تبیان، دستیار زندگی
از میان یازده آیة 76 تا 86 سورة بنی‌اسرائیل از صفحة 290 ، قرآن، بعد از اشاره به خنثی‌شدن توطئة تبعید پیامبر(ص) و پرداختن به مسألة نماز و توجّه به خدا و نیایش، در هفتمین‌آیة این‌صفحه، پیرامون تأثیر فوقَ‌العادة قرآن و نقش سازندة آن سخن می‌گوید....
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : خسرو داودی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ما عاقلان! را بنگر

ما عاقلان! را بنگر

مقدمه:

می دانیم که شروع روز دانش آموزان با یک برنامه صبحگاهی مناسب علاوه بر پرورش روح معنوی دانش آموزان، در بالا بردن سطح آموزشی آن ها از لحاظ یادگیری تاثیرگذار است.

به عنوان مثال اگر معلم پرورشی مدرسه بتواند هر هفته یک کلاس را برای برگزاری برنامه های صبحگاه مدرسه انتخاب و هدایت نماید:

اول: تمام دانش آموزان طبق استعداد خود در امور و انجام برنامه ها مشارکت می نمایند.
دوم: طبق ایام اله برای پیدا کردن مطالب مناسب روز اجرای برنامه به دنبال مطالبی از قبیل شعر، مقاله، طنز و غیره هستند.
سوم: مراسم آغازین مدرسه از یکنواخت بودن و احیاناً خسته کننده بودن به پویایی و سرشار بودن تبدیل می شود.

یکی از کارهایی که در اکثر مدارس کشور عزیزمان انجام می شود، خواندن آیاتی از قرآن مجید می باشد، در این زمینه چنان چه دانش آموزان بتوانند علاوه بر شنیدن آیات، با مفاهیم متعالی این معجزه الهی آشنا شوند، بی شک به هدف والای نزول وحی رهنمون گشته ایم.

در این راستا، مرکز یادگیری جهت غنی سازی برنامه های صبحگاه مدارس، به بررسی و تفسیر برخی از آیات قرآن پرداخته است. در این قسمت سعی شده، تفسیر به زبان ساده و قابل درک برای دانش آموزان ارایه گردد.

در این مقاله آیات سوره نحل، مورد بررسی قرار می گیرد...

آیات 76 تا 86 سوره ی بنی اسرائیل از صفحه ی 290، مربوطه توسط یکی از دانش آموزان قرائت شود.

شما می توانید برای شنیدن فایل صوتی آیات این صفحه کلیک نمایید.

جهت دریافت فایل صوتی آیات فوق، کلیک کنید.

از میان یازده آیه ی 76 تا 86 سوره ی بنی اسراییل از صفحه ی 290 ، قرآن، بعد از اشاره به خنثی شدن توطئه ی تبعید پیامبر(ص) و پرداختن به مسأله ی نماز و توجّه به خدا و نیایش، در هفتمین آیه ی این صفحه، پیرامون تأثیر فوقَ العاده ی قرآن و نقش سازنده ی آن سخن می گوید.

آیه ی 82 می فرماید: «این قرآنِ نازل شده ی از سوی ما، برای مۆمنان، شِفابخش و رحمت آفرین است».

«امّا همین قرآن، برای متجاوزانِ از مرز بندگی، جز خسارت و زیان، اثری نخواهد داشت».

درحقیقت، این آیه، ما انسان ها را به سان  بیمارانی می داندكه باید به طبیبی حاذق رجوع كرده و از او نسخه ی رفع و دفع مرض بطلبیم. در روایتی آمده است: ای بندگان خدا، شما، همچون بیمارانی هستید و ربّ العالَمین، مانند طبیب است.

مولای متّقیان، امیرمۆمنان، علی(ع) نیز در نهج البلاغه، از رسول خدا(ص) تعبیر به طبیب كرده و فرموده است:

طَبیبٌ دَوّارٌ بِطِبِّه، او طبیبی است كه در میان بیماران می گردد و به درمان آن ها می پردازد.

بنابراین، رابطه ی ما با قرآن، باید مانند رابطه ی بیمار با طبیب باشد.

بیمار، اوّل، پی به بیماری اش می بَرد. آن گاه، با عشق و علاقه ای كه به بهبودی خود دارد، پیش طبیب رفته و از او نسخه می گیرد. ما نیز نخست، باید پی به بیماری خود ببریم. مشكل اوّل ما، همین جاست كه اصلاً اكثر ما نمی دانیم كه بیماریم.

ما عاقلان! را بنگر

پس ازآن كه فهمیدیم كه بیماریم، باید خودمان را به این طبیب آسمانی عرضه كنیم كه خودش در همین آیه ی 82 می فرماید: من، داروی شفابخش دارم.

متأسّفانه، ما مردم، قرآن را به عنوان وسیله ی درمان دردهایمان نمی شناسیم.

از باب مثال، اگر ما به عیادت بیماری رفتیم و دیدیم نوشته ای را كه با خطّ بسیار زیبا چاپ شده و قاب گرفته است، به صورت تابلوی فوق العاده عالی و جالب، بالای بسترش نصب كرده و آن را با آهنگی بسیار دل نشین می خوانَد و می نالد!

از او می پرسیم: این تابلوی زیبا چیست كه می خوانی؟! می گوید: این، نسخه ای است كه طبیب، برای بهبودی من نوشته و داده كه من شفا یابم!

ما با كمال تعجب می گوییم: ای دوست عزیز، نسخه ی طبیب، برای خوردن داروهای تعیین شده و پرهیز از غذاهای مضر است، نه برای نوشتن با خطّ زیبا و خواندن با آهنگ دل ربا وآن گاه، نالیدن از درد وگفتن: واویلا!

حال، انصاف بدهید؛ آیا نحوه ی رفتار ما امّت مسلمان، با این نسخه ی شفابخش آسمانی قرآن، این چنین نیست؟! این، قرآن است كه ما آن را با خطّ زیبا می نویسیم و با جلد وكاغذ اعلا، در همه جا نگه داری می كنیم و صبح و شام،آن را با نغمه های گوناگون وآهنگ های دل پذیر می خوانیم و درعین حال، از شدّت درد می نالیم وآرزوی شفابخشی از همین خواندن و بوسیدن آن، در سر می پرورانیم!!

آیا این روش، روش عاقلان است؟!


مرکز یاد گیری سایت تبیان

تهیه: علی هندی - ویراستار: سید علی مرتضوی