تبیان، دستیار زندگی
شب سیزدهم اوّل لیالى بیض است و در آن سه عملست اول غسل دوم چهار ركعت نماز در هر ركعت حمد و بیست و پنج مرتبه توحید سوّم دو ركعت نماز كه در شب سیزدهم رجب و شعبان نیز خوانده مى شود در هر ركعت بعد از حمد یسَّ و تَبارَكَ الْمُلْك و توحید بخواند و در شب چهاردهم
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

اعمال  لیالى بیض در ماه رمضان

رمضان سبکی نو برای زندگی


شب سیزدهم اوّل لیالى بیض است و در آن سه عملست اول غسل دوم چهار ركعت نماز در هر ركعت حمد و بیست و پنج مرتبه توحید سوّم دو ركعت نماز كه در شب سیزدهم رجب و شعبان نیز خوانده مى شود در هر ركعت بعد از حمد یسَّ و تَبارَكَ الْمُلْك و توحید بخواند و در شب چهاردهم این نماز خوانده مى شود به چهار ركعت به دو سلام و در سابق در شرح دعاى مجیر گذشت كه هر كه آن را در ایّام البیض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزیده شود اگرچه به عدد قطرات باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد .

اعمال شب پانزدهم ماه رمضان

شب پانزدهم از لیالى متبركه است و در آن چند عملست :

اوّل غسل

دوّم زیارت امام حسین علیه السلام

سوّم شش ركعت نماز به حمد و یسَّ و تبارک و توحید

چهارم صد ركعت نماز در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند شیخ مفید در مقنعه از حضرت امیرالمۆ منین علیه السلام روایت كرده كه هر كه این عمل را بجا آورد حق تعالى بفرستد بسوى او ده ملائكه كه دفع كنند از او دشمنان او را از جنّ و انس و بفرستد سى فرشته نزد مَوْت او كه او را ایمن كنند از آتش پنجم روایت شده كه از حضرت صادق علیه السلام سۆال كردند كه چه مى فرمائى در حق كسى كه حاضر شود نزد قبر حسین علیه السلام در شب نیمه ماه رمضان فرمود بَه بَه كسى كه نماز گزارد نزد قبر آن حضرت در شب نیمه ماه رمضان ده ركعت بعد از نماز عشاء و این نماز غیر از نافله شب باشد و بخواند در هر ركعت بعد از حمد قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ ده مرتبه و پناه ببرد به خداوند تعالى از آتش ‍ جهنّم حق تعالى او را آزاد از آتش ثبت فرماید و از دنیا نرود تا در خواب به بیند ملائكه اى كه بشارت دهند او را به بهشت و ملائكه اى كه ایمن گردانند او را از آتش روز نیمه سنه دوّم ولادت با سعادت حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام واقع شد و شیخ مفید فرموده كه تولّد امام محمد تقى علیه السلام در سنه صد و نود و پنج در این روز بوده لكن مشهور در غیر این روز است بهرحال روز بسیار شریفى است و صدقات و مَبَرّات در آن فضلیت بسیار دارد.

هر كه این دعا(دعای مجیر) را در ایّام البیض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزیده شود اگر چه به عدد دانه هاى باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد و براى شفاء مریض و قضاء دین و غنا و توانگرى و رفع غم خواندن آن نافع است .

