شما جدا شده اید ،نه فرزندتان

چگونه تفاوت‌های والدین مطلقه را مرتفع كنیم؟

زمانی بقای یک زندگی خانوادگی برای کودک مفید است که درگیری‌ها و مشکلا‌ت اعتقادی و سلیقه‌ای والدین محسوس نباشد، زیرا در غیر این صورت دوام یک زندگی نه تنها به سود کودک نیست بلکه باعث تشدید تشویش‌های ذهنی و مشکلا‌ت روحی‌او می‌شود. واقعیت این است که بسیاری از خانواده‌ها بدون اینکه درگیری‌های شدید یا اختلا‌فات عمیق داشته باشند از هم پاشیده می‌شود لذا پیشنهاد می‌شود که والدین سریع تصمیم به جدایی نگیرند بلکه کانون خانواده خود را حفظ کنند و در صورت باقی ماندن مشکل، پس از سپری شدن دوران بحرانی فرزند‌انشان تصمیم به جدایی بگیرند. البته این مسئله تنها شامل خانواده‌‌هایی می‌شود که مشکلا‌ت و درگیری‌های آنها اندک است زیرا زندگی کردن کودک در یک خانه پرتشنج و پردرگیری، نه تنها تاثیر مثبتی بر ذهن و رفتار او ندارد بلکه آسیب‌های بسیار جدی به روح و روان او وارد می‌کند.

از طرف دیگر حتی اگر والدین ناچار به جدایی از یکدیگر شوند، بازهم فرزندان به حضور الدین نیازمند هستند و از طرف دیگر تربیت و رسیدگی به مسایل تربیتی وی همواره نقش و اهمیت خود را حفظ کرده و نباید بعد از  جدایی والدین از قلم بیفتد.

از آنجایی كه والدین مطلقه در دو خانه جدا از هم زندگی می كنند گاهی اوقات در خصوص قوانین و انتظاراتی كه از فرزندان دارند، متفاوت و متمایز از یکدیگر عمل می کنند.

اما آیا تا به حال به این مساله فکر کرده بودید  كه ناسازگاری و عدم تطبیق والدین درباره چگونگی و مفهوم تربیت آنها باعث عصبانیت و خشم کودکان و نیز باعث سردرگمی و اغتشاش ذهنی آنها می شود؟ کودکان نیز مثل سایر افراد تمایل دارند که وضعیت پایدار و با ثباتی را تجربه کرده و با مقررات روشن و مشخصی مواجه باشند؛ هر چند که در کلام نمی توانند این مساله را عنوان کنند اما به طور واضح تاثیر بی قانونی یا چند قانونی را می توان در رفتار کودکان مشاهده نمود لذا  والدین موظفند اختلافات و تفاوت های فی مابین خود در زمینه تربیت کودکان را حل و فصل و مرتفع كنند.

از آنجایی كه والدین مطلقه در دو خانه جدا از هم زندگی می كنند گاهی اوقات در خصوص قوانین و انتظاراتی كه از فرزندان دارند، متفاوت و متمایز از یکدیگر عمل می کنند، که در ازدواج این مشكل را ناسازگاری یا عدم درك متقابل می گویند. در طلاق گاهی این اختلافات منجر به مشاجرات جدی می شود و هر یك از طرفین از روی لجاجت یا اثبات خود هم که شده سعی می کند فرزندان را بر اساس اصول خود مورد تربیت قرار دهد. به خصوص که حتی در زندگی های زناشویی موفق نیز چگونگی تربیت کودکان می تواند یك منشا و عامل اصلی تعارض میان والدین باشد چه رسد به والدینی که بر اثر شدت ناهماهنگی ها از یکدیگر جدا هم شده باشند. در این دست والدین شاهد این مساله هستیم که هر یك از آنها  ایده ها و نظرات متفاوتی درباره اینكه تربیت کودکان چگونه باید باشد، دارند و هر یك پیشنهادات تربیتی دیگری را غلط می دانند.

نتیجه این ستیزه و نزاع این است كه یا تربیت شایسته ای به وجود نمی آید یا اصلا تربیتی صورت نمی پذیرد.

برای تبدیل تفاوت ها، اختلاف دیدگاهها و نزاعها، به یك روش تربیتی منسجم و  یكسان، والدین باید تفاوت های خود را بر اساس علاقمندی که به کودکان خود دارند، مرتفع كنند لذا برای این كار می توانند از روش ذیل استفاده كنند:

- سعی كنید درباره اینكه انتظارات واقع گرایانه از فرزندان چیست با همسرسابق تان به یك توافق برسید. این توافق باید یر اساس شرایط سنی فرزندان، خلق و خو و طبیعت او، توانایی اش برای دنبال كردن یك روند خاص و ساختار و شرایط طلاق والدین باشد.

- به لحاظ ذهنی باید والدین به یك توافقی دقیق برسند كه كدام ارزش ها بیشترین اولویت را برای هر یك از آنها دارد و مشخص كنند برای ایجاد یا اصلاح كدام رفتارها هر دویشان به عنوان یك رفتار مهم در كودك توافق دارند.

- ترجیحات و اولویتهای خود درباره تربیت فرزند را با همسر سابق تان به بحث بگذارید و بررسی كنید آیا فرصتی برای ایجاد سازگاری و تطابق در خانواده هست یا خیر؟

- در زمینه هایی كه امكان و فرصت پیدایش یك توافق و سازگاری هست، با همسر سابق تان به این توافق برسید كه صرفنظر از اینكه بر روی كدام روش یا روشها با هم به مصالحه رسیده اید هنگامی با فرزندان هستید هر دویتان از یك روش یكسان استفاده می كنید. منظور این است که حتی اگر در برخی از زمینه ها با هم توافق ندارید برای حفظ ثبات تربیتی فرزندتان به یک الگوی ثابت مقید شده و متعهد شوید که بر اساس اصول مورد توافق رفتار کنید.

- توافقات خود را مكتوب كنید آنها را مرور كنید و مطمئن شوید كه آنها عملی و قابل اجرا هستند.

- در زمینه هایی كه با هم تفاوت دارید، به یك توافق مشترك برسید كه هر دویتان بتوانید با آن به زندگی تان ادامه دهید و آنرا ترك نكنید بدین معنا که بر اصولی متعهد نشوید که توان اجرایی آن را نداشته باشید.

- در کنار تفاهمات و نقاط مشترکی که در تربیت فرزندان ایجاد می کنید سعی کنید برای فرزندتان این را هم مشخص کنید که در منزل هر یك از شما توقعاتی را كه از فرزندتان دارید،  كاملا واضح و شفاف مشخص كنید و برای آنها شرح دهید كه منزل پدری یكسری قوانین خاص خود و منزل مادری قوانین دیگر خاص خود را دارد.

- هرگز در مقابل چشم کودکان درباره عدم توافق تان درباره نحوه و روش تربیت فرزندان صحبت نكنید.