تفریحت را بیافرین!

«حالا کو تفریح؟» این صریح ترین، کوبنده ترین و «از سر واکن ترین» جوابی است که وقتی به یک جوان ایرانی می گویی چرا برنامه ای برای تفریحت نداری، می دهد.

«حالا کو تفریح؟» این صریح ترین، کوبنده ترین و «از سر واکن ترین» جوابی است که وقتی به یک جوان ایرانی می گویی چرا برنامه ای برای تفریحت نداری، می دهد. معمولاً کارشناس هاهم تا پای تفریح وسط می آید، نوک تیز پیکان  را به طرف نهادهای متولی مثل شهرداری ها، وزارت ارشاد و سازمان میراث فرهنگی نشانه می روند. این قضاوت که «تفریحی وجود ندارد» صد در صد درست نیست. یعنی مثل خیلی چیزها وضعیت این مورد هم خاکستری است. دوم این که در این کمبود «تفریحات آماده » جوانی ما می گذرد و هیچ وقت هم برنمی گردد.

چرا خود ما آستین بالا نزنیم و تفریحات مناسب خودمان را نیافرینیم؟ یک طرف قضیه این است که آیا ما از همان تفریجات موجود هم خبر داریم یا نه و یک طرف قضیه این که ما چه طور می توانیم از نیروی خلاقانه ی ذهن مان استفاده کنیم و تفریح های منحصر به فرد یا منحصر به گروه دوستان خودمان را ایجاد کنیم. این شما و این هم  بالقوه و بالفعلی که می تواند به زندگی تان اضافه شود.

قبل از این که برویم سراغ اصل مطلب بهتر است تکلیف مان را با چند چیز مشخص کنیم. اول این که اوقات فراغت اصلاً چه معنایی دارد. در واقع خیلی از ما تعریف اتوکشیده ای و فکر می کنیم اوقات فراغت هم مثلا شبیه تحصیلات آکادمیک باید هدفمند باشد و از آن چیزی عینی به دست بیاوریم. اما آن طور که جامعه شناسان و روان شناسان می گویند، اوقات فراغت دقیقا وقتی است که ما از کارهای ضروری خلاص می شویم و دست خودمان است که بین بی نهایت شیوه ی وقت گذرانی یکی را انتخاب کنیم. دوم این که چرا اصلاً باید وقتی را به عنوان وقت تفریح و فراغت داشته باشیم؟ متاسفانه خیلی از جوان ها بیش از حد به تحصیل یا کارشان چسبیده اند و فکر می کنند هر گونه تفریح، مانع پیشرفت شان می شود یا کار بیهوده ای است حتی اگر تفریح کنند، بعدش احساس گناه می کنند اگر از این دسته هستید یادتان باشد اگر زندگی یک دایره ی کامل باشد، تفریح یک قاچ مهم از این دایره است. تفریح باعث می شود هم هیجان های مثبت مثل شادی را تجربه کنیم و هم به ما انرژی مضاعفی برای انجام دادن بخش های هدفمند زندگی مثل کار و تحصیل می دهد. در واقع تفریح، کیفیت زندگی ما را بالا می برد.

تفریح فعالانه یا منفعل؟

جامعه شناسان، اوقات فراغت را به دو دسته اصلی تفریح فعالانه و منفعلانه تقسیم می کنند. این تقسیم بندی را می توان در مورد تفریح ها هم به کار برد:

1- تفریح فعال

در تفریح فعال برای خوش گذراندن انرژی جسمی یا انرژی روانی صرف می کنیم؛ حالا بعضی وقت ها کمتر و بعضی وقت ها بیشتر بعضی وقت ها برای تفریح مان انرژی ذهنی می گذاریم. مثلا شطرنج بازی می کنیم یا کتاب می خوانیم یا نقاشی می کشیم. به هر حال تفریح های فعال همیشه با هیجان همراه اند.

2- تفریح منفعل

برخلاف تفریح فعال، در تفریح منفعل انرژی جسمی یا ذهنی زیادی صرف نمی کنیم. واضح ترین نمونه تفریح منفعل، تماشای تلویزیون است. البته معلوم است به هر حال موقع تماشای تلویزیون فعالیت ذهنی می کنیم، اما هر چه برنامه ای که تماشا می کنیم عامه پسندتر باشد، کمتر ذهن ما را درگیر می کند در تفریح منفعلانه بیشتر از اینکه مختار باشیم، تسلیم هستیم همه ی اینها را گفتیم تا بگوییم ترکیبی از تفریح فعال و منفعل، جوری که بخش تفریح فعلانه به تفریح منفعلانه بچرید، سالم ترین الگویی است که می شود برای تفریح پیشنهاد کرد پس وقتی تفریح تان را می چینید، حواس تان به سهم بیشتر تفریح فعالانه باشد.

منبع  : سپیده دانایی