آسانی بدون رنج و سختی امکان ندارد

آیه فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا به همه انسان هاى مۆمن، مخلص و تلاشگر نوید مى‏دهد كه همیشه در كنار سختی ها، آسانی ها است، حتى تعبیر به" بعد" نمى‏ كند بلكه تعبیر به "مع" كه نشانه همراهى است مى‏ كند.

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6)(انشراح)

" إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا " این جمله تأكید آیه قبل [فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا] و تثبیت آن است.

مفسرین گفته‏ اند: این دو آیه دلالت دارد بر این كه با یك عسر [دشواری] دو یسر [ آسانی] هست، و این گفتار ناشى از یك قاعده‏ اى است كه مى‏ گوید: كلمه‏اى كه الف و لام بر سر دارد [العسر] و به اصطلاح معرفه است، اگر در كلامى تكرار شود، منظور از آن همان كلمه اول است.

راحتی و سختی در یک زمان

منظور از كلمه " مع : با " واقع شدن یسر [آسانی] بلافاصله و به دنبال عسر [سختی] است، نه این كه منظور از معیت و همراهی این باشد كه یسر و عسر در زمان واحد تحقق مى ‏یابد .

این آیه به همه انسان هاى مۆمن، مخلص و تلاشگر نوید مى‏دهد كه همیشه در كنار سختی ها، آسانی ها است، حتى تعبیر به "بعد" نمى‏ كند بلكه تعبیر به "مع" كه نشانه همراهى است مى‏ كند.

آرى چنین است كه با هر مشكلى، آسانى آمیخته، و با هر صعوبتى، سهولتى همراه است، و این دو همیشه با هم بوده و با هم خواهند بود.

این نوید و وعده الهى است كه دل را نور و صفا مى‏ بخشد، و به پیروزی ها امیدوار مى‏كند، و گرد و غبار یأس و نومیدى را از صفحه روح انسان مى‏زداید.

در حدیثى آمده است كه پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله فرمود:

و اعلم ان مع العسر یسرا، و ان مع الصبر النصر، و ان الفرج مع الكرب:

" بدان كه با سختی ها، آسانى است، و با صبر، پیروزى و با غم و اندوه، خوشحالى و گشایش است".

نتیجه گیری:

آیه نمى‏ گوید: بعد از سختى آسانى هست ،بلكه با لفظ «مع» مى‏ فهماند كه آسانى با رنج توأم است،[یعنی در دل هر سختی، آسانی قرار داده شده است] و از لحظه تحمل سختى، آسانى به تدریج به دست مى‏ آید.

بخش قرآن تبیان

منبع :

سایت اسک دین