واگذاری زمین نمایشگاه تهران به صداو سیما

دولت دهم در روزهای پایانی خود هم چنان تصمیمات حاشیه دار مهمی اتخاذ می کند. در روزهای انتهایی دولت دهم مصوبه مهر آفرین برای استخدام رسمی عده زیادی در دولت، اهدا هدایا و نشانهای افتخار به مدیران مختلف دولت مه مزایای مالی زیادی هم دارد، استخدام رسمی برخی نیروها در روزهای آخر دولت در برخی دستگاهها و ... با انتقاد جدی افکار عمومی و رسانه ها روبرو شد. این انتقادها نه تنها به علت هزینه ساز بودن آن برای دستگاه اجرایی بوده است، بلکه به این خاطر است که دولت یازدهم را که به زودی بر سر کار می آید زیر بار تعهدات جدی مالی و اجرایی می برد.

اما یکی از مهمترین و جنجالی ترین مصوبه های اخیر دولت مربوط به نمایشگاه بین المللی تهران است . هیات وزیران به ریاست محمود احمدی نژاد رئیس جمهور تصویب کرده است که نمایشگاه بین المللی تهران به سازمان صداوسیما واگذار شود!

مساحت کل نمایشگاه بین المللی تهران که در شمال پایتخت قرار دارد ، حدود 850 هزار مترمربع است. این مجموعه که در کنار بزرگراه شهید چمران و خیابان سئول تهران قرار دارد در همسایگی صدا و سیماست. در این مجموعه اقتصادی ، 120 هزار متر مربع فضای سر پوشیده، 35 هزار متر مربع فضای باز نمایشگاهی، حدود 22 هکتار فضای سبز و نیز 21 هکتار راههای دسترسی به سالن ها و محوطه نمایشگاه وجود دارد. تا سالهای نه چندان دور نمایشگاههای مختف عمومی ، بین المللی و تخصصی در این مکان برگزار می شد. اما با توجه به حجم ترافیک بالای منطقه، نمایشگاههای پر مخاطبی مانند کتاب به مصلی تهران منتقل و فقط نمایشگاههای تخصصی در این محل برگزار می شود. این زمین ها در منطقه ای خوش آب وهوا و گرانقیمت تهران، قرار دارد و ارزش املاک آن بسیار بالا ارزیابی می شود.

چهار سال پیش نیز سازمان خصوصی سازی نمایشگاه بین المللی را به سازمان تامین اجتماعی نیروهای مسلح واگذار کرده و در باره این واگذاری هم اعلام شده بود که این مکان "بابت بدهی دو هزار میلیاردتومانی دولت به سازمان تامین اجتماعی به نیروهای مسلح واگذار شده است."

این تصمیم با مخالفت بخش خصوصی از جمله اتاق بازرگانی ایران که تمایلش را به خرید این نمایشگاه برای برگزاری نمایشگاههای تخصصی اعلام کرده بود، رو به رو شد و بعد از چند ماه دولت دولت این معامله را باطل کرد. اما نهایتا دولت با تغییرکاربری این زمین از واگذاری آن به صداوسیما خبرداد.

درباره این واگذاری نکات مهمی وجود دارد که به نظر می رسد، باید به آن اشاره کرد.

1- درباره اعلام زمان این واگذاری نهایت کج سلیقگی انجام شده است. پس از برگزاری مراسم پر سر و صدای تقدیر صدا و سیما از دکتر احمدی نژاد و سخنان حامیانه آقای ضرغامی رییس صدا و سیما درباره عملکرد دولت نهم و دهم ، این تلقی - که علی القاعده درست نیست - را در برخی به وجود آورده که این واگذاری، نسبتی با آن حمایت و تقدیر دارد. این بد سلیقگی متاسفانه به نوعی اعتماد عمومی نسبت به رفتار نخبگان سیاسی کشور را تضعیف می کند.

2- نکته مهم و اساسی دوم این است که این واگذاری به نوعی خلاف سیاستهای احتمالی اقتصادی دولت یازدهم است. در واقع هماهنگونه که ما می دانیم راهبرد اقتصادی دولت یازدهم ، تعامل بیشتر با سرمایه گذاران خارجی و داخلی و کارآفرینان و ورود سرمایه و فناوری به داخل کشور است. راهبرد توسعه تجارت داخلی و خارجی دارای لوازم و نیازمندی هایی است که یکی از مهم ترین آنها توسعه نمایشگاههای بین المللی تخصصی است. در واقع واگذاری نمایشگاه به صدا و سیما ، دولت آینده و برنامه های آنرا تحت الشعاع قرار می دهد. لذا در همین راستاست که آقای ترکان نماینده و مشاور رییس جمهور منتخب دکتر روحانی در مخالفت با این واگذاری گفت:

«اشکالی ندارد این زمین در اجرای قانون خصوصی سازی واگذار شود اما کاربری آن نباید تغییر کند و برای من سکوت وزیر صنعت، معدن و تجارت در قبال این اقدام، عجیب است. آقای وزیر شاید در دولت آینده وزیر نباشد اما این کار به نام وی ثبت می شود که با وجود اشرافی که به بحث تجارت بین الملل دارد، در کمال آرامش نشسته و اجازده داده یکی از بهترین ابزارهای توسعه تجارت بین المللی را از او بگیرند».

3- نکته مهم سوم این جاست که حتی اگر بنا به واگذاری نمایشگاه به صدا و سیما باشد، آیا محل جایگزین نمایشگاه بین المللی تهران و زیر ساختهای آن فراهم شده است؟ آیا چه دولت و چه بخش خصوصی محلی را با امکانات و زیر ساختهای لازم برای برگزاری نمایشگاههای مهم آماده کرده اند؟ اگرچه برخی مسوولین در سالهای قبل ، خبر از ایجاد یک نمایشگاه در حاشیه جنوبی تهران در مجموعه شهر آفتاب داده بودند ، اما اخبار متاسفانه حاکی از این است که عملا این پروژه پیشرفت زیادی نکرده و تا بهره برداری فاصله دارد. بهره برداری از مصلی تهران( محل پیش بینی شده برای برگزاری نماز و عبادت) به عنوان محل برگزاری نمایشگاههای تجاری اگرچه در کوتاه مدت ممکن است، اما نه زیرساختهای مصلی برای چنین کاری مهیا است و نه مصلحت اجازه می دهد که در مسجد بزرگ ولی نیمه تمام شهر تهران چنین نمایشگاههایی تداوم دائمی داشته باشد .