کابینه روحانی با بلیط سوار می شوند؟

دولت یازدهم در حالی به استقبال تشکیل کابینه و هیئت دولت رفت که در هشت سال پیش، پاستور رفت و آمد وزرا و مسئولین دولتی بسیاری را به خود دیده است. بیش از نیمی از کابینه در دو دولت گذشته تغییر یافت، که با توجه به نوع تغییرات انجام گرفته، بیشتر وجود عدم ثبات مدیریتی در دولت گذشته به نظر می رسد تا پویایی. رویکردی که تجربه وزرای دولت نهم را به محاق دولت دهم برد!

مردم ایران با توجه به  افراط و تفریط هایی که در چهار دولت گذشته تحت مدیریت دو رئیس جمهور پیشین احساس کردند، با مطرح شدن شعار اعتدال گرایی به سمت حسن روحانی نیل پیدا کردند.اعتدال گرایی و عقلانیت شعاری بود که روحانی آن را با توجه به اوضاع کشور شاه کلید نجات و بهبود شرایط بیان کرد. اعتدال در بیان رئیس جمهور دولت یازدهم به معنای توازن میان آرمان، واقعیت و ترجیح منافع ملی بر منافع حزبی و جناحی است. اعتدال‌گرایی او،  بر اخلاق مدارا اصرار می‌ورزد و از طریق گفت‌وگو، تفاهم و تدوین برنامه‌های کوتاه و میان مدت سعی خواهد کرد تا شکاف‌های اجتماعی و سیاسی را به حداقل برساند. در ادامه روحانی همچنین در اولین نشست خبری خود بعد از انتخابات، خود را وامدار هیچ گروهی ندانست و گفت من از امروز رئیس جمهور همه مردم ایران هستم.

حسن روحانی کسی بود که شاید اول راه رقابت های انتخاباتی فردی و حتی خود وی نیز  گمان نمی کرد گوی پیروز رقابت را بدست آورد اما مردم دل به گفته ها و وعده های او دلبسته و او را منتخب خود دانستند. وی با مواضع خود تا به حال نشان داده است همانند روسای جمهور قبلی فرزند نظام می باشد و خود را در چهارچوب ارزش های انقلاب اسلامی می داند. روحانی شخصی است که ریشه در خاک اصولگرایی و شاخه در هوای اصلاح طلبی دارد و هم اکنون نیز بیشتر مورد حمایت گفتمان پیوند خورده کارگزارانی و اصلاح طلبی است.

روحانی در گفته های خود برای تحقق و پیاده سازی اعتدال، تشکیل دولت فراجناحی را نوید داد. او گفت در دولت خود از همه جناح ها و گروه ها با قرائت معتدلانه، کمک خواهد گرفت، اما اینکه این اعتدال گرایی، شایسته سالاری، کارآمدی و تعهد، هرکدام از این موارد به طور مجزا و در تعامل با یکدیگر، چگونه  در کابینه وی نمود پیدا کرده است، نیازمند این بود تا به طور کامل اعضای دولت یازدهم به افکار عمومی معرفی شوند. گمانه زنی های مطروحه در رسانه ها هر چه به آخر خود نزدیکتر می شد با لیست نهایی دولت اشتراکات بیشتری داشتند.

