با واسطه به سوی خدا برویم

استغفار به معنای گفتن: استغفرالله ربی و اتوب الیه است. این کلمه آثار وجودی بسیاری در جان و روح خود و جهان دارد. از این رو تکرار آن در روز دست کم به هفتاد بار سفارش شده است.

خداوند می فرماید اگر پیامبر(صلی الله علیه وآله) با آن که استغفار وی می تواند پوشش و دژی برای هر کسی باشد و نیاز آن نیست تا آن را تکرار کند و همان یک استغفار وی کفایت می کند؛ اما با این همه اگر هفتاد بار برای کافران و منافقان استغفار کند پذیرفته نمی شود و اثری به جا نمی گذارد. از این رو، گفته اند که استغفار می بایست کم تر از هفتاد مرتبه نباشد. در روایات است که پیامبر(صلی الله علیه وآله) پس از هر ملاقات با افراد دست کم بیست و پنج بار استغفار می کرد. بنابراین ذکر استغفار می تواند به عنوان بهترین دژ مورد استفاده قرار گیرد که شمار آن کم تر از هفتاد نباشد.

بهترین زمان برای استغفار

این استغفار می تواند در ساعات مختلف شبانه روز انجام گیرد ولی بهترین ساعات آن سحرگاهان است که آیه 17 سوره آل عمران و نیز 18 ذاریات این معنا را به صراحت و در آیه 98 سوره یوسف به کنایه بیان کرده است. چنان که براساس روایتی شب جمعه برای این کار مناسب تر و ارزشمند دانسته شده است. (مجمع البیان ذیل آیه 98 سوره یوسف)

از آن جایی که انسان گناهکار و خطاکار آبرو و حیثیتی ندارد بهتر است که کسی را واسطه و وسیله قرار دهد که دارای شأن و منزلت در نزد خداست

در استغفار ضمن اعتراف به لغزش خود (اعراف آیه 23 و انبیاء آیه 87 و 88 و قصص آیه 16) و اقرار به توحید و ایمان به خدا و تسلیم در برابر او (آل عمران آیه 16 و 193 و مۆمنون آیه 19) می بایست به ربوبیت الهی توجه کرد (آل عمران آیه 147 و 193 و آیات دیگر) زیرا توجه به ربوبیت وی به معنای آن است که خداوند در همه کائنات از ریز و درشت امور تصرف مستقیم دارد و امری بر او نه مخفی و نه بیرون از دایره قدرت و تصرف اوست. این همان معنای پذیرش ولایت الهی نیز است که از جمله آداب استغفار دانسته شده است. (بقره آیه 286 و اعراف آیه 155)