گوش شناگر یک بیماری است
گوش شناگر را اوتیت خارجی حاد و یا التهاب گوش خارجی نیز می‌گویند.
علائم
علائم خفیف
- خارش کانال گوش
- قرمزی داخل گوش
- با دست زدن به لاله گوش و یا فشار دادن برآمدگی گوش، درد خفیفی ایجاد می‌شود.
- مایع شفاف و بدون بویی از گوش بیرون می آید.
علائم متوسط
- خارش بیش از حد گوش
- افزایش درد
- قرمزی بیش از حد گوش
- تخلیه بیش از حد مایع از گوش
- تخلیه چرک از گوش
- احساس پربودن گوش و مسدود بودن کانال گوش
- کاهش شنوایی
تعریق زیاد، هوای مرطوب و یا باقی ماندن آب در گوش بعد از شنا یا استحمام می‌تواند محیط مطلوبی را برای رشد باکتری‌ها بوجود آورد
علائم شدید
- درد شدید که ممکن است به طرف صورت، گردن و یک طرف سر گسترش یابد.
- مسدود شدن کامل کانال گوش
- قرمزی و یا ورم گوش خارجی
- ورم گره‌های لنفاوی گردن
- تب
علت
علت این بیماری عفونتی است که معمولا توسط باکتری موجود در آب و خاک بروز می‌کند.
عفونت در اثر قارچ و یا ویروس کمتر شایع می‌باشد.
دفاع طبیعی گوش
کانال گوش دارای یک دفاع طبیعی است که آن را تمیز نگه می دارد و از عفونت جلوگیری می‌کند.
دفاع طبیعی مجرای گوش به دلایل زیر است:
- غددی که ماده مومی گوش (سرومن) را ترشح می‌کنند. این ترشحات به صورت پوششی نازک و ضدآب در پوست داخل گوش هستند. سرومن کمی اسیدی است که رشد باکتری‌ها را تضعیف می‌کند. سرومن گردوغبار، سلول‌های مرده پوست و دیگر مواد زاید را جمع کرده و آنها را از گوش خارج می‌کند.
- شیب کانال گوش : از گوش میانی تا گوش خارجی شیب کمی وجود دارد که این شیب کمک می‌کند تا آب از گوش شما بیرون برود.
عفونت کردن گوش
شرایطی که موجب افزایش رشد باکتری‌ها در گوش خارجی می‌گردند، عبارتند از:
- افزایش رطوبت گوش: تعریق زیاد، هوای مرطوب و یا باقی ماندن آب در گوش بعد از شنا یا استحمام می‌تواند محیط مطلوبی را برای رشد باکتری‌ها بوجود آورد.
- خراشیدگی کانال گوش: تمیز کردن گوش با گوش‌پاک‌کن، خاراندن گوش توسط انگشت و یا قرار دادن هدفون و یا سمعک می‌تواند باعث پارگی پوشش کانال گوش و رشد باکتری‌ها در آنجا گردد.
- واکنش‌های حساسیتی: مواد مورد استفاده برای مو و یا زیورآلات گوش می توانند باعث آلرژی و مشکلات پوستی گردند که احتمال عفونت گوش را افزایش می‌دهند.
عوامل خطر
- شنا کردن
- شناکردن در آبی که باکتری زیادی دارد مثل آب های آزاد.
- باریک بودن کانال گوش، مثلا در کودکان که آب بیشتر در گوش گیر می‌کند.
- تمیز کردن شدید گوش توسط گوش‌پاک‌کن و یا دیگر اشیا
- استفاده از وسایلی مانند هدفون و یا سمعک
- حساسیت پوستی نسبت به زیورآلات، اسپری مو و یا رنگ مو
برای کاهش ناراحتی و درد ناشی از ریختن قطره سرد، بطری قطره را چند دقیقه در دستانتان نگه دارید تا دمای قطره نزدیک به دمای بدنتان گردد
عوارض
- کاهش موقتی شنوایی
- عفونت طولانی مدت (اوتیت خارجی مزمن)
- عفونت بافت عمیق (سلولیت)
- تخریب استخوان و غضروف (نکروز عفونت گوش خارجی) : عفونت گوش خارجی می‌تواند باعث التهاب و تخریب پوست و غضروف گوش خارجی و استخوان پایین جمجمه گردد. افراد دیابتی و یا افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف (مثل بیماران ایدزی) نیز دچار این مشکلات می گردند.
