زنان زیباروی رنگین کمانی!

گرایش زنان به آرایش های افراطی، از رویكردهای متفاوتی قابل تبیین است. جامعه شناسان، روانپزشکان و روان شناسان مسائل گوناگونی را به عنوان علل این افراط عنوان می کنند.

آیا اجباری بودن حجاب می تواند عاملی برای گرایش بانوان به آرایش باشد

تمایل به زینت و آرایش امری طبیعی است که قاعدتا تحت تأثیر الزامات فرهنگی اجتماعی سامان می یابد. در کشورهایی مانند عربستان، امارات متحده عربی و سوریه که مسئله حجاب در آنها اجباری نیست، مصرف بالای لوازم آرایش را شاهد هستیم؛ پس حجاب نمی‌تواند عاملی برای آرایش زنان ایرانی محسوب شود. این در صورتی است که آرایش خانم‌های عربی نسبت به زنان ایرانی اغراق‌آمیزتر و از رنگ و لعاب بیشتری برخوردار است؛ پس اگر قرار بود حجاب عاملی برای این امر باشد بایستی آرایش‌های ما رنگ و لعاب بیشتری نسبت به کشورهای عربی داشت، در صورتی که چنین نیست.

زنان تحصیل کرده کمتر آرایش می کنند

هر میزان فرد موقعیت‌های بیشتری در اجتماع برای کسب محبوبیت، مقبولیت و کسب تأیید شدن داشته باشد کمتر به دنبال زیبایی کردن خود هستند، زنان تحصیل‌کرده و شاغل کمتر به دنبال زیبایی خود بوده و حتی کمتر نیز از طلا و جواهرات استفاده می‌کنند. هر فردی یک زمینه آسیب‌شناختی به طور ژنتیکی، تربیتی و تحولی در خود دارد، اگر این افراد در محیط‌هایی قرار گیرند که به نوعی برای فرد تأیید و تقویت فراهم کند، این زمینه‌های آسیب‌شناختی چندان بروز و تجلی پیدا نمی‌کند ولی اگر در محیط‌هایی قرار گیرند که دامنه عدم تأیید شدن‌شان بسیاری از رفتارهای فرد را شامل ‌شود باعث ظهور این آسیب ها می‌شود.  ما در جامعه افراد بی‌هویت زیادی می‌بینیم گرچه می‌توانند افراد موفقی باشند، اما هنوز یک تصویر منسجم و درستی را از خودشان ندارند. یکی از راه‌های کسب تأیید و اعتباربخشی در سنین جوانی و نوجوانی به ویژه در خانم‌ها جذابیت‌های جسمانی است، بنابراین می‌توان گفت عوامل جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی، روان‌شناختی و مسایلی که تحت عنوان آسیب‌های روانی که هنوز بروز پیدا نکردند، می‌توانند عاملی برای استفاده از لوازم آرایشی برای جذابیت‌های افراطی جسمانی باشد. 

میل به زیبایی به عنوان یک آرمان عامل آرایش در زنان

برخی عوامل مۆثر همچون رواج مدگرایی و مصرف زدگی از طریق تبلیغ رژیم های متعدد بدن سازی و پدیده صنعت فرهنگ و سودجویی های اقتصادی؛ اهتمام به ارضای لجام گسیخته تمایلات زیباشناختی؛ افزایش قدرت و انگیزه تصرف و دست کاری در بدن؛ ارزش یابی و اعتبار بخشی اجتماعی (یا نیاز آفرینی کاذب واعمال فشار اجتماعی برای همنوایی)؛ محوریت یابی افسارگسیخته امیال انسانی وغیره نیز از جمله عواملی است که تشدید مصرف و افراط در این موضوع را تمهید کرده است.

میل به زیبایی به عنوان یک آرمان (لازم به ذکر است که در جامعه مدرن به دلیل اینکه انسان خود را در بدن و جسم فیزیکی خلاصه کرده و خود حقیقی او به فراموشی سپرده شده؛ این میل از طریق دخل و تصرف های بدنی با هدف افزایش زیبایی ظاهری ارضا می شود)؛ میل به کسب زیبایی اضافی (به عنوان یک کمال؛ این موضوع در خانم هایی که بهره بالایی از زیبایی طبیعی ندارند وضوح بیشتری دارد)؛ میل به جوان ماندن و طراوت مستمر؛ میل به خودنمایی و جلب توجه یا تأیید دیگران (انسان به طور طبیعی – قطع نظر از جنبه های تربیتی و اخلاقی- از دیدن و دیده شدن لذت می برد؛ از سوی دیگر، جلب توجه دیگران یا برانگیختن حس کنجکاوی دیگران نماد نوعی قدرت روانی شمرده می شود) از جمله عوامل توجه زنان به آرایش کردن است.

