کمک کن، نفسم زنگ زده
سروده‌هایی برای دردهای هزاره‌ها
در این مجموعه گزیده‌ای از جدیدترین اشعار او در قالب‌های مختلف غزل، رباعی، دوبیتی و سپید به چاپ خواهد رسید. اگرچه حسین‌زاده در این مجموعه، تعدادی از سروده‌هایش در قالب‌های مختلف را گردآوری کرده، اما عمده شهرت او در غزل‌سرایی است.
غزلیات حسین‌زاده عموماً با زبانی ساده و به دور از تکلف و در موضوعات مختلف به ویژه آیینی و مهاجرت است. او در اشعار مهاجرت، همانند دیگر شاعران افغان به بیان مشکلات و رنج‌هایی می‌پردازد که هم‌وطنانش طی این سال‌ها بی‌پناهی در کشورهای مختلف آن را چشیده‌اند.
در بخش‌هایی از این اشعار می‌توان خود شاعر را به عنوان شخصیت اصلی دید که از زبان دیگری به بیان این رنج‌ها می‌پردازد. از جمله این اشعار می‌توان به غزل ذیل اشاره کرد:
«بیست سال است به دامان شما چنگ زده
در دوراهی جهان دخترک جنگ زده
بیست سال است به دنبال خودم می‌گردم
آی همسایه! کمک کن، نفسم زنگ زده
نذرتان باد دو چشمی که «هزاره» است،
که شب قسمتش را به سیاهی خودش رنگ زده...»
یکی از بخش‌های خواندنی کتاب جدید حسین‌زاده، شعرهای مقاومت و پایداری اوست که در قالب سپید به نظم درآمده‌اند. شاعر در این بخش، دردهای هم‌وطنانش در افغانستان را بیان می‌کند. بخشی از سروده‌های او به رزمندگانی اختصاص دارد که در این راه شهید شده‌اند.
از جمله اشعار معروف او می‌توان به سروده ذیل اشاره کرد که در بیان دردهای «هزاره‌ها» در کویته به نظم درآمده است:
«قرار چیز دیگری بود
شیرعلی!
دیده بودی پا به ماهم
حلوای آخر صفر مانده
و آن همه بیرق سیاه
می‌خواستم جمع شود
از کوچه‌ها‌ی اول الغو
چطور مخته کنم
با تخته‌ها و میخ‌های آن گهواره ناتمام
که حالا تو در آن به خواب رفته‌ای
رفیق نیمه‌راه
بابه را گفته‌ام حمله حیدری بخواند
بالای سرت
وسط خیابانی در« علمدار رود»
قرار چیز دیگری بود
شیرعلی
مگر شاهان بربر از رو بروند
مگر «هزاره» ماهی مرده‌ای باشد
یکبار بر بخورد به دماغ سازمان ملل
قرار چیز دیگری بود
شیر علی»
بخش کتاب و کتابخوانی تبیان
منبع: تسنیم