- عفونت های گسترده : اگر گوش شناور پیشرفت کند و تبدیل به نکروز التهاب گوش خارجی گردد، عفونت ممکن است به مغز و یا اعصاب مجاور گسترش یابد و زندگی فرد را تهدید کند.
تشخیص
پزشک از شما علائم را می پرسد و با اتواسکوپ کانال و پرده گوش را می بیند و بیماری را تشخیص می‌دهد.
درمان
پزشک از دستگاه مکش برای تمیز کردن ترشحات و چرک گوش استفاده می‌کند.
در بیشتر موارد، پزشک قطره گوش را تجویز می‌کند. تمیز کردن کانال گوش خارجی مهم است تا قطره گوش به مناطق عفونت کرده راه یابد.
همچنین داروهای مسکن را برای کاهش درد گوش تجویز می‌کند.
قطره های گوش از ترکیبات مختلفی ساخته شده اند و بستگی به نوع و شدت عفونت دارد. از جمله این قطره ها عبارتند از:
- محلول اسیدی: برای بازگرداندن محیط طبیعی ضدباکتری گوش
- استروئید: برای کاهش التهاب
- آنتی بیوتیک: برای مبارزه با باکتری‌ها
- داروهای ضدقارچ : برای مبارزه با عفونت‌هایی که توسط قارچ بوجود آمده‌اند.
نکات لازم هنگام ریختن قطره گوش
1- برای کاهش ناراحتی و درد ناشی از ریختن قطره سرد، بطری قطره را چند دقیقه در دستانتان نگه دارید تا دمای قطره نزدیک به دمای بدنتان گردد.
2- به یک طرف بدنتان دراز بکشید و گوش عفونت کرده را بالا قرار دهید تا قطره به طور کامل وارد کانال گوش گردد.
3- برای ریختن قطره در گوش، از کسی کمک بخواهید.
4- اگر کانال گوش توسط التهاب و ورم و یا ترشحات مسدود شده باشد، پزشک با پنبه، گوش را تخلیه و دارو را به کانال گوش می رساند.
اگر با قطره‌ها، عفونت گوش از بین نرفت، پزشک داروی خوراکی آنتی‌بیوتیک را تجویز می‌کند.
از خاراندن و یا بیرون آوردن جرم گوش با استفاده از گوش پاک‌کن، و یا سنجاق خودداری کنید
کمک به درمان
- شنا و غواصی نکنید.
- زمانی که درد و یا ترشحات از بین نرفته‌اند، از گوش بند، هدفون و یا سمعک استفاده نکنید.
- در حمام، از وارد شدن آب به کانال گوش جلوگیری کنید.
- در حمام، از توپ پنبه‌ای آغشته به وازلین برای جلوگیری از ورود آب به گوش استفاده کنید.
جلوگیری از گوش شناگر
- خشک نگه داشتن گوش: تنها قسمت خارجی گوش را به آرامی با یک حوله نرم خشک کنید. سر خود را برای تخلیه آب کج کنید. از سشوار نیز می توانید استفاده کنید، ولی سشوار را در کمترین قدرت و دور از گوش خود قرار دهید.
- در مکان‌های مطمئن و تمیز شنا کنید.
- اشیاء خارجی را وارد گوشتان نکنید. از خاراندن و یا بیرون آوردن جرم گوش با استفاده از گوش‌پاک‌کن، و یا سنجاق خودداری کنید.
- از مواد محرک گوش دوری کنید. هنگامی که از اسپری مو و یا رنگ مو استفاده می‌کنید، پنبه داخل گوش خود بگذارید.
- بعد از عفونت گوش و یا جراحی گوش، توصیه‌های پزشک را به کار بندید.
مطالب مرتبط:
خطرات و بیماری‌های ناشی از شنا