شب هفدهم ماه رمضان

شب هفدهم شب بسیار مباركى است و در آن شب لشكر حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله با لشكر كفّار قریش ‍ ملاقات كردند در بدر و در روزش جنگ بدر واقع شد و حق تعالى لشكر آن حضرت را بر مشركین ظفر داد و آن اعظم فتوحات اسلام بود لهذا علماء فرموده اند كه در آن روز مستحب است صدقه و شكر خدا بسیار نمودن و غسل و عبادت در شبش نیز فضیلت عظیم دارد مۆ لف گوید كه روایات بسیار وارد شده كه در آن شب بَدْر حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله با اصحاب فرمود كیست امشب براى ما برود از چاه آب بكشد بیاورد اصحاب سُكوت كردند و هیچكدام اِقدام بر این كار نكردند حضرت امیرالمۆ منین علیه السلام مشكى برداشت به طلب آب بیرون رفت و آن شب شبى بود سرد و باد مى آمد و ظلمت داشت پس رسید به چاه آب و آن چاهى بود بسیار گود و تاریك و آن حضرت دَلْوى نیافت تا از چاه آب كشد لاجَرَم به چاه پایین رفت و مشک را پر كرد و بیرون آمد رو كرد به آمدن كه ناگاه باد سختى برخورد به آن حضرت كه آن جناب از سختى آن نشست تا برطرف شد پس برخاست و حركت فرمود كه ناگاه باد سختى دیگر مانند آن آمد آن حضرت نشست تا او نیز ردّ شد دیگر باره برخواست برود برود مرتبه سیّم نیز همان نحو بادى رسید و آن حضرت نشست و چون ردّ شد برخاست و خود را به حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَاله رسانید حضرت پرسید كه یا اَبَاالحسن براى چه دیرآمدى عرض كرد كه سه مرتبه بادى به من رسید كه بسیار سخت بود و مرا لرزه فراگرفت و مَكْثَم به جهت برطرف شدن آن بادها بود فرمود آیا دانستى آنها چه بود یا علىّ عرض كردنه فرمود آن اوّل جبرئیل بود با هزار فرشته كه بر تو سلام كرد و سلام كردند و دیگرى میكائیل بود با هزار فرشته كه بر تو سلام كرد و سلام كردند و پس از آن اسرافیل بود با هزار ملائكه كه سلام كرد بر تو و سلام كردند و اینها فرود آمدند به جهت مَدَدِ ما فقیر گوید كه اشاره به همین است قول آن كسى كه گفته كه از براى امیرالمۆ منین علیه السلام در یك شب سه هزار و سه منقبت بوده است .(مفاتیح الجنان)

دعاى مُجیر

دعائیست رفیع الشأن مروىّ از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله جبرئیل براى آن حضرت آورد در وقتى كه در مقام ابراهیم علیه السلام مشغول به نماز بود و كفعمى در بلد الامین و مصباح این دعا را ذكر كرده و در حاشیه آن اشاره به فضیلت آن نموده از جمله فرموده هر كه این دعا را در ایّام البیض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزیده شود اگر چه به عدد دانه هاى باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد و براى شفاء مریض و قضاء دین و غنا و توانگرى و رفع غم، خواندن آن نافع است و دعا این است :

به نام خداى بخشاینده مهربان

سُبْحانَكَ یا اَللّهُ تَعالَیْتَ یا رَحْمنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ

منزهى اى خدا برترى تو اى بخشنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى

یا رَحیمُ تَعالَیْتَ یا كَریمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مَلِكُ

اى مهربان برترى تو اى كریم پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى پادشاه

تَعالَیْتَ یا مالِكُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا قُدُّوسُ

برترى تو اى مالك پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى مبرا از هر عیب

تَعالَیْتَ یا سَلامُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُۆْمِنُ تَعالَیْتَ

برترى تو اى سلامت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى امان بخش برتر آمدى

یا مُهَیْمِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا عَزیزُ تَعالَیْتَ یا

اى نگهبان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى نیرومند برتر آمدى اى

جَبّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُتَكَبِّرُ تَعالَیْتَ یا مُتَجَبِّرُ

با جبروت و عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى داراى بزرگى و كبریاء برتر آمدى اى صاحب جلال و شوكت

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا خالِقُ تَعالَیْتَ یا بارِئُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى آفریننده برتر آمدى اى پدید آرنده پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُصَوِّرُ تَعالَیْتَ یا مُقَدِّرُ اَجِرْنا مِنَ

از آتش اى پناه ده منزهى اى صورت ده برتر آمدى اى اندازه گیر كارها پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا هادى تَعالَیْتَ یا باقى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

