آلوار آلتو و سبک بین المللی

چیزی نگذشت که تقریبا همه ی ناب گراترین معماران در میان اعضای کمیته سبک بین المللی،  از معیارهای مدون شده توسط لوکوربوزیه روی برگرداندند.

یکی ار نخستین معمارانی که صف خود را از اعضای این کمیته جدا کرد "آلوار آلتو" (1898-1976م.) معمار فنلاندی بود، که ویلای مایرئای (شکل 1) او در نگاه نخست هم چون نقدی بر ویلای ساووای لوکوربوزیه (شکل2) به نظر می رسد که نزدیک به ده سال پیش تر ساخته شده بود.

ویلای مایرئا، درست مانند خانه ی "شرودر" اثر "ریتولد" برای خانمی هنرمند طراحی شده بود.

استودیوی او در طبقه دوم ، که با باریکه های چوب پوشانده شده است ، از سه جهت بر منظره ی خانه غالب است. اما در این مورد ، حامی معمار به او اختیارات کافی داده و دست او را از هر جهت باز گذاشته بود، به طوری که این ساختمان به نقطه ی اوج اندیشه هایی تبدیل شده است که او از حدود ده سال پیش در ذهن خود می پرورانده است.

آلتو سبک بین المللی را با معماری سنتی ، مواد و مصالح ساختمانی ، شیوه ی زندگی ، و چشم انداز طبیعی فنلاند انطباق داد.

او دیدگاهی متضاد با دیدگاه لوکوربوزیه اتخاذ کرد تا به نتیجه ای مشابه او برسد. آلتو در درجه ی نخست به نیازهای انسان ، اعم از جسمی و روانی توجه داشت و می کوشید آن ها را بافلسفه ی کارکردگرایی هماهنگ سازد.

میراث مدرنیستی، که تا رسیدن به روزگار "فرانک لوید رایت" ادامه پیدا می کند، در واژگان شکل ها ی او و انباشتن عناصر بر یکدیگر ، غیر قابل اشتباه است.

با این حال در هر گوشه ای ، آثار و نشانه های رومانتیکی به چشم می خورند که گرمای رخت بربسته از ویلای ساووا را بر کارهای آلتو می افزایند.

از چوب، آجر، و سنگ در سراسر فضای درونی و بیرونی و بر خلاف کلاسیسیزم ناب لوکوربوزیه ، به صورت تلفیقی استفاده می شود.

در بسیاری از نقاط، شکل های آزاد به کار گرفته می شوند تا عنصری شادی آور بر آن ها افزوده شود و هندسه ی مکعب وار و سطوح صاف سبک بین المللی خرد شوند.

اهمیت آلتو انکارناپذیر است، ولی مقاومتش در معماری سده ی بیستم ، هم چنان نامشخص است.

گنجاندن عناصر ملی گرایانه در ویلا مایرئا توسط او ، هم به معنی نفی مدرنیسم تفسیر شده است هم آفریدن دگرواره ی منطقه ای مثمرثمری از سبک بین المللی.

امروزه کار او را می توان پیام آور معماری مدرنیست پسین به شمار آورد.

منابع:

تاریخ هنر مدرن آرناسون

تاریخ هنر جانسن

هنر در گذر زمان هلن گاردنر

تاریخ تحلیلی هنر جهان ادوارد میلر آپجان