به كجا می رویم !
دین اسلام، یك دین با محتوای فرهنگی بسیار عمیق است كه خداوند آن را به گونه ای طراحی نموده است كه به طور طبیعی و به شكل سیل آسا در بین بشر رو به گسترش باشد « هو الذی أرسل رسوله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین كله و لو كره المشركون » .(1)
خداوند برای گسترش روز افزون اسلام آن را برخوردار از درون مایه هایی نموده كه برای گسترش به هیچ چیز و به هیچ قدرت و ثروتی نیاز ندارد. تنها چیزی كه اسلام برای گسترش همه جانبه به آن نیاز دارد رفع موانع است و اگر نباشد موانعی كه دشمنان خدا و دین بر سر راه یافتن بندگان خدا می گذارند، دین خدا به سرعت عجیبی در بین بشر منتشر می شود .
به عنوان مثال دین اسلام به مسلمانان توصیه نموده كه روزی پنج مرتبه به بهانه نماز گرد هم آیند و علاوه بر آن جمعه ها نیز باید با هم اجتماع داشته باشند. هر فرد مسلمان برای هدایت دیگران باید خود را مسئول بداند به گونه ای كه لااقل یك نفر را هم كه شده هدایت كند. چنانچه همه با تشویق و تأكید اسلام نسبت به یادگیری و آموزش علوم دینی از احكام گرفته تا معارف، آشنا هستیم و به طور خلاصه طراحی تمامی آداب و احكام اسلامی به گونه ای است كه این دین مانند انفجار نور، گسترش پیدا كند .
حال كمی به محور بحث نزدیك شویم !
یكی از طراحی های فرهنگی اسلام برای گسترش فرهنگ دینی و جلوگیری از نفوذ فرهنگ بیگانه اهتمام ورزیدن به مسئله اسم و اسم گذاری می باشد، پرداختن به آدابی كه اسلام برای نام گذاری افراد قائل است خود نیازمند به نوشته‌ای مستقل با حجم زیاد می باشد، اهل بیت علیهم‌السلام میراث گرانبهایی با حجم قابل توجه در این زمینه برای ما به ارمغان آورده اند كه این مسأله اهمیت رجوع به كتب روایی مربوطه را (2) دو چندان می كند!
ما در این جا به عنوان مقدمه به برخی از این آداب كه در كتب روایی موجود است، اشاره می كنیم:
چرا بعد از گذشت حدود هفتاد سال از پیوستن روح منحوس رضا شاه پهلوی به جهنم شیوهایی را كه او برای تغییر فرهنگ اسلامی به بهانه مبارزه با زبان عربی و پاسداشت زبان فارسی پیش گرفته بود امروزه به شكل نرم و بی‌سروصدا و بدون خشونت های احمقانه رضا شاهی در بین ما و بدست خود ما اجرا می شود !!!
برای كودكان سقط شده خود نیز اسم گذاری كنید !
ممكن است شخصی در قیامت فقط به خاطر اسم نیكویش كه اسم اهل بیت علیهم السلام بوده مورد ترحم واقع شود !
یكی از حقوق فرزند بر گردن پدر و مادر اسم نیكو است .
اگر كسی چهار فرزند پسر داشته باشد و اسم هیچ كدام را محمد نگذارد به پیامبر صلی الله علیه وآله جفا نموده است !
اگر كسی می خواهد خداوند به او فرزند پسر عنایت كند با خدا عهد نماید كه اگر این چنین شد نام او را محمد بگذارد.
اسم گذاری آنقدر مهم است كه اسم گذاری بعضی اولیاء را خود خداوند به عهده می گرفته است.
اگر نمی خواهید اسم فرزندتان را اسمی از اسامی مبارك و مقدس اهل بیت علیهم السلام بگذارید. لااقل در بدو تولد تا چند روز اسم آنها را محمد یا علی بگذارید و با آن، آنها را صدا بزنید و بعد اگر خواستید تغییر دهید.
