دروغ گفتن اشتباه است، اما دروغ گفتن به خود، اشتباهی است نابخشودنی! بدترین دروغ، دروغی است که ناخودآگاه به خودمان می‌گوییم و در ذهنمان ریشه می‌دواند و تأثیرات بیرونی بد و تفکرات منفی بر جای می‌گذارد.

سه‌شنبه ۴ تیر ۱۳۹۲ - ۰۰:۰۰
این قدر به خودت دروغ نگو!

این قدر به خودت دروغ نگو!

حرف‌هایی که بهتر است دیگر به خود نگوییم!


دروغ گفتن اشتباه است، اما دروغ گفتن به خود، اشتباهی است نابخشودنی! بدترین دروغ، دروغی است که ناخودآگاه به خودمان می‌گوییم و در ذهنمان ریشه می‌دواند و تأثیرات بیرونی بد و تفکرات منفی بر جای می‌گذارد.


اين قدر به خودت دروغ نگو!

در ادامه به چند مورد از این دروغ‌های مخرب که هر چه زودتر باید ترک شود اشاره می‌کنیم:

1) هنوز دلیلی برای شادی در زندگی‌ام ندارم

در هر اشتباه یا درگیری، پیامی نهفته است. بعضی از مردم پیام را در نمی‌یابند چون یا در حال پرخاشگری با خودشان هستند که چرا اشتباه کرده‌اند، یا از آن مسئله و درگیری، بیش از حد ناراحت شده‌اند. وقتی از نداشتن‌ها در زندگی عصبانی می‌شوی، در واقع خود را از لذت آنچه داری محروم می‌کنی.

شادترین مردم لزوماً خوشبخت‌ترین آن‌ها نیستند و از هر چیزی هم بهترینش را ندارند؛ آن‌ها فقط از آنچه دارند، نهایت استفاده را می‌برند. دلیل آن که بسیاری از مردم، دست از تلاش و کوشش می‌کشند، آن است که یا به آنچه از دست رفته خیره شده‌اند! یا به درازی راهی که در پیش دارند فکر می‌کنند، درحالی‌که می‌توانند به زمان حال، و مسافتی که پیموده‌اند بیاندیشند.

2) رۆیاها غیر ممکن‌اند!

هرگز اجازه ندهید کسانی که خودشان دست از رۆیاهایشان کشیده‌اند، شما را تحت تأثیر قرار دهند. بهترین کاری که می‌توانی انجام دهی آن است که پیرو قلبت باشی! ریسک کن! به دنبال انتخاب‌های امن و راحت نباش، از آنچه ممکن است اتفاق بیفتد نترس. هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. اگر به راهت ادامه دهی، به آنچه می‌خواهی می‌رسی. بگذار رۆیاهایت بزرگ‌تر از ترس‌هایت باشند و عملت از سخنت گویاتر. هرروز کاری انجام بده که بعدها به خاطرش از خودت ممنون باشی.

3) افرادی هستند که مرا آزار می‌دهند

زندگی کوتاه است. مراقب خودت باش. اگر کسانی هستند که دائماً آزارت می‌دهند، باید آنقدر برای خودت ارزش قائل باشی که آن‌ها را ترک کنی. ممکن است در ابتدا ضربه بخوری، ولی درست خواهد شد. گاهی دوری گزیدن، نه تنها نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه‌ی نهایت قدرت است. دور نشده‌ای که دیگران ارزشت را بدانند، از آن‌ها دور شده‌ای چون سرانجام، خودت، ارزش خودت را دانسته‌ای.

4) ناکامی‌هایم همه اتلاف وقت بوده‌اند

افرادی هستند که در زندگی تو نگنجیده‌اند، اما هیچ کدام از آن ارتباطات، اتلاف وقت نبوده. اگر آنچه می‌خواسته‌ای، از آن‌ها به دست نیاورده‌ای، در عوض آنچه نمی‌خواسته‌ای را به تو آموخته‌اند. دوستانمان را از دست نمی‌دهیم، فقط کم کم یاد می‌گیریم که چه کسانی به دردمان می‌خورند. هرگز کسی را وادار نکن که جایی برایت در زندگی‌اش باز کند، چون اگر ارزشت را بداند، خودش مطمئناً این کار را خواهد کرد. به خاطر داشته باش وقتی شرایط خوب است، دوستان تو را می‌شناسند و هنگامی که اوضاع ناجور می‌شود، این تو هستی که دوستان واقعی‌ات را می‌شناسی.

5) شرایط هرگز بهتر نمی‌شود

هیچ انسانی در دنیا وجود ندارد که بدون هرگونه اشتباهی با همه مسائل زندگی روبرو شود. اصلاً شیوه‌ی آفرینش ما این گونه نیست. در عوض انسان برای عصبانیت، ناراحتی، آزار، خطا و زمین خوردن ساخته شده است. این‌ها همه بخشی از زندگی هستند، رویارویی با مشکلات، آموختن، تغییر و حل آن مشکلات. در گذر زمان، این‌ها چیزهایی هستند که سرانجام آنچه باید باشیم را از ما می‌سازند.

وقتی خودت را در تنهایی محبوس می‌بینی و نمی‌توانی خودت را از ظلمت رها کنی، به خاطر داشته باش که آن ظلمت، همانند مکانی است که بال‌های کرم ابریشم در آن رشد می‌کند و پروانه می‌شود. اگر امروز روز خوبی نیست، این به آن معنی نیست که فردا نمی‌تواند بهترین روز زندگی‌ات باشد. فقط باید بخواهی تا به آن برسی.

اين قدر به خودت دروغ نگو!

