نفرت شاه از اقوام فرح

در ایامی كه شاه در غربت به سر می برد اشخاصی بودند كه شاه تحمل دیدن آن‌ها را نداشت و از آن میان مخصوصاً باید از رضا قطبی نام برد. چون بسیاری از نزدیكان شاه مثل خود او معتقد بودند كه قطبی و همفكرانش كه دوستان شهبانو نیز بودند چپ یا كمونیست هستند و می‌گفتند كه آن‌ها با عدم شناخت فرهنگ مردمی و روحیات عامه مخصوصاً در رادیو و تلویزیون دست به كارهایی زدند و بعد در جریان حوادث انقلاب هم كه مشیر و مشار شدند راه و روشی را انتخاب كردند كه در سقوط رژیم بسیار مۆثر بوده است. با توجه به اختلاف مشرب گذشته، من و سایر نزدیكان شاه در روزهایی كه ایشان از این كشور به آن كشور رانده می‌شدند، بارها شاهد درگیری شاه و فرح بر سر این موضوع بودیم. به خصوص شاه بارها فرح و یارانش را ملامت می‌كرد و می‌گفت كه آن نطق كذائی «من صدای انقلاب شما را شنیدم» را با زور به دست من دادند و من بی‌آنكه محتوای آن را بدانم آن را خواندم.

به هر تقدیر، این دوگانگی اندیشه سبب شده بود كه تا شاه در غربت زنده بود فرح و یارانش از كارها بركنار بودند و شاه حاضر به دیدار دوستان فرح نمی‌‌شد و از جمع اینان تنها دو نفر را می‌پذیرفت كه عبارت بودند از دكتر هوشنگ نهاوندی و دكتر سید حسین نصر. این دو نفر البته در مكزیك احضار شدند تا كتاب پاسخ به تاریخ شاه را از فرانسه به ترتیب به فارسی و انگلیسی ترجمه كنند.