برای اسم گذاری مستحب است كه اسامی انتخاب شود كه كلمه «عبد » یعنی بنده را در بر داشته باشد تا موجب ایجاد روحیه عبودیت و بندگی و تواضع در فرد شود مثل «عبدالله» یا «عبد الرحمن» یا «عبدالحسین» نه این كه در ابتدای اسامی كلمه «امیر» كه می‌تواند حاكی از غرور و نخوت و فخرفروشی باشد، گذاشته شود كه متأسفانه امروزه به شكل افراطی شایع شده است !
اما متأسفانه باید گفت كه این آداب بسیار مهم اسلامی به فراموشی سپرده شده و رسانه های ما كه در این زمینه وظیفه بسیار بزرگی دارند یا از آن با غفلت می گذرند یا خدای نخواسته نقش تخریبی دارند، همه ما چند سالی است كه شاهدیم دیگر در بین مردم حتی آنهایی كه روحیه مذهبی و عشق به اهل بیت علیهم السلام را دارند اسم گذاری به نام مبارك و مقدس و زیبای « حسن » دیده نمی شود كه باید برای آن خون گریست !!!!
نام زیبای «حسن» كه به معنای نیكو و زیباست به فراموشی سپرده شده گویی جاهلیت به شكل مدرن به میدان آمده ! در جاهلیت قدیم نام گذاری با اسماء قبیحه افتخار محسوب می شده مثل: ثعلب ، نعمان ، فهد ، معاویه ، قنفذ ...!!!
علت چیست؟ مقصر كیست ؟ آیا بعضی از انیمیشن های صدا و سیما مقصرند یا ماهواره ها یا همه مان؟ مسئول كیست ؟ راه حل چیست ؟
همه ما چند سالی است كه شاهدیم دیگر در بین مردم حتی آنهایی كه روحیه مذهبی و عشق به اهل بیت علیهم السلام را دارند اسم گذاری به نام مبارك و مقدس و زیبای « حسن » دیده نمی شود كه باید برای آن خون گریست !!!!
فرهنگ زیبا و بومی مردم ما در زمینه اسم گذاری رو به افول است گاهی خانواده ای برای كودك خود اسمی انتخاب می كنند كه خود معنای آن را نمی دانند فقط كافی است كه آن اسم رنگ و بوی غربی داشته باشد !
این چه فرهنگ سطحی می باشد كه شخص می خواهد هم عِرق دینی خود را داشته باشد و هم به اصطلاح بروز باشد ، اسامی برای فرزندان انتخاب می شود كه آخر آنها به الف ختم شود مثل : آتنا ، مبینا ، دینا ، ملیكا ، تینا ، تا این كه شبیه اسامی لاتین باشد مثل : جولیا ، امیلیا ، ربه كا ،به كجا می رویم ! « فأین تذهبون »
اگر بعضی از برنامه های كودك صدا و سیما كه در آن اسامی كودكان ایران منعكس می شود را دنبال كنیم به برخی اسامی و نامهایی بر می خوریم كه به گمان اگر از پدران و مادران پرسیده شود كه به چه معناست در جواب سۆال بمانند !!
رومینا، سارینا، لیندا !!!!
همه این گلایه ها هشداری است برای سیاست گذاران دستگاه های فرهنگی كشور كه چرا بعد از گذشت حدود هفتاد سال از پیوستن روح منحوس رضا شاه پهلوی به جهنم شیوهایی را كه او برای تغییر فرهنگ اسلامی به بهانه مبارزه با زبان عربی و پاسداشت زبان فارسی پیش گرفته بود امروزه به شكل نرم و بی‌سر و صدا و بدون خشونت های احمقانه رضا شاهی در بین ما و بدست خود ما اجرا می شود !!!
پی نوشت:
1-سوره توبه /33 .
2- وسائل اسلامیة ، ج15 ص 112 .
حمید حاج علی
مدرس حوزه علمیه
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
