به خداوند اعتماد کنیم !!

آفریدگاری است که از سر مهر و عطوفت و بخشش، بندگانش را آفریده تا آنان را کامل کند، نقصی در او راه ندارد تا بخواهد از کسی کینه به دل بگیرد!

یک کلام مخلص کلام، خودش در آیه‌ای از قرآن شریف می‌فرماید: إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَكَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ یَشاء؛ خداوند (هرگز) شرک را نمى‏بخشد! و پایین‏تر از آن را براى هر كس (بخواهد و شایسته بداند) مى‏بخشد.(1) مشرک آن کسی است که دل را به غیر او امیدوار می‌کند، ما که امیدی جز او نداریم، قطعاً‌ این آیه‌ی شریفه شامل حالمان می‌شود.

یک آیه ی آرامش بخش بسیار زیبا

قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ//زمر 53

بگو اى بندگان من كه بر خویشتن زیاده‏ روى روا داشته‏ اید از رحمت‏ خدا نومید مشوید در حقیقت‏ خدا همه گناهان را مى‏ آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است .

چرا این همه مشکل

اما مسائل و مشکلاتی را که در زندگی هر کسی (از شخص عابد و مطیع خدا گرفته تا بنده‌ی سراپا تقصیر) پیش می‌آید، نباید تماماً به حساب گناهانی گذاشت که از آن توبه کرده‌ایم؛ چراکه خودش می‌فرماید: وَ هُوَ الَّذی یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَعْفُوا عَنِ السَّیِّئاتِ وَ یَعْلَمُ ما تَفْعَلُون؛ او كسى است كه توبه را از بندگانش مى‏پذیرد و بدی‌ها را مى‏بخشد، و آنچه را انجام مى‏دهید مى‏داند.(2) خدایی که از تمام جزئیات اعمال بندگانش مطلع است، وقتی بنده‌ای با خلوص نیّت از کرده‌ی خود پشیمان می‌شود و تصمیم به جبران گذشته می‌گیرد، مورد مهر و رحمت خود قرار می‌دهد.

پس مشکلاتی که پیش می‌آید از کجا آب می‌خورد؟

قرآن در جواب می‌فرماید: وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرین؛ قطعاً همه شما را با چیزى از ترس، گرسنگى، و كاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‏ها، آزمایش مى‏كنیم و بشارت ده به استقامت‏كنندگان(3) قطعا نارسایی‌هایی در زندگی همه وجود دارد، این نارسایی‌ها علت‌های مختلفی دارند؛ بعضی وقت‌ها برای این است که ما راه را اشتباه می‌رویم! توکّل و تکیه کردن به خدا و دعا کردن اصل قضیه است و مقدم بر هر چیزی است، اما برای رسیدن به موفقیت باید تلاش کرد باید دل قوی داشت به تکیه گاه محکمی چون خدا که هیچ چیز در این عالم نیست که یارای تقابل با او را داشته باشد .

به خدا اعتماد کنیم!

تنها بازمانده ی یک كشتی شكسته به جزیره ی كوچک خالی از سكنه ای افتاد. او با دلی لرزان دعا كرد كه خدا نجاتش دهد. اگر چه روزها افق را به دنبال یاری رسانی از نظر می گذراند كسی نمی آمد. سر انجام خسته و از پا افتاده موفق شد از تخته پاره ها كلبه ای بسازد تا خود را از عوامل زیان بار محافظت كند و دارا یی های اندكش را در آن نگه دارد.

اما روزی كه برای جستجوی غذا بیرون رفته بود’ به هنگام برگشتن دید كه كلبه اش در حال سوختن است و دودی از آن به سوی آسمان میرود. متاَسفانه بدترین اتفاق ممكن افتاده و همه چیز از دست رفته بود.

از شدت خشم و اندوه در جا خشكش زد.فریاد زد: “خدایا تو چطور راضی شدی با من چنین كاری بكنی؟”‌

صبح روز بعد با بوق كشتی ای كه به ساحل نزدیك می شد از خواب پرید. كشتی ای آمده بود تا نجاتش دهد. مرد خسته ‘ از نجات دهندگانش پرسید: “شما ها از كجا فهمیدید من در اینجا هستم؟”‌

آنها جواب دادند: ”‌ ما متوجه علایمی كه با دود می دادی شدیم.”‌

وقتی اوضاع خراب می شود نا امید شدن آسان است. ولی ما نباید دلمان را ببازیم چون حتی در میان درد و رنج  دست خدا در كار زندگی مان است. پس به یاد داشته باش : دفعه ی دیگر اگر كلبه ات سوخت و خاكستر شد ممكن است دود های برخاسته از آن علایمی باشد كه عظمت و بزرگی خدا را به كمکمی خواند.

غرض اینکه به کار خود بیندیشیم که کجای کار ایراد دارد، اگر گیری در کار وجود دارد با توکل به خدا بر طرف کنیم و مقیاس کار را قرآن و فرمایشات اهل‌بیت «علیهم‌السلام» قرار دهیم که کارگشاست.

پی‌نوشت ها:

1. نساء/48

2. شوری/25

3. بقره/155

فرآوری: محمدی               

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

منبع: رهپویان ولایت

سایت شهید آوینی

سایت داستان کوتاه