دماغ هایی با نوک سربالا
وقتی وارد کلینیک اعمال جراحی زیبایی شدم چندین دختر و پسر جوان و حتی نوجوانی را دیدم که با بینیهایی پانسمان شده، صورتهای متورم و چشمانی که لکههای خون در آن دیده میشد، به انتظار پزشک نشسته بودند جمعی دیگر درانتظار جراحی برای خلق چهرهای مدنظر از خود.
شکل بینی بعضی از آنها در ظاهر مشکلی نداشت وقتی از یکی از آنان پرسیدم چرا میخواهی بینیات را عمل کنی، گفت: دختر خالهام بینی اش را عمل کرده، خیلی خوب شده، منم میخوام عمل کنم. یکی دیگر از دختران حاضر در مطب هم در جواب این پرسشم گفت: ظاهر بینی من در کل خوب است ولی دلم میخواهد یه کم نوکش سربالا باشد!
جراحیهای زیبایی ازجمله جراحی اعضای صورت به ویژه بینی در سالهای اخیر رواج بسیار زیادی پیدا کرده است؛ جراحیهایی که افراد به ویژه جوانان به امید زیباتر شدن تن به آن میدهند و بابت آن هزینههای زیادی را متحمل میشوند.
یکی از مسائلی که امروزه در شهرها و به ویژه شهرهای بزرگ با آن مواجه هستیم روند فزاینده جراحیهای زیبایی است. این مساله به ویژه در دختران و زنان به چشم میخورد و این در حالی است که نباید به سادگی از کنار این قضیه عبور کرد و نیاز است در اینگونه موارد تحقیقات جامعهشناسی و آسیبشناسی انجام شود. در سایر کشورها بیشتر آمار جراحیهای پلاستیک به درمان مربوط میشود و در موارد ضروری پزشکان دست به این اقدام میزنند در حالی که در جامعه ما مشاهده میشود حتی کسانی که نیاز به جراحی پلاستیک ندارند، هزینه و وقت فراوانی صرف کرده و با هدف زیباتر شدن حاضرند زیر تیغ جراحی بروند.متاسفانه امروزه در جامعه ما به جای این که شخصیت و هویت افراد مطرح باشد، تعداد عملهای زیبایی که انجام داده و مارک لباسی که پوشیده مورد توجه قرار میگیرد. این مساله درواقع آسیب اجتماعی و یک مشکل فرهنگی است که نیازمند کار کارشناسی است. چنین مواردی از آنجا ریشه میگیرد که در کشور ما ظاهربینی چنان فراگیر شده که شخصیت افراد را از روی ظاهر آنها قضاوت میکنند بنابراین خواهان این میشوند که زیباتر و به روزتر به چشم بیایند.
حتی در مواردی دیده میشود که افراد برای تامین هزینههای چنین عملی مجبورند زیر بار قرض و وام بروند یا با اعضای خانواده درگیری پیدا میکنند ولی باز هم حاضر نیستند از انجام عمل انصراف دهند.
شبكهها با همراهی برخی از مجلات و موسسات داخلی جوهایی به راه می اندازند و جوانان از سنین 17 و 18 سالگی وارد این رقابت میشوند، رقابتی كه هیچ نتیجهای برای آنها ندارد
در حال حاضر مسئله جراحیهای زیبایی به یك آسیب تبدیل شده؛ زیرا از حد نرمال در جامعه خارج و به یك «مد اجتماعی» تبدیل شده است.بیشترافرادی كه عمل زیبایی انجام میدهند كسانی هستند كه عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی دارند و در پی دستیابی به تایید نظر افراد دیگر جامعه و جایگاه اجتماعی هستند؛ در حالیكه این جایگاه حاصل توهم ذهنی آنان است و پیامد و نتیجه عملی و كاربردی برای آنها در جامعه وجود ندارد.
مصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی مددكاران اجتماعی ایران آسیب شناس اجتماعی علت عمده گرایش جوانان به جراحیهای زیبایی را تبلیغات ماهوارهای میداند و میگوید: این شبكهها با همراهی برخی از مجلات و موسسات داخلی جوهایی به راه می اندازند و جوانان از سنین 17 و 18 سالگی وارد این رقابت میشوند، رقابتی كه هیچ نتیجهای برای آنها ندارد.
همچنین می توان میل به تنوع طلبی را در جوانان از علل مهم گرایش جوانان به جراحیهای زیبایی دانست. تنوع طلبی یكی از ویژگیهای جوانان است و هر جوانی در زندگی نیاز به تنوع دارد كه اگر راههای ارضای این میل بسته شود ممكن است جوانان به كارهای دیگری همچون جراحیهای زیبایی روی بیاورند.
عادت چشم و هم چشمی در میان جوانان از دیگرعلل گرایش جوانان به جراحی های زیبایست. جوانان چشم و هم چشمی را از دوران كودكی از خانواده میآموزند و به تدریج كه فرد پا به دوران جوانی میگذارد خودش آن را نسبت به دوستان و آشنایان به كار میبرد، در حالیكه این كار برازنده جوان ایرانی نیست.
درچنین شرایطی كه زیبایی ظاهری بر همه چیز اولویت پیدا میكند و ایمان، تقوا، پاكدامنی، صداقت و صمیمیت و هرآنچه كه به عنوان فضایل اخلاقی شناخته میشود به دلیل رواج رفتارهای ناپسند در جامعه، كمرنگ میشود. پدیده دیگری جایگزین این فضایل میشود و یك جوان برای جلب توجه دیگران به ظاهر طبیعی خود دست میزند.
در جامعهای كه روز به روز سن ازدواج بالا میرود و تجرد به یك معضل جدی تبدیل میشود، دختران تلاش میكنند تا با تغییر چهره خود شریك بهتری برای زندگی پیدا كنند.
راه مقابله با گرایش جوانان به انجام اعمال جراحی زیبایی صرف نظر از این که لازم است روی اعتماد به نفس این افراد کار شود، نمیتوان آنها را مقصر دانست بلکه این جامعه است که آنها را به این سمت و سو سوق میدهد. هنگامی که ارزشهای فردی، خانوادگی، سطح سواد و پایبندی به ارزشهای اخلاقی در ردههای پایینتری نسبت به ظاهر و نوع پوشش افراد و مدل ماشین و توانایی مالی آنها قرار بگیرد، طبیعی است که افراد جامعه خود را در مسابقهای احساس کنند که باید هرچه در توان دارند برای کسب این ملاکها صرف کنند.
در سایر کشورها بیشتر آمار جراحیهای پلاستیک به درمان مربوط میشود و در موارد ضروری پزشکان دست به این اقدام میزنند در حالی که در جامعه ما مشاهده میشود حتی کسانی که نیاز به جراحی پلاستیک ندارند، هزینه و وقت فراوانی صرف کرده و با هدف زیباتر شدن حاضرند زیر تیغ جراحی بروند
دولت نیز میتواند با ایجاد اشتغال برای جوانان، به آنها هویت ببخشد. ضمن این که وقتی جوانان دارای کار شده، ازدواج کنند و زندگی تشکیل بدهند و در آرامش به دنبال کسب مهارتهای جدید و ارتقای سطح سواد خود باشند، کمتر دچار کمبود اعتماد به نفس شده و برای تغییر موقعیت خود و کسب محبوبیت اجتماعی به فکر تغییر ظاهر خود میافتند.
فرآوری : طاهره رشیدی بخش اجتماعی تبیان
منابع : 1- خبر آنلاین / 2- صراط /3- کارگر نیوز / 4- ممتاز نیوز