا بتواند نظر مخاطبان خود را جلب كند كه ساز و كار آن در بحث انتخابات از مناظره ها تا پوشش اخبار مرتبط همچنین پخش برنامه های ورزشی و ... از آن جمله است.

آیا واقعا انتظارات مقام معظم رهبری زمانی كه آقای مهندس ضرغامی را به این سمت منصوب كردند برآورده شده و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به نقطه ای که شایسته ی جمهوری اسلامی ایرانمی باشد، رسیده است؟

رییس رسانه ملی خواه آقای ضرغامی باشد، یا گزینه های دیگر فرقی نمی كند باید بداند كه آنچه در این رسانه صرف برنامه سازی وپخش می شود از بیت المال است و حق همه مردم، اعتدال را رعایت كند، از حفظ كیان خانواده با تكیه بر فرهنگ ایرانی اسلامی در سریال ها تا واگویه ی حرف دل مردم در برنامه های چالشی در ارتباط با مسئولین، از انتشار اخبار صحیح با تاكید بر امنیت ملی و داخلی تا تولید برنامه های علمی و كاربردی در زندگی روزمره مردم و در نهایت پر كردن اوقات فراغت.

رییس بعدی ساختمان شیشه ای باید بداند كه هنوز هستند خانواده هایی كه اعتقادی به دیدن برنامه های ماهواره ندارند و تنها وسیله ارتباط جمعی آنها همچنان رادیو و تلویزیون است، پس باید تمام همت خود را بكارگیرد تا وقتی نوجوان در مدرسه و حلقه دوستانشان دارند درمورد فلان سریال ماهواره كه شب گذشته پخش شده صحبت می كنند نوجوانی كه در خانواده ماهواره ندارند حرفی برای گرفتن از برنامه روز قبل رسانه ملی كشورش داشته باشد و ترغیب به دیدن ماهواره نشود بلكه برنامه های تلویزیون نیاز او را  برطرف كند.

مینا محمدی

بخش ارتباطات تبیان