احادیثی درباره حضرت امام علی (ع)
حضرت زهرا (سلامالله علیها): همانا سعادتمند (به معنای) کامل و حقیقی، کسی است که امام علی (ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد. (امالی (صدوق) ص 182)
حدیثی از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله):
اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَکَةُ وَ العَفوُ وَ العافیَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشری وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمکینُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّهِ تَبارَکَ وَ تَعالی عَلی مَن اَحَبَّ عَلیَّ بنَ اَبی طالِبٍ علیهالسلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ به فضلهِ وَ تَوَلَّی الأَوصیاءَ مِن به عدهِ وَ حَقٌ عَلَیَّ اَن اُدخِلَهُم فی شَفاعَتی وَ حَقٌ عَلی رَبّی اَن یَستَجیبَ لی فیهِم وَ هُم اَتباعی وَ مَن تَبِعَنی فَاِنَّهُ مِنّی؛
آسایش و راحتی، کامیابی و رستگاری و پیروزی، برکت و گذشت و تندرستی و عافیت، بشارت و خرمی و رضایتمندی، قرب و خویشاوندی، یاری و پیروزی و توانمندی، شادی و محبت، از سوی خدای متعال، بر کسی باد که علی بن ابیطالب را دوست بدارد، ولایت او را بپذیرد، به او اقتدا کند، به برتری او اقرار نماید، و امامانِ پس از او را به ولایت بپذیرد. بر من است که آنان را در شفاعتم وارد کنم. بر پروردگار من است که خواستهی مرا درباره آنان اجابت کند. آنان پیروان من هستند و هر که از من پیروی کند، از من است. (بحارالأنوار (ط-بیروت) ج 27، ص 92)
حدیثی از حضرت زهرا (سلامالله علیها):
اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛
همانا سعادتمند (به معنای) کامل و حقیقی، کسی است که امام علی (ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد. (امالی (صدوق) ص 182)
حدیثی از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله):
اَنـَا اَدیبُ اللّهِ وَ عَلیٌّ اَدیبی، اَمَرَنی رَبّی بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانی عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ وَ ما شَیءٌ اَبْغَضُ اِلَی اللّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنَ الْبُخْلِ وَ سوءِ الْخُلُقِ، وَ اِنَّهُ لیُفْسِدُ العَمَلَ کَما یُفْسِدُ الخَلُّ الْعَسَلَ؛
من ادب آموختهی خدا هستم و علی، ادب آموختهی من است. پروردگارم مرا به سخاوت و نیکی کردن فرمان داد و از بخل و سختگیری بازَم داشت. در نزد خداوند عزوجل، چیزی منفورتر از بخل و بد اخلاقی نیست، و همانا آن عمل را ضایع میکند، آنسان که سرکه، عسل را. (مکارم الاخلاق ص 17)
حدیثی از نوف البکالی:
رَاَیْتُ أمیرَ المُۆمِنینَ علیهالسلام مُوَلِّیا مُبادِرا، فَقُلْتُ : اَیْنَ تُریدُ یا مَولایَ؟ فَقالَ : دَعنی یا نَوف، اِنَّ آمالی تُقَدِّمُنی فِی المَحبوبِ. فَقُلتُ : یا مَولایَ وَ ما آمالُکَ؟ قالَ : قَدْ علمها الْمَأمولُ وَ اسْتَغنَیتُ عَنْ تبیینها لِغَیْرِه، وَکَفی بِالْعَبْدِ اَدَبا اَلاّ یُشْرِکَ فی نِعَمِهِ و اِرْبِهِ غَیْرَ رَبِّهِ؛
امیر المۆمنین علیهالسلام را دیدم که شتابان میرود. عرض کردم: مولای من کجا میروی؟ فرمودند: «ای نوف، رهایم کن! آرزوهایم مرا به پیشگاه محبوب میکشاند». عرض کردم: مولای من! آرزوهایتان چیست؟ فرمودند: «آن کس که مورد آرزوست، خود آنها را میداند و نیازی نیست به غیر او بگویم. بنده را همین ادب بس که در نعمتها و نیازش، غیر پروردگارش را شریک نگرداند». (بحار الانوار (ط-بیروت) ج 91، ص 94 – مستدرکالوسایل و مستنبط المسایل ج 11، ص 22121)
حدیثی از پیامبر (صلی الله علیه و آله):
عَلیٌّ یَعْسوبُ الْمُۆْمِنینَ وَ الْمالُ یَعْسوبُ الْمُنافِقینَ؛
علی، پیشوای مۆمنان و ثروت، پیشوای منافقان است. (امالی (طوسی) ص 355)
حدیثی از پیامبر (صلی الله علیه و آله):
بی اُنذِرتُم وَ به علیِّ بنِ أبی طالِبِ اهْتَدَیتُم... وَ بِالْحَسَنِ اُعْطیتُمُ الإْحسانُ وَ بِالْحُسَینِ تَسعَدونَ وَ بِهِ تَشقونَ ألا وَ إنَّ الْحُسَینَ بابٌ مِن أبوابِ الْجَنَّةِ مَن عاداهُ حَرَّمَ اللّهُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّةِ؛
به وسیله من هشدار داده شدید و به وسیله علی (علیهالسلام) هدایت مییابید و به وسیله حسن احسان میشوید و به وسیله حسین، خوشبخت میگردید و بدون او بدبخت. بدانید که حسین، دری از درهای بهشت است، هر کس با او دشمنی کند، خداوند بوی بهشت را بر او حرام میکند. (البرهان فی تفسیر القرآن ج 3، ص 232)
حدیثی از پیامبر (صلی الله علیه و آله):
حقُّ علیٍّ علی هذهِ الاُمّةِ کحَقِّ الوالِدِ علی وَلَدِهِ.
حق علی بر این امت، همچون حق پدر است بر فرزندش. (امالی (طوسی) ص 54)
حدیثی از امام علی (علیهالسلام):
وَاللَّهِ لَابنُ أبی طالِبٍ آنَسُ بِالمَوتِ مِنَ الطِّفلِ بِثَدیِ اُمِّهِ.
به خدا سوگند که اُنس پسر ابوطالب به مرگ، از انس کودک به پستان مادرش بیشتر است. (نهجالبلاغه (صبحی صالح) ص 52، خطبه 5 {شبیه این حدیث در نزهه الناظر و تنبیه الخاطر ص 56}