مورچه ی تنها(2)
مورچه دیگر نه صاحب لانه بود و نه خانواده و نه هیچ دوست و نه غذایی برای خوردن، تازه مصیبت او شروع می شد.
لحظه ای به فکر فرو رفت و خود را در موقعیتی خیلی بد دید.
می دانست که زندگی برای آن سخت شده است . اما خود را نباخت و موقعیت جدید خود را بررسی کرد و گفت : بهتر است به فکر سرپناهی باشم چون بعد از ساعتی شب فرا می رسد.
او یکه و تنها شروع به کار کرد و قبل از غروب آفتاب لانه بسیار کوچکی برای خود آماده کرد .
مورچه آنقدر خسته شده بود که نفهمید کی خوابش برده است و صبح زود با طلوع آفتاب از خواب بیدار شد.
مورچه از لانه اش بیرون آمد صبح زیبایی بود خورشید در آسمان می درخشید اما مورچه صبح خوبی نداشت چراکه خیلی چیزها را از دست داده بود .
محیط اطراف خود را خوب نگریست همه چیز در نظر او غیر عادی بود.
او می دانست که باید به فکر غذا باشد. بنابر این به دنبال غذا در اطراف لانه قدم زدن را شروع کرد و چند لحظه بعد متوجه حیوانی شد که تا بحال ندیده بود . به او نزدیک شده و سلام کرد و بعد نام او را پرسید .
آن حیوان سوسک بود. معلوم شد که سوسک نیز سوار بر جریان آب از آنجا سردر آورده و او نیز همه کسانش را از دست داده است .
مورچه گفت پس تو هم تنهایی؟
سوسک گفت : بله.
مورچه بلافاصله به او پیشنهاد دوستی داد و او قبول کرد .
مورچه و سوسک قرار ملاقات بعدی را باهم گذاشتند و مورچه برای یافتن غذا از اوخداحافظی کرد و از هم دورشدند.
مورچه غذایی تهیه کرد و به لانه خود برگشت، حالا دیگر مورچه روحیه بهتری داشت . چراکه لانه داشت،
غذا داشت و از همه مهمتر یک دوست خوب هم داشت .
مورچه در آن موقعیت بد خود را نباخت و با صبر و حوصله و فکر درست توانست زندگی خوبی را دوباره شروع کند .
درست است گه با زندگی اولی خود فرق داشت اما این زندگی هم بد نبود و در نوع خود بسیار زیبا و جذاب بود.
روز به روز لانه خود را بهتر می کرد، دوستان زیادی پیدا کرده بود وغذا هم به مقدار کافی داشت.
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع: قصه شب
مطالب مرتبط:
