اولین هواپیما
در هفدهم دسامبر 1903، دو برادر از ایالت اهایو (آمریکا) ماشین ابداعی خود را به پرواز در آوردند. «برادران رایت» پس از تدارک و پیش بینی تمامی تمهیدات لازم برای انجام پروازی سهل و ایمن ، روز 14 دسامبر 1903 را برای اولین پرواز آزمایشی هواپیمای ابداعی خود انتخاب کردند که متأسفانه اولین اقدام آنها هرگز موفقیت آمیز نبود. اما سرانجام آنها موفق شدند که در روز 17 دسامبر، یعنی تنها سه روز بعد، هواپیمای یک موتوره خود را برای چهار مرتبه در آسمان به پرواز در آورند و نام خود را برای همیشه در صدر فهرست پرندگان انسان نما به ثبت رسانند.
آنها در سال 1901 با اضافه کردن یک سکان افقی ، یا به عبارت بهتر «بالابر» ، در جلوی هواپیما موفق شدند تعادل طولی (یا جلو به عقب) هواپیما را حفظ کنند. یک سال بعد، آنها یک سکان عمودی نیز برای تعبیه در پشت هواپیما ابداع کردند تا به کمک آن بتوانند هواپیما را به سمت جناحین متمایل سازند و به عبارتی آن را در ارتفاع لازم به پرواز درآورند. بدین ترتیب ، آنها موفق شدند تعادل هواپیما را در هر سه بعد اصلی (شامل طول ، عرض و ارتفاع) حفظ کنند و اسباب کنترلی لازم را در طرح اصلی هواپیما بگنجانند.
برای تأمین نیروی پیشران هواپیما نیز آنها از یک موتور گازوئیلی 4 سیلندر معمولی با قدرت 12 اسب بخار استفاده کردند که البته برای کاهش وزن آن از عنصر آلومینیوم در ساخت کارتل آن سود بردند. برادران رایت برای انجام پروازهای آزمایشی خود ناحیه Outer Banks در ایالت کارولینای شمالی، کمی آن سوتر از خطوط آهن حمل و نقل زمینی و همچنین کمی دورتر از کشتیهای پهلو گرفته در ساحل را که نقطه باد خیز بسیار مناسبی بود، انتخاب کردند. هواپیمای دوباله آنها از روی یک ریل پرتاب چوبی به مسافت حدود 60 فوت (بیش از 18 متر) و در جهت مخالف بادی به سرعت بیش از 20 مایل در ساعت (بیش از 32 کیلومتر در ساعت) به هوا بر می‌خاست.
در اولین آزمایش ، ویلبر مسافتی در حدود 120 فوت را در مدت زمانی در حدود 12 ثانیه طی کرد. در آخرین و طولانیترین پرواز نیز که بوسیله ویلبر انجام شد مسافتی در حدود 852 فوت در 59 ثانیه طی شد. حوالی ظهر آن روز ، یکی از معدود شاهدان این پروازها که جوانی به نام «جانی مور» بود پس از دیدن موفقیت برادران رایت، در حالی که از خوشحالی در پوست خود نمی‌گنجید، شروع به دویدن در کنار ساحل کرد و فریاد زد: " آنها بالاخره موفق شدند، آنها بالاخره موفق شدند، چقدر خوب شد که آنها بالاخره پرواز کردند".
"ویلبر رایت" که عمر کوتاه تری داشت در 30 مه 1912 در اثر ابتلا به بیماری تیفوئید در سن چهل و پنج سالگی درگذشت و برادرش «ارویل» در 30 ژانویه 1948 در سن هفتاد و شش سالگی بدرود حیات گفت.
در این مقاله تمامی مراحلی که یک فرد برای خلبان شدن در ارتش ایران باید طی کند کاملا توضیح داده شده است:
خیلی ازجوانان آرزو دارند روزی بتوانند خلبان شوند البته اکثراً مقاله را برای کسانی که می خواهند به خلبانان جگنده و شکاری به خاطر سختی کار این آرزو را فراموش می کنند در بعضی از موارد این آرزو را دنبال می کنند تا به هدف خود برسند من این ارتش بپیوندند می نویسم .
ارتش ایران هر ساله به منظور گزینش و جذب نیروهای خود اعم از زمینی , هوایی , پدافند و دریایی اقدام به برگزاری آزمون می کند برای ورود به دانشگاه ستاری و خلبانی نیز باید از طریق همین آزمون اقدام کرد.
برای ثبت نام در این آزمون که در اردیبهشت انجام می شود باید از اواخر بهمن تا اواسط اسفند در محل های که از طرف گزینش ناجا مشخص می شود حضور یافت و اقدام به ثبت نام کرد تا بتوان در آزمون شرکت کرد.
بعد از قبولی در آزمون طبق لیست اعلام شده باید جهت پشت سر گذاستن مراحل عملی گزینش در تاریخ مشخص شده به مرکز گزینش ناجا در میدان حر تهران مراجه نمود.
مراحل گزینش :
الف) تست پزشکی عمومی (برای همه رشته ها)
این تست پزشکی اولین مرحله ی گزینش بعد از قبولی در آزمون علمی است و برای تمامی رشته ها می باشد که این مرحله توسط 9 دکتر باید تایید شود و برگه ی داوطلب 11 بار مهر شود در این مرحله هر یک از پزشک ها می توانند به کلی داوطلب را مردود کنند .
موارد مورد معاینه که باید مهرآنها در برگه داوطلب باشد به ترتیب زیر است (البته ترتیب مهم نیست هر داوطلب می تواند انتخاب کند) :
1- چشم 1 = تشخیص کور رنگی با استفاده از یک تصویر با رنگ های مختلف که باید عدد وسط آن راتشخیص داد.
2- قلب و عروق
3 -گوش حلق بینی
4- چشم: دید چشم (علائم چپ، راست و...)
5- اعصاب وروان: باید دو دست را صاف و رو به جلو نگه داشته و چشم را بست حالا دکتر چند سوال معمولی می پرسد مثل : اسفند را بر عکس بگو ؛ اگر در این حالت دستان شما بلرزد براحتی شما را رد می کنند و نمی توانید مراحل را ادامه بدهید.
6- مغز و اعصاب: نگاه کردن به انگشت دکتر در حالتی در جلوی صورت شما قرار میگیرد و به جهات مختلف حرکت داده میشود ؛ ایستادن روی یک پا برای چند لحظه ؛ نگه داشتن دست ها رو به جلو وراه رفتن در یک خط برای چند قدم به طوری که پاها جلوی هم قرار بگیرد.
7- ارولوژی: این مرحله هم همزمان با پوست و ارتوپدی در یک سالن انجام میشود . با وارد شدن در سالن باید در یک صف در کنار دیوار باستید تا پزشکان شما را معاینه کنند .
8- ارتوپد: کسانی که خیلی لاغرند یا چاقند یا پای پرانتزی دارند یا هر گونه مشکل در حالت بدن دارند (جای چاقو - خالکوبی - جای عمل جراحی و .... ) براحتی رد مشوند.
9- پوست
10- دهان و دندان: در این مرحله اگر چند دندان خراب داشته باشید اشکال ندارد ولی برای خلبانی وضعیت فرق می کند.
11- آزمایش خون و ادرار: این آخرین مرحله تست پزشکی است و کسانی به این مرحله می رسند که 10 مرحله قبل را با موفقیت پشت سر گذاشته باشند.
فرآوری:آرزو صالحی
بخش کودک و نوجوان تبیان
منابع:مهندسی هواپیما, مطالب جالب در مورد هواپیما, سایت ایران
مطالب مرتبط:
