بافت های ترشحی
در مقاله ی پیش دانستیم، بافت های در گیر در ترشح صمغ ها، رزین ها، روغن های فرار، نکتار، لاتکس و دیگر مواد، بافت های ترشحی نامیده می شوند.
هم چنین آموختیم این بافت ها به گروه هایی تقسیم می شوند و از بین آن ها بافت شیرابه دار و غده ای را مورد مطالعه قرار دادیم. در ادامه می خوانیم...
حفره های ترشحی
حفره ها یا کیسه های ترشحی از مجموع سلول های ترشحی ساخته شده اند که در پیرامون یک حفره ی مرکزی بزرگ آرایش پیدا کرده اند. این حفره از مواد ترشحی پر شده است. این کیسه ها در پوست میوه ی مرکبات فراوان هستند.
مجاری ترشحی
این مجاری شامل رزین و صمغ هستند. این ساختار ها از مجاری دراز با ماده ی ترشحی ناشی از سلول های ترشحی در اطراف مجرا ساخته شده اند. در برگ و ساقه ی کاج مجاری ترشحی به فراوانی یافت می شوند.
کرک های ترشحی
این کرک ها معمولا دارای یک سر تک سلولی یا چند سلولی از سلول های ترشحی هستند که معمولا بر روی پایه ای از سلول های غیر ترشحی قرار گرفته اند. کرک های ترشحی در برگ و ساقه ی شمعدانی، در سطح برگ ها و ساقه های جوان گزنه، در برگ های نعناع و ... دیده می شوند.
اپیدرم ترشحی
اپیدرم سطح گلبرگ گل ها از سلول های تخصصی با ویژگی ترشحی ساخته شده است. سلول های اپیدرمی از این نوع دارای هسته ی درشت، سیتوپلاسم متراکم و مواد ترشحی معمولا معطر و فرار هستند.
سلول های ترشحی
گاه سلول های ترشحی به صورت منفرد در بافت زمینه دیده می شوند. این سلول ها به نام سلول های ایدیوبلاست از سلول های مجاور با داشتن دیواره ی ضخیم و سیتوپلاسم متراکم مشخص می شوند. این سلول ها در تیره ی گل سرخیان و فرفیون دیده می شوند.
