از «جن‌گیر» تا ماجراجویی‌های یك مرد دیوانه
نگاهی به دنیای سینما در سال 1973
ماجراجویی‌های یك مرد دیوانه
در نخستین روزهای ژانویه آن سال، «آگیره، خشم خداوند» به كارگردانی ورنر هرتسوگ كارگردان آلمانی روی پرده سینماها رفت. تازه‌ترین ساخته هرتسوگ فیلمی تماشایی و كاملا متفاوت با فیلم‌های تجربی اول او بود. «آگیره، خشم خداوند» با الهام از ماجراجویی‌های دون لوپه دی آگیره، فاتح دیوانه ساخته شد كه در جست‌وجوی شهر افسانه‌یی ال دورادو، رهبری یك سفر اكتشافی مخاطره‌آمیز را به عهده گرفت. هرتسوگ مانند قهرمان خود هنگام ساخت فیلم با سختی‌های فراوان روبه‌رو شد. فیلمبرداری در جنگل‌های پرو دشواری‌های زیادی داشت.
هرتسوگ «آگیره، خشم خداوند» را در شش هفته ساخت و هنگام كار با كلاوس كینسكی ستاره خود هم مشكلات زیادی داشت، كسی كه نقش‌آفرینی پرهیجان او یكی از نقاط قوت فیلم است. كینسكی كه مردی دمدمی‌مزاج بود هنگام فیلمبرداری به دفعات تهدید كرد پروژه را رها خواهد كرد.
پایان سه‌گانه زوال آلمانی
لوكینو ویسكونتی، فیلمساز ایتالیایی به عنوان یك ماركسیست در درجه اول باید تلاش خود را صرف نابودی طبقه و فرهنگی می‌كرد كه شخصا به آن تعلق داشت. با این حال چیزی كه بیش از همه برای او جذابیت داشت، هنر اروپایی بورژوایی بود، مالر، توماس مان، واگنر و... ویسكونتی هم از جامعه در حال زوال بیزار بود و هم به آن گرایش داشت و این مساله را به دقیق‌ترین شكل ممكن در فیلم‌های خود به تصویر می‌كشید. او در 1973 «لودویگ» را ساخت، فیلمی كه پس از «نفرین‌شدگان» و «مرگ در ونیز» سه‌گانه «زوال آلمانی» او را به پایان رساند. این فیلم بسیار طولانی (186 دقیقه) و كند نگاهی به زندگی و مرگ زودهنگام لودویگ دوم شاه مجنون باواریا دارد. هلموت برگر نقش اصلی را بازی كرد. رومی اشنایدر، ترور هوارد و سیلوانا مانگانو دیگر بازیگران این فیلم بودند.
پیام مارلون براندو به سرخپوست‌ها
27 مارس 1973 مراسم سالانه جوایز آكادمی در میوزیك سنتر لس آنجلس برگزار شد و «پدرخوانده» به كارگردانی فرانسیس فورد كوپولا جایزه اسكار بهترین فیلم را دریافت كرد. مارلون براندو هم برای بازی در نقش دون كورلیونه در این فیلم جایزه بهترین بازیگر مرد را برد. پیروزی براندو در این بخش جای تعجب نداشت، اما واكنش او پس از دریافت جایزه خیلی‌ها را شگفت‌زده كرد. براندو در مراسم شركت نكرد، اما به جای خود دختری سرخپوست به نام ساشین لیتل‌فیدر را - كه در واقع بازیگری به نام ماریا كروز بود - به مراسم فرستاد. لیتل‌فیدر بیانیه‌یی خواند كه در آن صنعت فیلمسازی به «تحقیر» سرخپوست‌ها متهم شده بود. در آن مراسم لیزا مینه‌لی برای بازی در «كاباره» جایزه اسكار بهترین بازیگر زن را برد. «كاباره» در هفت بخش دیگر از جمله بهترین بازیگر مرد مكمل (جوئل گری) و كارگردان (باب فاسی) برنده اسكار شد. جایزه اسكار بهترین فیلم خارجی‌زبان به «جذابیت پنهان بورژوازی» ساخته لوییس بونوئل رسید.
ازدواج زیر میكروسكوپ اینگمار برگمان
اینگمار برگمان كار در تلویزیون را از اواسط دهه 1960 آغاز كرد. او بر این باور بود كه تلویزیون می‌تواند رسانه‌یی برای بیان تخیلاتش باشد. در 1973، تازه‌ترین تجربه تلویزیویی برگمان مجموعه‌یی شامل شش اپیزود 50 دقیقه‌یی بود كه عنوان «صحنه‌هایی از یك ازدواج» برای آن انتخاب شد. این فیلم جدایی تكان‌دهنده ماریانه (لیو اولمان) و یوهان (ارلاند یوزفسون) پس از 10 سال ازدواج را مورد كندوكاو قرار می‌دهد و این در شرایطی است كه یوهان دلباخته زنی جوان (بی‌بی آندرسن) شده است. این جدایی برای هر دو دردناك است و آنها برای روبه‌رو شدن با این مساله راه‌هایی متفاوت در پیش می‌گیرند. «صحنه‌هایی از یك ازدواج» هرچند فیلمی افسرده‌كننده است، اما جذابیتی غیرقابل انكار دارد و سبك كارگردان در لحظه‌لحظه فیلم نمایان است.
حضور درخشان آل پاچینو در یك درام پلیسی
دسامبر 1973 حداقل پنج فیلم مطرح آن سال روی پرده سینماها رفتند: «سرپیكو» به كارگردانی سیدنی لومت (5 دسامبر)، «پاپیون» ساخته فرانكلین ج. شفنر (16 دسامبر)، «خوابیده» به كارگردانی وودی آلن (17 دسامبر)، «نیش» ساخته جرج روی هیل (25 دسامبر) و «جن‌گیر» به كارگردانی ویلیام فریدكین (26 دسامبر) . پاچینو كه آن سال برای بازی در «پدرخوانده» نامزد اسكار بهترین بازیگر مرد مكمل شده بود، نقش اصلی «سرپیكو» را به عهده گرفت. این فیلم بر مبنای داستان واقعی یك پلیس شجاع نیویوركی ساخته شد كه افشاگری‌های او در 1970 درباره نهادینه شدن فساد در سیستم پلیس امریكا خیلی چیزها را زیر سوال برد. پاچینو با مهارت رئالیسم نه‌چندان گرم لومت كارگردان «سرپیكو» را واژگون كرد و تصویری غیرمتعارف از مردی تنها ارائه داد كه از همكارانش فاصله می‌گیرد و به تدریج به یك هیپی مد روز با ریش و كلاه منگوله‌دار تبدیل می‌شود.
فرار از جزیره شیطان
«پاپیون» را فرانكلین ج. شفنر با بودجه‌یی 13 میلیون دلاری بر مبنای زندگینامه شخصی هانری شاری‌یر ساخت. استیو مكویین در این فیلم نقش یك زندانی محكوم به حبس ابد در جزیره شیطان را بازی می‌كند كه مصمم است از زندان فرار كند. داستین هافمن هم نقش دوست ضعیف و عینكی او را بازی می‌كند. «پاپیون» به ویژه در ترسیم رنج‌های زندانیان موفق عمل می‌كند.
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع: خبرآنلاین