آتش اى پناه ده منزهى اى راهنما برتر آمدى اى باقى پناه ده ما را از آتش اى

مُجیرُ سُبْحانَكَ یا وَهّابُ تَعالَیْتَ یا تَوّابُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى اى بخشنده برتر آمدى اى توبه پذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا فَتّاحُ تَعالَیْتَ یا مُرْتاحُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى گشاینده برتر آمدى اى آسایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا سَیِّدِى تَعالَیْتَ یا مَوْلاىَ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى آقاى من برترى تو اى سرور من پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا قَریبُ تَعالَیْتَ یا رَقیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى نزدیك برترى تو اى مراقب اعمال بندگان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا مُبْدِئُ تَعالَیْتَ یا مُعیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى آغاز كن آفرینش برتر آمدى اى بازگرداننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا حَمیدُ تَعالَیْتَ یا مَجیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى پسندیده برتر آمدى اى ستوده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا قَدیمُ تَعالَیْتَ یا عَظیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى دیرینه برترى تو اى با عظمت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا غَفُورُ تَعالَیْتَ یا شَكُورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى آمرزنده برتر آمدى اى پاداش ده سپاسگزاران پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا شاهِدُ تَعالَیْتَ یا شَهیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى اى شاهد برترى تو اى گواه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا حَنّانُ تَعالَیْتَ یا مَنّانُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ

منزهى تو اى بسیار مهربان برترى تو اى نعمت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا باعِثُ تَعالَیْتَ یا وارِثُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا

اى برانگیزنده برترى تو اى ارث بر جهانیان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى

مُحْیى تَعالَیْتَ یا مُمیتُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا شَفیقُ

زنده كننده برترى تو اى میراننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهربان

تَعالَیْتَ یا رَفیقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا اَنیسُ تَعالَیْتَ

برترى تو اى رفیق پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى همدم برترى تو

یا موُنِسُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا جَلیلُ تَعالَیْتَ یا

اى مونس پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شوكتمند برترى تو اى داراى جمال و

جَمیلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا خَبیرُ تَعالَیْتَ یا بَصیرُ

زیبایى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آگاه برترى تو اى بیناى

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا حَفِىُّ تَعالَیْتَ یا مَلِىُّ اَجِرْنا مِنَ

به كارها پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهربان برترى تو اى بى نیاز مطلق پناه ده ما را

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مَعْبُودُ تَعالَیْتَ یا مَوْجُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ

از آتش اى پناه ده منزهى اى معبود حقیقى برتر آمدى اى موجود بالذات پناه ده ما را از آتش

یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا غَفّارُ تَعالَیْتَ یا قَهّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

اى پناه ده منزهى اى آمرزش پیشه برترى تو اى داراى قهر و سطوت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا مَذْكُورُ تَعالَیْتَ یا مَشْكُورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى یاد شونده برترى تو اى سپاس دارنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا جَوادُ تَعالَیْتَ یا مَعاذُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ

منزهى تو اى بخشنده برترى تو اى پناهگاه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا جَمالُ تَعالَیْتَ یا جَلالُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا سابِقُ

اى (اصل هر) زیبایى برترى تو اى (بخشنده هر) بزرگوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى سبقت گیرنده

تَعالَیْتَ یا رازِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا صادِقُ

برترى تو اى روزى دهنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى راست گفتار

تَعالَیْتَ یا فالِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا سَمیعُ تَعالَیْتَ

برترى تو اى شكافنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شنوا برترى تو

یا سَریعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا رَفیعُ تَعالَیْتَ یا بدیعُ

اى شتابنده (در اجابت ) پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بلند مرتبه برترى تو اى آفریننده

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا فَعّالُ تَعالَیْتَ یا مُتَعالُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى كننده (آنچه بخواهى ) برترى تو اى والامرتبه پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا قاضى تَعالَیْتَ یا راضى اَجِرْنا مِنَ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى داور برترى تو اى راضى پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا قاهِرُ تَعالَیْتَ یا طاهِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ

آتش اى پناه ده منزهى تو اى چیره بر خلق برترى تو اى پاكیزه پناه ده ما را از آتش اى

یامُجیرُ سُبْحانَكَ یا عالِمُ تَعالَیْتَ یا حاكِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو اى حكمران پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا دآئِمُ تَعالَیْتَ یا قآئِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ

منزهى تو اى جاویدان برترى تو اى قیام كننده به امور خلق پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا عاصِمُ تَعالَیْتَ یا قاسِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا غَنِىُّ

اى نگهدار برترى تو اى قسمت كننده روزى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بى نیاز

تَعالَیْتَ یا مُغْنى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا وَفِىُّ تَعالَیْتَ

برترى تو اى بى نیاز كننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وفادار برترى

یا قَوِىُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا كافى تَعالَیْتَ یا شافى

تو اى نیرومند پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى كفایت كننده برترى تو اى شفا دهنده

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُقَدِّمُ تَعالَیْتَ یا مُۆَخِّرُ اَجِرْنا

پناده ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مقدم دارنده برترى تو اى عقب انداز پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا اَوَّلُ تَعالَیْتَ یا آخِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى اول برترى تو اى آخر پناه ده ما ر از آتش اى

مُجیرُ سُبْحانَكَ یا ظاهِرُ تَعالَیْتَ یا باطِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى تو اى پیدا برترى تو اى ناپیدا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا رَجآءُ تَعالَیْتَ یا مُرْتَجى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى امید برترى تو اى مایه امیدوارى پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا ذَاالْمَنِّ تَعالَیْتَ یا ذَاالطَّوْلِ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى صاحب نعمت برترى تو اى صاحب احسان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا حَىُّ تَعالَیْتَ یا قَیُّومُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ

منزهى تو اى زنده برترى تو اى پاینده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا واحِدُ تَعالَیْتَ یا اَحَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا سَیِّدُ

اى یگانه برترى تو اى یكتا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آقا

تَعالَیْتَ یا صَمَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا قَدیرُ تَعالَیْتَ

برترى تو اى بى نیاز پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا برترى

یا كَبیرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا والى تَعالَیْتَ یا مُتَعالى

تو اى بزرگ پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حكمران برترى تو اى والامقام

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا عَلِىُّ تَعالَیْتَ یا اَعْلى اَجِرْنا مِنَ

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى والا برترى تو اى والاتر از همه پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا وَلِىُّ تَعالَیْتَ یا مَوْلى اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب اختیار برترى تو اى سرور پناه ده ما را از آتش

مُجیرُ سُبْحانَكَ یا ذارِئُ تَعالَیْتَ یا بارِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

اى پناه ده منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى پدید آرنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا خافِضُ تَعالَیْتَ یا رافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى پایین آرنده برترى تو اى بالا برنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا مُقْسِطُ تَعالَیْتَ یا جامِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى به انصاف رفتار كننده برترى تو اى گردآورنده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا مُعِزُّ تَعالَیْتَ یا مُذِلُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ

منزهى تو اى عزت بخش برترى تو اى ذلت بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو

یا حافِظُ تَعالَیْتَ یا حَفیظُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا قادِرُ

اى نگهبان برترى تو اى نگهدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى توانا

تَعالَیْتَ یا مُقْتَدِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا عَلیمُ تَعالَیْتَ

برترى تو اى با اقتدار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى دانا برترى تو

یا حَلیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا حَكَمُ تَعالَیْتَ یا حَكیمُ

اى بردبار پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى داور برترى تو اى فرزانه

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُعْطى تَعالَیْتَ یا مانِعُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى عطا ده برترى تو اى مانع از عطا پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا ضآرُّ تَعالَیْتَ یا نافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى زیان رسان برترى تو اى سودرسان پناه ما را از آتش

یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُجیبُ تَعالَیْتَ یا حَسیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا

اى پناه ده منزهى تو اى اجابت كننده برترى تو اى حسابگر پناه ده ما را از آتش اى

مُجیرُ سُبْحانَكَ یا عادِلُ تَعالَیْتَ یا فاصِلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