6) شکست بد است

گاهی باید بارها شکست بخوری تا سرانجام پیروز شوی. مهم نیست چند بار اشتباه کرده‌ای یا چقدر آرام به جلو می‌روی، تو از تمام کسانی که تلاش نمی‌کنند جلوتر هستی.

وقتی شکست می‌خوری، آنچنان درگیر آن نشو که فرصت‌های بعدی را هم از دست بدهی. ایده‌هایی که به کار نمی‌آیند، سنگریزه‌هایی هستند در مسیر ایده‌ای که به بار خواهند نشست؛ و به خاطر داشته باش كه شکست، زمین خوردن نیست؛ شکست یعنی بر زمین نشستن، درحالی‌که می‌توانی بلند شوی و ادامه دهی. همیشه سریع بلند شو و به راهت ادامه بده!

7) اتفاقات خوب، بدون هیچ تلاشی رخ خواهند داد!

ما همانی هستیم که انتخاب می‌کنیم باشیم! قرار نیست کسی ما را نجات دهد، خودت ناجی خودت باش. قرار نیست چیزی به ما بدهند، باید بیرون بروی و آن را بدست آوری. هیچ کسی جز خودت نمی‌داند چه می‌خواهی و اگر به دستش نیاوری، هیچ کس به اندازه‌ی خودت شرمگین نمی‌شود. کلید خوشبختی را در جیب دیگران نگذار و منتظر نباش دیگران زندگی رۆیایی‌ات را بسازند. معمار و نگهبانِ شادکامی‌ات باش. هرچه بیشتر در مقابل گذشته و حال مسئول باشی، به همان اندازه قادر خواهی بود آینده‌ی دلخواهت را بسازی.

8) گذشته‌ام 100 درصد گواه بر آینده‌ام است

همه‌ی ما در برهه‌هایی از زندگی، اشتباهاتی کرده‌ایم. گاهی به دیگران اجازه می‌دهیم از ما سوء‌استفاده کنند، یعنی پذیرفته‌ایم که بی‌ارزش باشیم، گاهی سنگفرش دیگران شده‌ایم تا از ما عبور کرده‌اند و به راحتی فراموش شده‌ایم، ولی نباید از هیچ لحظه‌ی آن پشیمان یا شرمگین باشیم، زیرا از هر یک از انتخاب‌های غلط، نکته‌ای را آموخته‌ایم. یاد گرفته‌ایم که به چه کسانی اعتماد کنیم و از چه کسانی روی‌گردان باشیم، معنای دوستی را آموخته‌ایم و می‌دانیم با دوستان مخلص چگونه کنار بیاییم. می‌دانیم چگونه خودمان باشیم، می‌دانیم چگونه از افراد بزرگ و اتفاقات نیک در زندگی‌مان استقبال کنیم. اگرچه، چیزهایی هستند که هرگز در نمی‌یابیم، اما به هر حال، اکنون برای دفعه بعد و آنچه در آینده رخ خواهد داد، آماده‌تر هستیم.

9) نیازی به ملاقات با افراد جدید نیست

شاید این تفکر آزاردهنده باشد، اما نمی‌توانیم تا ابد، همه‌ی دوستانمان را حفظ کنیم. افراد و همچنین اولویت‌های ما تغییر می‌یابند. برخی ارتباطات رنگ می‌بازند و برخی دیگر، جان می‌گیرند و رشد می‌کنند. به استقبال ارتباطات جدید برو. به قضاوت‌هایت اعتماد کن. با آغوش باز به آدم‌های جدید در زندگی‌ات خوش‌آمد بگو و بدان با این کار، به قلمروهای جدید و ناشناخته پا می‌گذاری. بیاموز! برای مقابله با چالش‌های پیش رو آماده باش و آماده باش.

اين قدر به خودت دروغ نگو!

10) بدون رفتگانم نمی‌توانم به زندگی ادامه دهم

اگر کسی وارد زندگی‌ات شد و حضورش اثرات مثبتی داشت ولی به هر علتی در کنارت نماند، بیش از حد عجز و لابه نکن! خوشحال و شکرگزار باش که برای مدتی مسیر زندگی‌تان در هم گره خورده است و از حضورش لذت برده‌ای، حتی اگر این مدت کوتاه بوده است.

زندگی یعنی تغییر. مردم می‌آیند و می‌روند، برخی بازمی گردند و برخی نه؛ و باز هم همه چیز آرام و عادی است. چون یک نفر بازگشته است، دلیلی ندارد که بقیه افرادی که در کنارت هستند را فراموش کنی و نبینی. قدر آنچه داری را بدان و به خاطراتت لبخند بزن.

11) آماده نیستم! هنوز به اندازه‌ی کافی خوب نیستم

وقتی فرصتی به انسان رو می‌کند، بدان که اعلب هیچ کس به طور 100 درصد آماده‌ی بهره‌برداری از آن نیست. زیرا بیشتر فرصت‌ها در زندگی، ما را به رشد و نمو در فضاهایی غیر از راحتی و آرامش وامی‌دارند؛ و این یعنی در زمان رویارویی با آن، فرصت آرامشی وجود ندارد. خودت را سرزنش نکن، همه چیز در آینده درست خواهد شد. به استقبال این رشد و تعالی برو! اینکه در آینده بهتر می‌شوی، به این معنی نیست که الان خوب نیستی، این یعنی اینکه در آینده پیشرفت خواهی کرد، خودت را عاشقانه دوست خواهی داشت و به زندگی خواهی پرداخت. باید قلبت را مداوا کنی، ذهنت را بازتر و بازتر کنی و آنچه داری را با دیگران تقسیم کنی. تو آماده‌ای، فقط شروع کن.


باشگاه کاربران تبیان - ارسالی از: artinsa