محراب مسجد، خونبهای عشق علی
به مناسبت فرا رسیدن شب های پر برکت قدر و تقارن آن با ایام شهادت امیرالمۆمنین، حضرت علی(ع) و با توجه به وظیفه خطیر و سنگین شما دبیران پرورشی نسبت به شناخت کامل خصوصیات کامل این ایام، به دانش آموزان ایران اسلامی، مرکز یادگیری سایت تبیان طبق روال همیشه، متنی را ارایه نموده است که امید است مورد استفاده در برگزاری مراسم شما عزیزان در مدرسه قرار گیرد.
کوچه های کوفه امشب حال و هوای غریبی دارند
نخل های سر فرو برده در نخلستان هم ...
و چاه،
و چاهِ تنها افتاده بین نخلستان هم امشب حال و هوای غریبی دارد.
محراب و مسجد کوفه هم امشب دلشان گرفته
مثل دل تو!
مثل دل من!
مثل دل آسمان کوفه که سال هاست بغضش را فرو برده
هنوز که هنوز است فریاد فُزتُ و ربِ الکَعبه تان طنین انداز در و دیوار مسجد کوفه است
محراب مسجد کوفه سجده گاه مولای دل هایمان بود روزی.
همان محرابی که خونبهای عشقتان شد در آن سحرگاه
آری محراب مسجد کوفه، آن شب آغوش گشوده بود برای جسم آغشته به خون مولای دل هایمان علی(ع)
به راستی راز غریبیست زندگی مولایمان علی(ع)
او که در زمان میلادش کعبه آغوش گشود برای یگانه مولود خانه خدا
و برای وداعش اینبار از زندگی، محراب مسجد آغوش گشوده است برای او
برای فرق شکافته و غر به خون او
به راستی چه سِری ست بین این دو واقعه
تولد و شهادتشان هر دو در آغوش خدا بوده است
آری او اول مولود کعبه بود و اول شهید محراب
با چنین مخلوقی به راستی چگونه باید رفتار نمود که شایسته اش باشد؟!
او که در زمان تولد سه روز تمام دیده بر این جهان بسته بود تا بعد از آن سه روز چشمان مبارکش تنها در آغوش رسول خدا متبرک شود به دیدگان آن حضرت
هم او که تعلیم یافته مکتب رسول خدا بود
هم او که روز غدیر رسول خدا او را جانشین و ولی خود معرفی نموده بود
مردمان بی وفای کوفه اما همه چیز را به فراموشی سپردند
یادشان رفت تو وصی پیامبر خدایی
یادشان رفت امام و مولای مردم کوفه تو هستی بعد از رسول خدا
آن ها حتی سخنان حضرت زهرا(س) را نشنیده گرفتند
و فراموشی را بهانه کردند زمانی که او منزل به منزل می پرسید از آن ها آیا به خاطر ندارید که رسول خدا چه گفت؟
مگر پدرم علی را وصی و جانشین خود نخوانده بود؟!
آری آن ها قلب همسر تو که تنها دختر رسول خدا بود را هم شکستند
همان قلبی را که داغدار 25 سال سکوت تو بود
همان قلبی که بیشتر از اعضا و جوارح آسیب دیده اش در آن روز شوم به درد آمده بود وقتی دیده بود تو را دست و پا بسته می برند...
آه ...
علی جان شور دیدار خالق این بار تو را طور دیگری به مسجد فرا خوانده است!
وعده رسول خدا امشب محقق خواهد شد...
علی جان مرغابی ها را نمی بینی؟!!!
نمی بینی چگونه پا به پایتان می آیند و فریاد می کشند که نروی؟!!!
نمی بینی با منقارهای کوچکشان چگونه به دامن مبارکتان آویخته اند تا نروید؟!!!
علی جان به مسجد نرو!!!
یک امشب به مسجد نرو!!!
مردی ملعون از کوفه امشب کمر به قتل تو بسته است.
بعد از تو زینب می ماند و برادرانش
زینب که هنوز داغدار مرگ مظلومانه مادرش فاطمه زهراست چگونه نبود شما را تاب بیاورد ...
شانه های زینب هنوز برای سنگینی این داغ کوچک است!
علی جان! یک امشب به مسجد نرو!!!
یتیمان کوفه بعد از تو یتیم تر خواهند شد...
بعد از تو آنان می مانند و کاسه های شیری که بر دست هایشان سنگینی می کند.
علی جان شمشیر ابن ملجم تنها فرق مبارک شما را نخواهد شکافت
عمریست قلب شیعیان شما را نیز شکافته است
علی جان یک امشب به مسجد نرو . . .
مرکز یادگیری سایت تبیان - نویسنده: مریم فروزان کیا
تنظیم: مریم فروزان کیا