پناه ده منزهى تو اى دادگر برترى تو اى جدا كننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا لَطیفُ تَعالَیْتَ یا شَریفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

منزهى تو اى مهربان برترى تو اى شریف پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا رَبُّ تَعالَیْتَ یا حَقُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا

منزهى تو اى پروردگار برترى تو اى ثابت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى

ماجِدُ تَعالَیْتَ یا واحِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا عَفُوُّ

گرامى برترى تو اى یگانه پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى باگذشت

تَعالَیْتَ یا مُنْتَقِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا واسِعُ تَعالَیْتَ

برترى تو اى انتقام كش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وسیع رحمت برترى تو

یا مُوَسِّعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا رَۆُفُ تَعالَیْتَ یا

اى گشایش بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى مهرورز برترى تو اى

عَطوُفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا فَرْدُ تَعالَیْتَ یا وِتْرُ

با عطوفت پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى یگانه برترى تو اى تك و تنها

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُقیتُ تَعالَیْتَ یا مُحیطُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى حافظ و نگهبان برترى تو اى محیط بر هر چیز پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا وَكیلُ تَعالَیْتَ یا عَدْلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى وكیل برترى تو اى سراسر عدل و داد پناه ده ما را از آتش

یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُبینُ تَعالَیْتَ یا مَتینُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ

اى پناه ده منزهى تو اى آشكار كننده برترى تو اى ثابت سستى ناپذیر پناه ده ما را از آتش اى پناه ده

سُبْحانَكَ یا بَرُّ تَعالَیْتَ یا وَدُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا

منزهى تو اى نیكوكار برترى تو اى بسیار مهربان پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى

رَشیدُ تَعالَیْتَ یا مُرْشِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا نُورُ

ارشاد كننده برترى تو اى رهنمون پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى نور

تَعالَیْتَ یا مُنَوِّرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا نَصیرُ تَعالَیْتَ

برترى تو اى روشنى بخش پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى یاور برترى تو

یا ناصِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا صَبُورُ تَعالَیْتَ یا

اى یارى ده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى بردبار برترى تو اى

صابِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُحْصى تَعالَیْتَ یا

شكیبا پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى شمارنده برترى تو اى

مُنْشِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا سُبْحانُ تَعالَیْتَ یا دَیّانُ

ایجاد كننده پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى منزه برترى تو اى كیفر ده

اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا مُغیثُ تَعالَیْتَ یا غِیاثُ اَجِرْنا

پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى تو اى فریادرس برترى تو اى دادرس پناه ده ما را

مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا فاطِرُ تَعالَیْتَ یا حاضِرُ اَجِرْنا مِنَ

از آتش اى پناه ده منزهى تو اى آفریننده برترى تو اى حاضر پناه ده ما را از

النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَكَ یا ذَاالْعِزِّ وَالْجَمالِ تَبارَكْتَ یا ذَاالْجَبَرُوتِ

آتش اى پناه ده منزهى تو اى صاحب عزّت و زیبایى بزرگى تو اى صاحب جبروت

وَالْجَلالِ سُبْحانَكَ لا اِلهِ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَكَ اِنّى كُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ

و جلال منزهى تو معبودى جز تو نیست ((منزهى تو و همانا من از ستمگرانم

فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجىِ الْمُۆمِنینَ وَ صَلَّى اللّهُ

پس مستجاب كردیم دعاى او (یعنى یونس ) را و او را از اندوه نجاتش دادیم و این چنین مۆ منین را نجات بخشیم )) و درود

عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ حَسْبُنَا

خدا بر آقاى ما محمد و آلش همگى و ستایش خاص پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است

اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَكیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ العَظیمِ

و او نیكو وكیلى است و جنبش و نیرویى نیست جز به خداى والاى بزرگ.

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان


منبع : کتاب مفاتیح الجنان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.