این همه سختی روزه را تحمل کنم که چی؟

خواه ناخواه روزه‌داری تاثیرات مثبتی هم بر بدن و هم بر روان افراد می‌گذارد، مطابق روایت پیامبر اسلام «صلی‌الله‌علیه‌وآله» و هم‌چنین نتایج پژوهش‌های پزشکان؛ روزه‌داری تاثیرات مثبتی بر سلامت جان و تن انسان دارد(1)، اما آیا فقط جان و تن اهمیت دارد؟

رمضان و شب‌های قدرش ابتدای سال بندگی است؛ همین‌که مقدّرات یک‌سال انسان در آن تعیین می‌شود یعنی اگر کاملا رمضان را بشناسیم، کاری کرده‌ایم کارستان! توشه‌ی یک‌سال‌مان را بسته‌ایم و با یک‌ماه بندگی برای یازده ماه دیگر برنامه زندگی چیده‌ایم.

فدراسیون فوتبال همیشه قبل از بازی‌های مهم، در کشورهای اروپایی اردو می‌زند، کشورهایی نظیر آلمان، ترکیه... خب معمولاً شرایط جوّی، امکانات تمرین و بدن‌سازی برای مربیان تیم ملّی در درجه اول اهمیّت قرار دارد. همه‌ی این‌ها برای این است که تیم، هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ جسمی و بدنی آمادگی لازم را پیدا کند تا بتواند از تمام پتانسیل‌های خود برای نمایش یک بازی خوب و مطلوب بهره ببرد.

خدا هم همین کار را کرده، رمضان را برای آماده کردن روح و جسم انسان قرار داده، خدا شیطان را در غل و زنجیر گذاشته و کاری کرده که شهوات انسان کاهش یابد، شهوت خوردن، آشامیدن و حتی شهوت جنسی.

اصلاً غیر از این است که شرایط را محیّا کرده تا معنوی‌تر زندگی کنیم؟ غیر از این است که می‌خواهد با محیا کردن شرایط، تمرین بندگی کنیم؟ تمرین کنیم که اولا روی دستوراتش تأمل کنیم و بیشتر بشناسیمش و در ثانی با عمل به دستوراتش ایمان و آرامش قلبی را برای خود به ارمغان بیاوریم.

اما متأسفانه می بینیم افرادی را که مرتبا از گرما می نالند و به بهانه عطش و تشنگی روزه را ترک می کنند، باید آگاه باشیم که خداوند متعال، بهتر از ما خیرمان را می داند ،ما مجاز نیستیم طبق صلاح دید خودمان روزه را ترک کنیم ، اگر واقعا روزه خطری داشت خداوند متعال آن را وضع نمی کرد و از واجبات دین محسوب نمی کرد.

اما چون از فلسفه احکام بی خبریم و از طرفی در مقابل دستورات خداوند متعال هم تسلیم نیستیم اینگونه ،با روزه دشمنی می کنیم،درست است گرم است اما این گرما کجا و گرمای جهنم کجا، ما درد می کشیم آمپولی را میزنیم تا به بیماری خطرناکی مبتلا نشویم، و این درد کوچک در مقابل خیری که برای ما به دنبال دارد هیچ است و بی اهمیت، این گرما را تحمل می کنیم و روزه می گیریم، در روایت آمده است که: «روزه سپر آتش است»، چرا الان که از دستمان بر می آید این سپر را بر نداریم و دست خالی راهی دیاری شویم که هیچ مفری به جز اعمالمان نداریم،و هیچ فرصت جبرانی هم نیست.

واقعا چرا اینقدر این روزه داری را سبک و کم اهمیت می دانیم، و اگر یک روز روزه می گیریم ،بر خدا و بنده خدا منّت ها می گذاریم ، مگر این روزه جز برای خود ما سودی دارد، خداوند تبارک و تعالی بی نیاز مطلق است و این روزه را منتی برای من و شما قرار داده  تا هم جشممان را بسازیم هم روحمان.

پی‌نوشت ها:

1. پیامبر اسلام می‌فرمایند: صوموا تصحوا؛ روزه بگیرید تا سالم بمانید. بحارالانوار، ج93، ص255

دکتر مسعود کیمیاگر؛ متخصص تغذیه، می‎گوید: «حضرت رسول می فرمایند :  صوموا تصحوا - روزه بگیرید تا سالم بمانید. امروزه دانشی که وجود دارد، در تحقیقاتی که در چند سال اخیر انجام شده، پیدا کرده است که در دوران روزه‌داری ترکیبات چربی خون به نفع سلامتی اصلاح می‌شوند؛ یعنی کلسترول بد خون مقدارش کم می‌شود و کلسترول خوب خون مقدارش زیاد می‌شود.»

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

منبع : سایت رهروان ولایت