فوتوریسم ایتالیایی و تایپوگرافی

" یک اتومبیل غرّان که به نظر می رسد سوار بر گلوله شده، بسی زیباتر از مجسمه الهه پیروزی ساموتراس است."

رهبر این جنبش ، نویسنده و شاعر ایتالیایی ، "فیلیپو توماسو مارینتی" بود. هنرمندانی که به جنبش فوتوریسم پیوستند، عبارت بودند از: امبرتو بوچونی، کارلو کارا، جیاکومو بالا و جینو سِوِرینی.

نگرش این جنبش به نقاشی این بود که هنرمندان فوتوریسم باید بر موضوع های شهری متمرکز باشند. آنها این موضوع ها را به واسطه فرم های از هم گسیخته و چند تکه که یادآور سبک کوبیسم بود، تصویر می کردند.

در آثار ایشان ، تصویر نمودن سرعت و مقارنه با بهره گیری از خطوط نیرو ، تکرار نقش مایه ها ، عناصر تایپوگرافی و این که همه نمادها ، دنیای پرتکاپوی تبلیغات ، کافه ها و  ایستگاه های راه آهن را نمایش می دادند، برجسته و نمایان بود.

بیانیه های مارینتی به صورت برنامه های هفتگی بحث برانگیزی طرح ریزی شده بودند. او وقایع فوتوریستی را در سال های 1910 تا 1914م. در بخش گسترده ای از شهرهای اروپا برنامه ریزی کرد. در آن هنگام شعر و نواهای موسیقی، نمایشگاه های هنرهای تجسمی را همراهی می نمودند.

همچنین وی در سال 1913م. در بیانیه "تخریب ساختار" آشکارا اعلام کرد که نوشتن و چاپ کلمات، اصل فوتوریسم است

: " من انقلابی را در تایپوگرافی آغاز می کنم که تفکر بدوی و تهوع آور کتب گذشته گرا و اشعار " دانونتسیویی" را ، مینروا و آپولوها را ، حروف آغازین سرخ رنگ تزئین شده با تصاویر کلاهخودها، گیاهان ، نوارهای دارای طرح های اسطوره ای مخصوص لای کتاب ، سرفصل ها و اعداد رومی را هدف قرار می دهد.  یک کتاب نه تنها باید فوتوریست باشد، بلکه باید با زبانی فوتوریستی، بیانگر تفکرات فوتوریستی ما نیز باشد. هدف انقلاب من، ایجاد توازن و تناسبی بر پایه تایپوگرافی در صفحه بود که تناسب ، برعکس کنش و واکنش ، حرکات و پویایی های شیوه ای است که در صفحه در حرکت است."

پس از آن در بیانیه ای مشابه ، مارینتی اعلام کرد: "ما در یک صفحه از سه یا چهار رنگ جوهری استفاده خواهیم کرد. یا حتی بیست فرم نوشتاری مختلف به کار می بریم. برای مثال ، فرم ایتالیک ، برای یک سری مشابه از کلمات که تاثیری سریع دارند و فرم ضخیم برای صورت های خشن . با این انقلاب تایپوگرافی و این تنوع رنگ های مختلف در صفحه ، هدف من دو چندان نمودن قدرت بیانی کلمات است."

به این ترتیب ، اصولی ترین قدردانی ممکن از تجربیات تایپوگرافی و تغییر شناخت زبانی که نوآوری قرن جدید بود، موثر افتاد.

این مهم ، راهی را برای مارینتی و دیگر فوتوریست ها گشود تا به گونه ای مجاز، به سینی حروفچینی یورش ببرند و بتوانند تاثیر بیشتری بر انتشارات های کوچک داشته باشند.

اولین کتاب مارنتی " زانگ تومب تومب" بود که در سال 1914م. به چاپ رسید. این کتاب کوششی در بیان نبرد " تریپولی" به شکل تایپوگرافی بود.

دلیل خشونت وی در این اثر را می توان نزدیک شدن بیانش به بیان شاعر فرانسوی، "مالارمه" دانست که هدفش درهم شکستن ساختار سنتی زبان منظوم بود.

شیوه تجاری فوتوریسم بیشتر در دهه 1920 م. رخ داد که از سوی "وَنِتی فِر" رهبری شد.

مارینتی جلدهایی برای مجله "وَنِتی فِر" طراحی نمود و طراحی تبلیغات "کُمپاری" را بر عهده داشت. تجربه های تایپوگرافی درخور توجه وی نیز در کتاب " دِپِروی فوتوریست" گرد آمده است.

منابع:

یک قرن طراحی گرافیک جرمی آینسلی

تاریخ مختصر طراحی گرافیک ریچارد هولیس

اطلس طراحان گرافیک النا استانیک