طراحی نوین و تجربه‌های هنری (٢)

آرت دکو، مشهورترین نوع طراحی گرافیک مدرن بود. شیوه ای که پس از برگزاری نمایشگاه بین المللی هنرهای تزئینی و صنعتی مدرن در سال 1925م. در پاریس نامگذاری شد و پس از تایپوگرافی نوین، بیشترین اهمیت را دارا بود.

آرت دکو با فیلم، مد و کالاهای لوکس شناخته شد، مجاورت عناصر نامانوس در آغاز برای نمایش شهوت و پریشانی های روان شناسی پنهان ، راهبردی نادرست اما تاثیرگذار بود.

به هر حال ، این سبک می توانست به همان شیوه از سوی طراحان گرافیک برای فریفتن خریداران که به تبلیغات می نگریستند ، استفاده شود و به عنوان بخشی از گسترش روانشناسی فروش، شگفتیِ نامحدودی بیافریند.

ایده کنار هم گذاشتن پیش بینی نشده ، به ویژه در مورد عکاسی مد، اجرا شدنی بود و در این زمینه " الکسی برادوویچ" عکس های سورئالیستی را در دوره ای که مدیریت هنری مجله ای را در ایالات متحده بر عهده داشت، ارائه نمود.

روند مدرنیسم به واسطه پیدایش "توتالیتاریالیسم" (به معنای استبداد حکومتی) در اروپا گسسته شد.

در سال 1933م. با روی کار آمدن سوسیالیست های ملی در آلمان، طراحی گرافیک به سوئیس و ایتالیا که در آنجا "موسیلینی" هم چنان از فوتوریسم حمایت می نمود، هجرت کرد.

پس از آن مدرنیسم، به ویژه از پاریس و لندن ، به ایالات متحده برده شد. بسیاری از طراحانی که در اینجا معرفی شده اند این مسیر را پیمودند، همچون " موهولی ناگی" ، " کاساندر" ، " ساتنار"، " تیکه" ، " متر" ، " برادوویچ" ، " بایر " و " زَف".

در نیویرک از سوی موزه هنرهای مدرن که سیاست نمایشگاهی آن ، مدرنیسم اروپایی را رواج می داد، به این هنرمندان خوش آمد گفته شد.

این طراحان به وسیله مدیران هنری دلسوز به کار گرفته شدند و به سرعت طراحی جلد مجله های معتبری چون " وُگ" ، " هارپِرس بِزار" و " فُرچن" را به عهده گرفتند. اگرچه مدرسه باهاوس نوین " موهولی ناگی " در شیکاگو ، عمر کوتاهی داشت و بعد از یک سال بسته شد.

با انتقال ایده های مدرنیسم به رئالیسم ، حال و هوای تجاری امریکا این اصول را نپذیرفت، چرا که تعهدات آرمانی که برای ایجاد جامعه ای نوین در اروپا در طول دهه 1920 م. بیان شدند، بسیاری از ارزش های زیبایی شناسانه آغاز مدرنیسم را شکل می دادند.

در این زمان با تغییر مفهوم اصلی ، این شیوه به صورت دسته ای از وام گیری های قالبی درآمد.

ویژگی های اصلی آن عبارت بودند از:

میل به ساده سازی

بهره گیری از علامت و نمادها به صورت مختصرنویسی بصری

بهره گیری از چهار چوب زبان بصری الهام بخش

و آشکار که موازنه هایی در هنر مدرن داشت.

در نهایت این شیوه در امریکا، به اندازه تجربیات طراحی منفرد دیگر، به زبانی بصری برای موسسه ها تغییر شکل پیدا کرد.

منابع:

یک قرن طراحی گرافیک جرمی آینسلی

تاریخ مختصر طراحی گرافیک ریچارد هولیس

اطلس طراحان گرافیک النا استانیک