افزایش سالن، بحران گیشه‌ها را رفع می‌كند
گزارش از كمبود سالن‌های سینما در كشور
تاریخچه سالن سازی
از سالهای ابتدایی قرن حاضر شمسی تا به حال بیش از 150 سینما در تهران تاسیس شده است. طبق آمار در دو دهه اول 26سینما در تهران ساخته شده و با اوج و فرودهایی ادامه داشته تا آن‌كه در طول دو دهه 30 و 40 جمعاً 104 سینمای جدید برای استفاده مخاطبان در تهران گشایش یافت كه به نوعی دوران طلایی سینماسازی در ایران به شمار می‌رود.
اما در سال57 با اوج‌گیری انقلاب اسلامی شماری از سینماها - كه از مظاهر رژیم گذشته به شمار می‌آمد- به آتش
كشیده شد.
جدا از تکمیل سینما پایتخت - كه از پیش از انقلاب نیمه كاره رها شده بود - در حوزه سالن‌سازی تا بازسازی سینما آزادی متوقف بود. در سال 86 با بازگشایی پردیس سینمایی آزادی نخستین سینمای كشور پس از انقلاب ساخته شد و بعد از آن ما شاهد ساخت پردیس‌های مختلف سینمایی در تهران و چند كلانشهر كشور بودیم اما باز هم تعداد سالن‌ها نسبت به قبل از انقلاب كمتر است و این به خاطر روند تخریب و تعطیل سینماهای قدیمی كشور بود كه تعداد سینماها را تقریباً به یك سوم كاهش داد.
از نگاه آمار
هم‌اكنون در تهران 58 سینمای فعال با 106 سالن سینما وجود دارد اما این رقم در استان‌های كشور به 129 سینما با 247 سالن و به‌طور متوسط 3/4 سینما برای هر استان است كه رقم ناچیزی محسوب می‌شود. در این میان استان سیستان و بلوچستان بدون هیچ سالن سینمایی كمترین میزان سالن را در كشور به خود اختصاص داده است! آخرین داده‌های مركز آمار ایران و گزارش سالانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حاكی از آمارهایی هستند كه وضع خوبی پیش روی ما نمی‌گذارد.
پراكندگی جغرافیایی سینماها در كشور
وقتی از میدان انقلاب یا چهارراه ولیعصر به سمت جنوب حركت كنید سالن سینمای مناسب دیگری به چشم نمی‌خورد. در شرق تهران هم تنها 2 سینما وجود دارد. غرب و جنوب غربی تهران دچار كمبود سینما هستند. اگر بخواهیم نگاهی به اطراف تهران هم داشته باشیم، می‌بینیم ساكنان دماوند، رودهن، بومهن، جاجرود و از سمت شمال شرق اطراف شهید بابایی یا از طرف شمال غرب انتهای شهید همت و شهران و... با فقر سالن نمایش روبه‌رو هستند. این موضوع در كلانشهرها و شهرها كشور حادتر است.
سالن‌های مناسب برای فروش بیشتر
محمد اشرفی رئیس انجمن سینماداران درباره تعداد سینماهای تعطیل شده می‌گوید:«پیش از انقلاب بنا به آمار حدود 572 سالن سینما در تهران وجود داشت كه با ساخت پردیس‌های سینمایی و فرهنگسراها امروز حدود 270 سالن سینما داریم. این اعداد نشان می‌دهند كه حدود 240 سالن سینما در تهران تعطیل شده‌اند.»
وی بزرگترین مشكل افت فروش سینماها را خود فیلم‌ها می‌داند و می‌گوید: «سالن‌های موجود و سالن‌های جدید خالی از مخاطبند و از فیلم‌ها استقبال نمی‌شود. 2 تا 5 درصد ظرفیت سالن‌ها هم پر نمی‌شود كه این امر باعث تعطیل سینماها می‌گردد.»
اشرفی ادامه می‌دهد: «حتی اگر استقبال هم وجود داشت سینمادارها بودجه‌ای برای نوسازی سینماها ندارند و درحالی كه هیچ كمكی به آنها نمی‌شود در فقر مالی به سر می‌برند. هر چه بودجه هست صرف ساختن فیلم‌های بی‌محتوا و بی‌مخاطبی می‌شود كه بیشتر به ضرر سینماهاست تا به نفع آنها.»
حبیب اسماعیلی، تهیه‌كننده و پخش‌كننده فیلم نیز معتقد است: « آنقدر كه كمبود سالن در افت فروش فیلم‌ها موثر است هیچ چیز دیگری چنان تأثیری ندارد. فیلم‌های تجاری كه جایگاه خودش را دارد و سینمادار رغبت می‌كند آن را به نمایش بگذارد با فروش چندان ایده آلی مواجه نیست چه رسد به فیلم‌های خاص و ارزشی كه مخاطب محدودتری دارند و پشت اكران می‌مانند. فیلم‌های زیادی در سالهای گذشته ساخته شده كه هرگز فرصت اكران پیدا نكرده‌اند.»
وی در مورد وضع سالن‌های سینمایی می‌گوید:« در تهران اكثرا پردیس‌های سینمایی یا سالن‌هایی كه مورد بازسازی قرار گرفته‌اند مورد توجه مخاطبان هستند. در واقع 80 درصد فروش سینماها در پردیس‌های سینمایی و 20درصد مربوط به سینماهای قدیمی است.»
پخش كننده فیلم «بیتابی بیتا» در مورد راه حل مشكل كمبود سالن بیان می‌كند: «اگر هزینه برگزاری جشنواره‌های متعدد و كم تأثیر یا هزینه ساخت چند فیلم فاخر به سالن‌سازی اختصاص یابد در آینده می‌توان سینما را از این بحران مخاطب نجات داد.»
وی اظهار امیدواری می‌كند: سالن‌های باكیفیت بیشتر شوند و بازسازی سالن‌های قدیمی هم در دستور كار قرار گیرد اما اصل موضوع این است كه سالن‌های خوب هم منتظر فیلم‌های خوبند.
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع:روزنامه ایران