عدم رضایت زنان ایرانی از جذابیت های جسمانی خود

مشکل ما اینجاست که ما ایرانی‌ها خود را زشت می‌پنداریم و اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها را زیبا فرض می‌کنیم و نتیجه حاصله این می شود که برای جبران این زیبایی‌شناسی، زیبایی غربی را در جسم خودمان بازتاب ‌می دهیم، بر همین اساس تا جایی که تکنولوژی اجازه می‌دهد (جراحی بینی، پوست و گونه) ما اقدام به این امر می‌کنیم که متأسفانه در صدا و سیما نیز با تبلیغ زیبایی‌شناسی غربی به این امر دامن زده و ما همچنان زشت باقی مانده‌ایم.

این عدم رضایت از جنبه‌های زیبایی‌شناختی جسمانی (چهره) باعث ایجاد یک نوع ناهماهنگی، اضطراب و تحت‌الشعاع قرار دادن مسایل هویتی فرد می‌شود که اساسا می‌گوید آیا من آدم زیبایی هستم یا نیستم؟، این عدم رضایت و این تعارض که آیا چهره‌ای که من از خودم در جامعه نشان می‌دهم مورد قبول همگان هست یا نیست، مشکل ساز شده است.

شاید این عدم مقبولیت یک امر تخیلی و یا ناشی از ادراک فرد باشد که در پی این مسئله به دنبال کسب مقبولیت اجتماعی برای خود در جامعه برمی‌آید، به همین دلیل برای کسب آن اقدام به آرایش چهره خود کرده در حالی که شاید اگر روش‌ها و فرصت‌های بیشتری در جامعه برای کسب مقبولیت به ویژه برای خانم‌ها وجود داشته باشد زنان تا این حد به دنبال این نباشند که از لحاظ زیبایی بخواهند به دنبال محبوبیت باشند.

مطرح شدن ضعف زیباشناختی

غلبه احساسات برعقل؛ رقابت جنسی و چشم و هم چشمی و بالا بردن شانس ازدواج نیز از جمله عواملی است که در این امر حائز ذکر کردن است.

یکی از مشکلات موجود در ازدواج نیز همین زیبایی‌شناسی است، اینکه همه دخترها زشت شدند و باید با آرایش خودشان را زیبا کنند، به دلیل اینکه اعتماد به نفس تابعی از زیبایی‌شناسی افراد است، اگر فردی احساس زیبایی کرد اعتماد به نفس‌اش نیز افزایش می‌یابد و اگر زیبایی نداشت اعتماد به نفس‌اش هم خود به خود از میان می‌رود.

اگر مشکل اعتماد به نفس در زنان حل شود،دیگر لطمات وارده از جانب این معضل،نیز حل خواهد شد. امروزه خانم‌ها فقط به دنبال عروسک کردن خود هستند (عدم اعتماد به نفس) یعنی تعریف یک زن در جامعه ما این شده است که یک پولی از همسر خود بگیرد و به دنبال فلان لباس مد شده با آرایش غلیظ در فروشگاه‌ها و مغازه‌ها بگردد. این امر بیانگر عدم وجود و عدم اعتماد به نفس زنان ما است.

این سۆال بی جواب باقی می ماند

مطالب فوق حاکی از آن است که بیشترین آرایش در سنین جوانی انجام می شود، این در حالی است که افول زیبایی در سنین میانسالی بروز می کند. آمار جمع آوری شده در مصرف لوازم آرایش و واردات آن به کشور هم نمایانگر خروج ارز از کشور است. همچنین بالا رفتن سن ازدواج و رواج انجام اعمال جراحی برای زیبایی نیز دامنگیر جامعه امروز شده است، اما این سۆال بی جواب باقی می ماند که چرا برای رفع این مشکلات و معضلات هیچ تدبیری اتخاذ نمی شود؟

چرا رسانه ملی دست به کار نمی شود ؟و در نهایت چرا هیچ نهاد مسئولی جوانان کشور این سرمایه های عظیم را در نمی یابد از آموزش و پرورش گرفته تا سازمان ملی جوانان؟

این انتظار می رود که برای آموزش و تربیت نسل جوان هزینه کنیم تا نسل جوان را از خطر تهاجم فرهنگی و جنگ نرم مصون نگه داریم. یادمان باشد نوش دارو پس از مرگ سهراب کاری از پیش نمی برد!!!

منابع:چارقد/شبستان/تالارهای اختصاصی حرف روز همراه با تغییرات