حکم انجام پروژه های دانشجویی توسط دیگران

در این مقاله چند سوال فقهی را مطرح کرده و پاسخ آنها را تقدیم شما عزیزان خواهیم کرد:

آیه‏هاى: 15 سوره سجده و 37 سوره فصلت و 62 سوره نجم و 19 سوره علق آیات سجده واجب است که اگر انسان بخواند یا گوش به آن دهد، بعد از تمام شدن آن آیه، باید فوراً سجده کند . ولی اگر سهوا انجام ندهد و فراموش کرد، هر وقت یادش آمد باید سجده نماید.

(توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏1، ص 592)

نظرات مراجع عظام در خصوص سۆال مذکور به این شرح است:

دفتر حضرت آیة الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

چنانچه بر خلاف مقررات مربوطه باشد جایز نیست.

دفتر حضرت آیة الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

در صورتی که کار شما خلاف قانون نباشد و مصداق غش نباشد اشکالی ندارد.

پاسخ حضرت آیة الله هادوی تهرانی (مد ظله العالی):

1. اگر کار سپرده شده به شما به درستی انجام می شود و اجرت در مقابل آن عرضه می گردد، این اجرت حلال است.

2. عرضه ی پروژه ای که شما آن را انجام داده اید، توسط دانشجو به نام خودش جایز نیست و شما که می دانید این امر اتفاق می افتد و به او کمک می کنید، عملتان خالی از اشکال نیست، هر چند اجرت حلال است ولی احتیاط اجتناب از آن است.

حکم اسلام درباره خودکشی چیست؟ من بعد از سپری شدن مدت زیادی از شکست در عشق واقعاً انگیزه ای برای ادامه دادن زندگی ندارم. آیا نمی توان بدون آسیب رساندن به کسی و بی سرو صدا و با صحنه سازی یک مرگ طبیعی (برای حفظ آبروی خانواده) از این دنیا رفت؟

مسلماً در زندگی هر انسان، ناراحتی ها و یا شکست هایی پیش می‌آید که دنیا را در چشم انسان تیره و تار می کند. در این حالت انسان ها دو گونه اند؛ عده ای از میان این غرقاب مشکلات، سربلند می کنند و با همه سختی ها و با توکّل بر خداوند، شروع به سازندگی دوباره می کنند. اما در مقابل عده دیگری هستند که زیر این مشکلات کمر خم کرده و به انزوا کشیده می شوند و یا بدتر از آن دست به خود کشی می زنند. اگر انسان به منطق اسلام آشنا باشد در می یابد که مرگ انتهای راه نیست بلکه ابتدا راهی است بدون پایان. پس خود کشی هیچ کمکی به انسان نمی کند. مضافاً بر این که هیچ مشکلی در دنیا آن قدر ارزش ندارد که انسان در برابر آن، جان با ارزشش را بگیرد.

از دیدگاه اسلام مالک همه چیز از جمله انسان، خداوند است و اوست که حق تصرف در جهان و انسان را دارد. آن جا که او رخصت دهد، مجاز و جایى که او اذن ندهد، غیرمجاز است. از جمله موارد، کشتن انسان است. در این موضوع هیچ تفاوتى بین انتحار و دیگر کشى (کشتن دیگران) نیست، چرا که این کار سلب حق حیات از خود و یا دیگرى است. خداى سبحان انسان را از این امر برحذر داشته، مى‏فرماید: «و آن کس که انسانى را بدون این که قاتل باشد و یا در زمین فساد کند بکشد گویا همه مردم را کشته است». (مائده، 32)

مرگ و حیات یک نفر، اگر چه مساوى با مرگ و حیات اجتماع نیست، اما شباهتى به آن دارد، از این‏رو در جایى که اذن خداوند نیست، انجام دادن آن حرام و گناه کبیره است. این نفس فرقی ندارد که دیگری باشد یا نفس خود و انسان دست به خود کشی زند.

امام باقر(علیه السلام) فرموده‏اند: «مۆمن به هر بلایى مبتلا مى‏شود و با هر نوع مرگی مى‏میرد ولى خودکشى نمى‏کند.»(کافی، ج 2، ص 254)

امام صادق (علیه السلام) درباره عاقبت خودکشی می فرمایند: «هر کس خودکشی کند، برای همیشه در آتش جهنم می‌ماند... .» (کافی، ج 7، ص 45)

این روایات و نمونه های دیگر نشان از شدت برخورد اسلام با این پدیده دارد. پس هرگز به خود کشی به عنوان یک راه حل نگاه نکنید. اگر چه دیگران متوجه این عمل نشوند و بسیار طبیعی نشان داده شود، ولی در واقع و نزد خداوند، چیزی مخفی نیست. مطمئن باشید اگر در مسیر درست گام بردارید بعد از مدت کوتاهی همه نظرات را به خود جلب خواهید کرد و موجب افتخار خانواده خواهید شد.

فرآوری: آمنه اسفندیاری  

بخش احکام اسلامی تبیان

منابع:

سایت اسلام کوئیست

توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏1