تلاوت و خواندن پر خیر از دید امام علی(علیه السلام)

هدف از تعلم و تعلیم قرآن و خواندن آن تنها کسب پاداش وعبادت نیست، بلكه هدفی بالاتر از هدف معمولی منظور است و آن آشنا شدن به معارف اسلام و قانون گذار جهان است.

قرآن كتاب عادی نیست كه هر كس بتواند آن را بفهمد و یا اگر مطالعه كند، آن را درك نماید، بلكه زحمت فراوان لازم دارد، باید سالیان دراز مقدمات آن را کسب کرد ،در آن غور كرد و تدبر و تفکر نمود.

یكی از وظائف مهم هر انسانی، یاد گرفتن و یاد دادن قرآن است، زیرا تنها كتابی كه ما را از بدبختی نجات داده و به سعادت دنیا و آخرت می رساند، قرآن است كه ما را به خداشناسی و عقائد درست و احكام و مسائل اسلامی و معارف بزرگ مذهبی و دینی و...آشنا می كند.

آشنایی با قرآن مجید باید از طریق اهل بیت عصمت و طهارت صورت گیرد، زیرا عترت، مفسر و مبین و معلم این كتاب آسمانی می باشند.

از پیامبر اكرم (صلی الله علیه وآله) روایت شده که فرمود: قرآن را یاد گیرید و غرائب آن را بیاموزید و غرائب آن واجبات و حدود آن است؛ چون قرآن بر پنج صورت فرود آمده؛ حلال و حرام و محكم و متشابه و امثال.پس به حلال عمل كرده و حرام را واگذارید و به محكم عمل نموده و متشابه را رها سازید و از مثل‌های آن پند گیرید.

همچنین از آن حضرت نقل شده است: "بهترین شما كسی است كه قرآن بیاموزد و قرآن یاد دهد". حضرت علی (علیه السلام) در حقوق فرزند نسبت به پدر می فرماید: پس حق فرزند بر پدر آن است كه او را نام نیكو بگذارد و نیكو ادب كند و به او قرآن یاد دهد.

انگیزه تعلم و تعلیم قرآن، شناخت خدای جهان آفرین از زبان خود او و معرفت نسبت به پیغمبران و امامان به ویژه خاتم الانبیاء(صلی الله علیه وآله) می باشد.

مقصود از تعلیم قرآن پی بردن به خصوصیات جهان ابدی و ریزه كاری های جهان هستی و راهنمایی‌های دینی، اخلاقی، عبادی، اجتماعی، سیاسی تاریخی، صنعتی و صدها امور دیگر كه نیازمند به فكر و تدبر دارند، می باشد.

باید متوجه بود كه تنها هدف از تعلم و تعلیم قرآن و نظر انداختن به آن برای پاداش داشتن و عبادت بودن آن نیست، بلكه هدفی بالاتر از هدف معمولی منظور است و آن آشنا شدن به معارف اسلام و اساس قانون و قانون گذار جهان است و غرض رسیدن به خدا و قرب به اوست.

به همین جهت است كه از علی(علیه السلام) روایت شده که فرمود: آگاه باشید! خیری نیست در خواندنی كه در آن تدبر نیست، آگاه باشید خیری نیست در عبادتی كه در آن،فهم و دانستنی نیست.

بعد از یادگرفتن و یاد دادن قرآن باید به آن عمل نماییم، زیرا معرفت و آشنایی به احكام و دستورات الهی، مقدمه عمل به آنهاست و با عمل، جامعه ترقی كرده و زنده خواهد شد و عمل است كه آدمی را محبوب خدا ساخته و با ترك آن مطرود می سازد.

از امام صادق(علیه السلام) روایت شده که فرمود: هر كه از روی قرآن تلاوت كند، ازچشمش بهره برده و بر پدر و مادرش تخفیف داده شده و چیزی بر شیطان از این عمل سخت تر نیست كه از روی قرآن بخواند.

شكی نیست كه انسان هر چه بیشتر در آموزش قرآن تلاش كند ثواب زیادتری نصیبش خواهد شد. حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: زمانی كه اهل زمین مرتكب معاصی شوند، و در بدی‌ها فرو روند، خداوند همت می ورزد كه آنها را عذاب كند، باكی هم ندارد، اما وقتی كه نظر می كند ، به پیرها كه به سوی نماز قدم بر می دارند و بچه ها كه قرآن می آموزند، بر آنان رحم كرده، عذاب را به تأخیر می اندازد.

منبع: خبرگزاری مهر