روزه ماه مبارک رمضان با ما چه می کند؟

خوب نیست که آدم آخر ماه رمضان برسد و طبق معمول حسرت فرصت های از دست رفته را داشته باشد هرچه حسرت در آینده هست، از همین الان حرصش را بخورد بهتر است و یقیناً بیشتر به آن خواهد رسید.

اثر حداقلی و حداکثری روزه

یکی از راه ها بسیار مهم برای اینکه از رمضان و فرصت های قشنگ آن بیشتر استفاده را بکنیم این است که:

غرض هایی که خدا از صیام دارد، از روزه دارد، این غرض ها را در آن غور کنیم و غواصی کنیم.دل بدهیم. نه اینکه خودمان را در اختیار این عمل زیبا و شریف و نیک مثل روزه قرار بدهیم و بگوییم خوب حالا ما را ببرد دیگر، که حالا یک کاری با ما بکند، آن کاری که با ما خواهد کرد اثر حداقلی روزه است.

اثر حداکثری روزه این است که به روزه بگوییم که تو می خواهی با ما چکار کنی؟ تا تو را کمک کنیم این را می گویند، آگاهانه و عارفانه با احکام دینی برخورد کردن.

این برخورد را شما با نماز هم می توانید داشته باشید. به نماز بگویید که تو با من چکار می خواهی بکنی؟ این شبیه همان همکاری بیمار و پزشک است که می گویند خیلی وقتها پیش شرط مهم در درمان است.

کمک های روحی ما به روزه برای تأثیر گذاری بیشتر

برای اینکه از روزه رمضان که بزرگ ترین و حجیم ترین تکلیف این ماه است، کامل استفاده کنیم باید برویم از روزه بپرسیم که تو با ما چی کار داری بعد خود ما کمک کنیم روزه را، در این که این تاثیر را بگذارد.

کمک اول ما با معرفت خود ما است.

کمک دوم ما با تصدیق ما.

کمک سوم ما با تلقین ما است.

یکی از شغل هایی که دین برای انسان ایجاد می کند این است که ما از فکرمان در تلقین استفاده بکنیم. باید از اراده بی عمل استفاده بکنیم همانند فوتبال که می گویند فوتبالیست باید بدون توپ بدود چرا که دویدن بدون توپ در زمین به قصد فریب حریف و فضاسازی انجام می شود. اراده بدون عمل یعنی چه؟ کاری نمی خواهد انجام بدهی. اراده می کنی که هیچ کاری نکنی همین، اراده می کنی.

سجده را همه می روند آن کسی از سجده بیشتر استفاده می کند که می گوید خدایا می خواستی با سجده چی کاری با من بکنی؟ خوب ذلیل بشوم بعد به خودش موقع سجده می گوید ذلیل بشو دیگر! صورتت را به خاک کشیدی؟ خوردی؟ چشیدی؟ مزه داشت؟ چقدر بزرگ بود ببین با تو دارد چی کار می کند؟. این ها را می گویند اراده بدون عمل یعنی شما به قلب خودت به اندیشه خودت فشار می آوری تا او را به نقطه ای برسانی، بدون اینکه حرکت ظاهری انجام دهی. کار تلقین این است، کار تمرکز این است، کار توجه این است، در بسیاری از اوقات کار ذکرگفتن و فکرکردن این است.

یکی از مشاغلی که دین برای انسان تولید می کند مشغول شدن به بهره برداری از قوای باطنی بدون تجلی ظاهری درست است.

گاهی از این حرکت ها به عنوان ذکر خفی استفاده می شود مثلاً فرد برگردد به خودش بگوید: پشیمان شو، پشیمان شو، پشیمان. حالا من پشیمان شدم چی کار باید بکنم؟ کاری نباید بکنی همین پشیمان شدن امر می شود. این یکی از کارهایی است که دین داران انجام می دهند و بی دین ها نیاز ندارند که این کارها را بکنند.

یکی دیگر از مشاغلی که دین برای انسان تولید می کند نیت است، تمنا است، دعا است، درخواست است، بیرون کشیدن حقایقی از عالم هستی، برای خود از عالم نیستی که هستی تولید می کنند، انسان با اراده باطنی خودش، با تمنای باطنی خودش خلق می کند، چیزی را، لیاقتی را که در خودش نیست در عالم تولید می کند. «از صبر و صلاه کمک بگیرید.» از اهل بیت پرسیدند نماز را می فهمیم، صبر یعنی چه؟ مصداق صبر را بعضی وقت ها اهل بیت، روزه بیان کردند.

چرا بعضی ها روزه می گیرند؟

چرا بعضی ها روزه می گیرند؟ می گویند بگذار کمی خوب بشوم، بلکه خدا با من مهربان بشود و این مریضی لاعلاج ما را درست بکند. خدا لبخند می زند می گوید حالا باشد من مریضی تو را درست کنم، ولی بهره روزه این چیزها نیست، بهره مستقیم را ول کردی رفتی بهره های فرعی را چسبیدی؟! حتی اگر بخواهید با روزه از عذاب دوزخ نجات پیدا کنید، این هم قشنگ نیست. بهشت خدا را هم اگر بخواهید، این هم آنقدر قشنگ نیست.