از میان 18 عضو معرفی شده برای کابینه، غالب وزرا دارای سوابق مطلوب و خوبی هستند و در جناح و گفتمان خود بر موضع اعتدال قرار دارند. اما سنجش کارآمدی بیشتر هر وزیر را باید به مجلس و کارشناسان بسپاریم. از میان وزرای معرفی شده محمدعلی نجفی، بیژن زنگنه، حسین دهقان، محمد جواد ظریف، نعمت زاده، جعفر میلی منفرد، محمود واعظی، مسعود سلطانی فر، سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی، محمود حجتی، عباس احمد آخوندی، علی ربیعی افرادی هستند که غالبا مسئولیت اصلی خود را در دو دولت سازندگی و اصلاحات بر عهده داشتند و تنی چند از آنان با توجه به تجربه سودمند خود تا آخر یا چندی از عمر دولت نهم و دهم در زمینه تخصصی خود به نوعی دست اندرکار بودند اما افراد دیگر چون علوی، رحمانی فضلی، چیت چیان و به ویژه مصطفی پور محمدی افرادی اند که یا مستقلند و ریشه در اصولگرایی دارند و یا قرابت بیشتری با گروه های اصولگرا داشته اند. در  میان پاستور نشینان نیز افرادی که تا الان نصب شده اند چون مشاوران، معاون اول، معاون پارلمانی و..  از افرادی اند که در جبهه حامیان قبل از انتخابات قرار داشته اند.

با نگاهی کلی به مسئولان دولت یازدهم می توان اذعان داشت که از نظر خوانش اعتدال، افراد مذکور اکثرا جز چند نفر، در جناح و گفتمان خود افرادی معتدل و بی حاشیه بوده اند و با توجه به سوابق شاید بتوان رویکرد شایسته سالاری را در کل بدنه آنها مشاهده نمود. اما شاید دولت فراجناحی، آنطور که به صورت آرمانی توقع می رفت محقق نشده است. البته با توجه به گرایشات حال رئیس جمهور و اطرافیان وی در سالیان اخیر و حامیان او در پیش از انتخابات این چینش دور از ذهن نبود. در واقع دیدگاه رئیس جمهور یازدهم به این اعتدال نزدیک تر است. همانطور که چندی پیش هم حسین مرعشی به این مورد اشاره داشته و گفت: "دوستانی که دور آقای روحانی جمع شده اند از اعتدالیون اصلاح طلب هستند" و روزنامه های اصلاح طلب هم دیروز این مورد را با تیترهایی چون "کابینه اعتدال مایل به اصلاحات" تایید کردند. البته رویکرد دولت یازدهم نسبت به رفتار دولت های گذشته امری بدیهی و البته رویکردی معتدلانه و پیشرو داشته است. در نهایت با اینکه فراجناحی بودن دولت شکل آرمانی به خود نگرفته است در نگاهی مثبت، باز قدم های خوبی به وسیله روحانی برداشته شده که امید است دولت های بعدی آن را توسعه دهند. در ادامه این معنا به ذهن متبادر می شود که گویی این دولت نیز قرائت معتدلانه ای از پروژه وحدت ملی هاشمی رفسنجانی است.

اما این اعتدال را مدیریت حسن روحانی می تواند در راه خدمت به مردم و حفظ و پاسداشت نظام اسلامی و قانون اساسی نگاه دارد. روحانی باید از این خوانش برای اعتلای ایران اسلامی حراست کرده و در تمامی جوانب دولت این رویکرد را تا آخر حفظ کند تا افراط و تفریط ها در سالیان بعد این رویکرد را به حاشیه نراند و قوت آن را به هدر برد.

همه اعضای کابینه دارای تجربه و سوابق خدمت در نهادهای نظام اسلامی هستند و امید است همانطور که رهبری حمایت خود را در حکم تنفیذ تا ماندن در صراط مستقیمی که تا به حال رئیس جمهور در آن قرار داشته است، اعلام داشتند؛ همه مسئولین دولت یازدهم تحت این حمایت همه همت و تلاش خود را در بهبود و پیشرفت امور در همه جوانب به کار گیرند.

در نهایت حال و بعد از رای اعتماد مجلس و شکل گیری کل اعضای کابینه همه باید مطابق وظیفه و توصیه رهبری با دولت همکاری صمیمانه داشته و در پیشبرد امور همدیگر را یاری کنند، از اختلافات و حاشیه سازی بپرهیزند  و دولت یازدهم  را دولت اعتلای نظام اسلامی قرار دهند.