گرانی و گرما به ماه رمضان گره خورده

رمضان، ماه ضیافت الهی از راه می رسد و بندگان خداوند آماده می شوند تا در این ماه با رجوع به ضمیر پاک خویش،خود واقعی را باز شناسند. رمضان همیشه ماه مهربانی ها بوده، ماه در کنار هم بودن پهن شدن سفره های افطاری که همیشه بهانه ای بود برای جمع شدن دور هم که گاه تا سحر به طول می انجامید . لحظه شماری می کردیم برای شنیدن ربنا و بعد شنیدن نوای ملکوتی اذان موذن زاده که فضا را عطرآگین می کرد تازه انگار زندگی آغاز می شد. آن روزها دغدغه گرانی وفشار اقتصادی از هم دورمان نکرده بود سفره های افطارمان سرشار بود از شور زندگی از دعاهای زیر لب بزرگترها و ناخنک زدنهای بچه ها.ولی این روزها با تمام لطفی که رمضان با آمدنش می آورد جای چیزی خالی است. دلشوره داریم انگار، سفره های افطاریمان سال به سال کوچکتر شده و دغدغه هایمان هر سال بزرگتر.

در کشوری که به نام اسلام مزین است وبه مسلمان بودنمان می بالیم دیگر کمتر کسی را یارای صله ارحام ودستگیری از دیگران هست .مشکلات اقتصادی سرها را در لاک خود فرو برده و در این میان هستند کسانی که از آب گل آلود ماهی می گیرند . آنانکه خدا را،انسانیت را، عاطفه رابه فراموشی سپرده اند وهمه ساله با فرا رسیدن این ماه خیلی راحت و علنی تمام  ارزاق عمومی مورد نیاز مردم در این ماه  عزیز را افزایش می دهند و کسی هم یارای مقابله با آنان را ندارد.

نیاز مبرم مردم و روزه داران به مصرف بیشتر مواد غذایی در ماه مبارک رمضان، افطاری و سحری دادن به روزه داران، تقاضای بیشتر برای تامین مواد غذایی توسط آنها که بخشی از آن کاذب نیز  است و عدم کنترل صحیح دولت و شعارهایی که هیچ وقت اجرایی نشده است مهمترین علل بالا رفتن قیمت هاست .شعارهایی چون مشکل توزیع و کمبود و گرانی ارزاق نداریم و مردم نگران افزایش قیمت ها نباشند و ... دیگررنگ باخته است و همه می دانند که نرخ ها در ماه مبارک رمضان در هر صورت افزایش خواهد یافت و مردم نیز عادت کرده اند و ناچارند که هر سال تمام مایحتاج خود را در این ماه گرانتر از سایر ایام سال بخرند. چون بدن برای تحمل روزه و مشقت گرما و گرسنگی و تشنگی نیاز به مواد غذایی دارد و نمی شود با نان و پنیر و هندوانه روزه گرفت.

آنچه که مردم را رنج می دهد نبود وحدت رویه نزد مسئولان برای مهار گرانی و گرانفروشی است در آستانه ماه مبارک رمضان و حتی چند ماه قبل از آن مسئولان شعارهایی را در رسانه ها به صورت کلیشه ای مطرح می کنند مبنی بر اینکه در ماه رمضان گرانی و مشکل توزیع نداریم و با ذخیره سازی کالا سیاست تنظیم بازار اجرایی خواهد شد.

حال آنکه گرانی گوشت قرمز و سفید، میوه، قند و شکر و روغن و حبوبات، لبنیات، سبزیجات، خرما، زولبیا و بامیه و ... در آستانه ماه مبارک رمضان بسیار عادی شده است.

اما تکلیف افطاری دادن‌ها چه می‌شود؟

در هر حال این اوضاع قیمت‌هاست و در شرایطی قیمت برخی کالاهای اساسی از پارسال تا حالا، 100 درصد افزایش یافته که حقوق کارمندان و کارگران به زحمت(15-10 درصد) افزایش داشته است. البته این رقم شامل حال کسانی می‌شود که از شغل ثابت برخوردارند و می‌توانند روی درآمد ماهیانه‌شان حساب کنند. در مورد افراد بیکار و روز مزد فعلا اظهار نظری نمی‌کنیم!

با این اوصاف دور از انتظار نیست اگر ضیافت‌های افطاری و مهمانی رفتن‌ها و افطاری دادن‌ها به حداقل برسد و رفت‌وآمد‌ها از این که هست هم کمتر شود. با این وجود اگر بتوانیم فرهنگ ساده زیستی و دوری از تجملات را در میان خود و اطرافیانمان جا بیاندازیم و عادت کنیم که معاشرت را به هر بهانه ای در عین سادگی اما با صمیمیت بیشتر داشته باشیم دیگر گرانی و تاثیراتش در زندگی حداقل تاثیرات را خواهد داشت .

یک امتحان دیگر

ماه رمضان امسال اگرچه گرانی و گرما به هم گره خورده‌اند اما این هم امتحانی است برای ما! برای ما که ادعا می‌کنیم ایمان آورده‌ایم. یادمان باشد خداوند گفته «آیا گمان می‌کنید همینکه بگویید ایمان آوردیم، رها می‌شوید و امتحان نخواهید شد؟» همه این عدد و رقم‌ها، بالا و پایین شدن‌ها، گرما و گرانی امتحانی است برای روزه داری ما! امتحانی که نشان دهیم در این شرایط چگونه به مهمانی خدا می‌رویم؟ آیا فشار گرانی و گرما ما را از پا درخواهد آورد یا محکم‌ترمان خواهد کرد؟ آیا تلافی سختی‌ها را بر سر هم نوعانمان درخواهیم آورد یا صبور خواهیم بود و به یاد خواهیم داشت که «الله مع الصابرین»،«خداوند با صابران است.»

یادمان باشد که خداوند وعده داده که «یرزق من یشاء بغیرالحساب» «به هرکس که بخواهد بی‌حساب روزی می‌دهد» پس این روزها که به مهمانی خداوند می‌رویم امید به این داشته باشیم که او که ما را به مهمانی دعوت کرده، یقینا میزبان مهربانی است و هرگز بنده‌هایش را تنها نمی‌گذارد.