خوشگل ها با شخصیت ترند!

در سایر کشورها بیشتر آمار جراحی‌های پلاستیک به درمان مربوط می‌شود و در موارد ضروری پزشکان دست به این اقدام می‌زنند در حالی که در جامعه ما مشاهده می‌شود حتی کسانی که نیاز به جراحی پلاستیک ندارند، هزینه و وقت فراوانی صرف کرده و با هدف زیباتر شدن حاضرند زیر تیغ جراحی ‌بروند.

متاسفانه امروزه در جامعه ما به جای این که شخصیت و هویت افراد مطرح باشد، تعداد عمل‌های زیبایی که انجام داده و مارک لباسی که پوشیده مورد توجه قرار می‌گیرد. این مساله درواقع آسیب اجتماعی و یک مشکل فرهنگی است که نیازمند کار کارشناسی است. چنین مواردی از آنجا ریشه می‌گیرد که در کشور ما ظاهربینی چنان فراگیر شده که شخصیت افراد را از روی ظاهر آنها قضاوت می‌کنند بنابراین خواهان این می‌شوند که زیباتر و به روزتر به چشم بیایند.

حتی در مواردی دیده می‌شود که افراد برای تامین هزینه‌های چنین عملی مجبورند زیر بار قرض و وام بروند یا با اعضای خانواده درگیری پیدا می‌کنند ولی باز هم حاضر نیستند از انجام عمل انصراف دهند.

صرف نظر از این که لازم است روی اعتماد به نفس این افراد کار شود، نمی‌توان آنها را مقصر دانست بلکه این جامعه است که آنها را به این سمت و سو سوق می‌دهد. هنگامی که ارزش‌های فردی، خانوادگی، سطح سواد و پایبندی به ارزش‌های اخلاقی در رده‌های پایینتری نسبت به ظاهر و نوع پوشش افراد و مدل ماشین و توانایی مالی آنها قرار بگیرد، طبیعی است که افراد جامعه خود را در مسابقه‌ای احساس کنند که باید هرچه در توان دارند برای کسب این ملاک‌ها صرف کنند.

جراحی‌های زیبایی ناشی از یك مشكل فرهنگی است كه افراد با انجام این اعمال در پی كسب تشخص و هویت هستند.افزایش جراحی‌های زیبایی نوعی آسیب اجتماعی است كه این آسیب‌ها خود فرد، خانواده و جامعه را در برمی‌گیرد. در این میان آن‌چه كه بیش از هر موضوع دیگری اهمیت دارد، علل گرایش زیاد گروه‌های سنی مختلف بویژه جوانان به اعمال جراحی زیبایی است.

جراحی‌های زیبایی ازجمله جراحی اعضای صورت به ویژه بینی در سال‌های اخیر رواج بسیار زیادی پیدا كرده است؛ جراحی‌هایی كه افراد به ویژه جوانان به امید زیباتر شدن تن به آن می‌دهند و بابت آن هزینه‌های زیادی را متحمل می‌شوند.

در حال حاضر مسئله جراحی‌های زیبایی از حد نرمال در جامعه خارج و به یك «مد اجتماعی» تبدیل شده است.بیشترافرادی كه عمل زیبایی انجام می‌دهند كسانی هستند كه عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی دارند و در پی دستیابی به تایید نظر افراد دیگر جامعه و جایگاه اجتماعی‌ هستند؛ در حالی‌كه این جایگاه حاصل توهم ذهنی آنان است و پیامد و نتیجه عملی و كاربردی برای آنها در جامعه وجود ندارد .

مصطفی اقلیما علت عمده گرایش جوانان به جراحی‌های زیبایی را تبلیغات ماهواره‌ای می‌داند و می‌گوید: این شبكه‌ها با همراهی برخی از مجلات و موسسات داخلی جوهایی به راه می اندازند و جوانان از سنین 17 و 18 سالگی وارد این رقابت می‌شوند، رقابتی كه هیچ نتیجه‌ای برای آنها ندارد.

جراحی های زیبایی به خصوص عمل بینی در چند سال اخیر تشدید پیدا کرد و صدها نفر بر اثر اینگونه جراحی ها جان خود را از دست دادند اما باز هم روز به روز بر طرفداران این نوع جراحی ها افزوده می شود.

این مساله جای نگرانی زیادی دارد زیرا با کمی دقت می‌توان متوجه شد انجام دادن جراحی‌های زیبایی به یک فرهنگ و یک کار عادی تبدیل شده و روز به روز در حال افزایش یافتن است.

اما در این میان، نقش خانواده‌ها، نهادها و رسانه‌های جمعی است که افزایش پیدا می‌کند تا با فرهنگ‌سازی درست و تاثیرگذار، جلوی افزایش بیشتر این روند را گرفته و تا از این دیرتر نشده، ارزش‌های شخصیتی افراد را جایگزین ارزش‌های ظاهری کنند.

دولت نیز می‌تواند با ایجاد اشتغال برای جوانان، به آنها هویت ببخشد. ضمن این که وقتی جوانان دارای کار شده، ازدواج کنند و زندگی تشکیل بدهند و در آرامش به دنبال کسب مهارت‌های جدید و ارتقای سطح سواد خود باشند، کمتر دچار کمبود اعتماد به نفس شده و برای تغییر موقعیت خود و کسب محبوبیت اجتماعی به فکر تغییر ظاهر خود می‌افتند.

مصطفی اقلیما/رییس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران

خبرانلاین/ افکار نیوز