می گویند حتی گل و گیاه را، می خواهی آب بدهی دل هم بهش بده، گل فقط آب نمی خواهد حس شما را هم می گیرد.به خدا نماز هم اینجوری است، باید با نمازو روزه یک بده و بستان روحی داشته باشید.

روزه با ما چه می کند؟

روزه با ما چه می کند؟ روزه با ما حرف هایی می زند و آثار تربیتی خاصی دارد. خدا در آیه وجوب روزه از آثارش سخن گفت: "کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون " من روزه را بر شما واجب کردم تا این آثار تربیتی را بر شما داشته باشد :به شما تقوا بدهد.

خداوند می گوید من تو را از عادت کردن به دنیا و از انس گرفتن به بلعیدن دنیا کندم. از هر کاری که هوس تو، تو را به آن دعوت می کند جدا کردم. حالا من تو را از نیازهای واجب خودت مثل آب خوردن می کشم.

برای اینکه از دنیا کامل بگذری؟ کمی نگاهش کن، در ماه رمضان آب را بگیر، کمی نگاهش کن، نمی خورم، من برای چی نمی خورم؟، گرسنه ام چرا نمی خورم؟، هیچ کس هم نیست، خودم هستم، از من چه می خواستی ؟ می خواستی من از دنیا کندن را یاد بگیرم، با خودت حرف بزن، با خودت بگو، با خدا بگو، چشم بردار دیگر، دل بکن دیگر، ول کن، نمی میری که، افطار می رسد.

خدایا وجود من در پذیرفتن همه محرومیت ها به واسطه این روزه های ناچیزی که می گیرم فربه بگردان، توانا بگردان. از روزه ماه رمضان آمدی بیرون می گویند ماشین نداری خانه نداری و تو می گویی مهم نیست در حالیکه قبل از رمضان می گفتی خیلی مهم است.

آدم مستغنی نه زیادی خوشحال می شود، نه زیادی غمگین. روزه می خواهد ما را مستغنی کند. این را از او بگیر. اگر از روزه ماه رمضان بیرون بیایی و این ها را نگرفته باشی ضرر کردی، آنوقت روز عید فطر در خانه خدا می روی و می گویی من از روزه فقط گرسنگی آن را کشیدم و این بد است .

روزه جوان ها را برای نداشتن همسر مستغنی می کند و به آنها استغنا می دهد. نمی خواهم شهوت را بزرگ کنم اما برای خراب کردن آدم ها از شهوت بالاتر نیست، ولی می فرماید جوان ها برای مقابله با شهوت بروند روزه بگیرند.

ادب ماه رمضان چیست؟

امیرالمومنین بلند شد صدا زد یا رسول الله ادب ماه رمضان چیست ؟ پیغمبر فرمودند: اجتناب از معاصی. وقتی خداوند می گوید آب نخور به مراتب معلوم است که عرق هم نباید بخوریم. وقتی می فرماید در ماه رمضان ذکر من را بگو یعنی یک غیبت هم نکن. تو وقتی غیبت می کنی اثر روزه را از بین می بری. در روایت می فرمایند کسی که غیبت می کند دیگر روزه در او اثر ندارد. یعنی چه روزه در او اثر ندارد ؟ یعنی تو اثر آن را کشتی.

روزه ماه رمضان می تواند حب دنیا را از دل زایل کند

روزه ماه رمضان به آدم ضعف می دهد عصرهای ماه رمضان که بهت می گویند ذکر بگو، می گویی حال ندارم ذکر بگویم در مناجات خودت نمی خواهد ذکر بگویی، بگو خدا ضعیفتم، خیلی ضعیفتم، تو هیچ وقت مثل ضعف غروبهای ماه رمضان نمی توانی این حرف را قشنگ به خدا بزنی. بگو خدا خیلی از این ضعیف تر هم می شوم "اذا بلغت الحلقوم " آنجایی که دارم جان می کنم، خیلی ضعیفتم. بگذار ملائکه خداوند اعتراض کنند، بابا تو اینقدرها هم ضعیف نیستی اگر بلند شوی می توانی چهار تا معلق بزنی. خودت را بیشتر به ضعف بزن، حرف ملائکه خداوند را گوش نده ، ملائکه اگر این چیزها را می فهمیدند آدم می شدند. برو از این ضعف زیاد بهره برداری کن.

روزه ماه رمضان شهادت طلبی را در انسان افزایش می دهد

روزه ماه رمضان شهادت طلبی را در انسان افزایش می دهد و اگر کسی ماه رمضان از او گذشت و شهادت طلب نشد خودش را مسخره کرده است. چرا حسین دوست داشت این تشنگی را بچشد برای خدا؟ این عشق بازی است دیگر...

سر افطار اگر جلویت آب جوش آوردند ، بگو فدای لب تشنه ات یا حسین.

فرآوری: محمدی               

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

منبع: سایت شعائر