حکم شاخه درخت مالک در ملک همسایه

امام خمینی(ره):

می توانید از صاحب درخت مطالبه رفع مزاحمت کنید، و اگر نکرد با مراجعه به محاکم صالحه مقدار مزاحم را که داخل ملک شما شده قطع نمایید.

(استفتائات، 1382، اول، ج 3، ص 601، س 98)

آیة الله اراکی(ره):

چنانچه شاخه های درخت همسایه به ملک شخصی کشیده شود، این شخص می تواند از صاحب درخت بخواهد که شاخه ها را بر گرداند یا آن ها را قطع کند، اگر صاحب درخت نپذیرفت، شخص می تواند حائلی قرار دهد که مانع آویزان شدن شاخه ها به خانه اش شود و اگر شاخه ها باعث ضرر شود، می تواند ضرر را از صاحب درخت دریافت نماید.

(المسائل الواضحه، 1383 ، ج 2، ص 187، م 2827)

آیة الله بهجت(ره):

اگر برگرداندن آن شاخه ها به ملک او ممکن است، تنها می توانید شاخه را به طرف ملک او برگردانید و در غیر این صورت، به صاحب درخت اعلام شود، اگر اقدام نکرد، به اندازه ضرر قطع کنید.

(استفتائات، 1386، ج 4، ص 322، س 5683)

آیة الله تبریزی(ره):

برای همسایه جایز است شاخه های درخت را از ملک خود به ملک صاحب درخت برگرداند و اگر نتوانست برگرداند و مالک شاخه ها را قطع نکند، خودش شاخه های آویزان را قطع کند.

(منهاج الصالحین 1426هـ. ق، ص 192، م 733)

آیة الله خویی(ره):

برای همسایه جایز است شاخه های درخت را از ملک خود به ملک صاحب درخت برگرداند و اگر نتوانست برگرداند و مالک شاخه ها را قطع نکند، خودش شاخه های آویزان را قطع کند.

(منهاج الصالحین، ج 2، ص 154. م 723)

آیة الله سیستانی(دام ظله):

همسایه می تواند از مالک درخت بخواهد تا شاخه های درخت را برگرداند یا از فضای ملکش قطع کند و اگر صاحب زمین امتناع کرد برای همسایه جایز است به اذن حاکم شرعی شاخه ها را برگرداند یا قطع کند، و با امکان جمع کردن و برگرداندن شاخه ها قطع آن ها جایز نیست.

(منهاج الصالحین، 1417 هـ. ق، ج 2، ص291 ، م 920)

آیة الله صافی گلپایگانی(دام ظلّه):

زمانی که شاخه های درخت به فضای ملک همسایه وارد شود بدون اینکه مالک درخت مستحق این فضا باشد، پس همسایه می تواند از مالک درخت بخواهد که شاخه ها را برگرداند یا از ملک او قطع کند. و اگر صاحب درخت امتناع کرد، جایز است برای او برگرداندن یا قطع شاخه ها با اجازه حاکم و با امکان برگرداندن، قطع شاخه ها جایز نیست.

(جامع الاحکام، ج2، ص 246، س 1884)

(هدایة العباد، 1413، هـ. ق، ج1، ص 257. با استفاده از م 2015)

آیة الله فاضل لنکرانی(ره):

اگر ریشه یا ساقه درخت باعث اذیت او یا موجب ضرر او می شود، باید از صاحب درخت بخواهد که آن را قطع کند و اگر او قطع نکرد، خود می تواند با اجازه حاکم شرع اقدام به دفع ضرر کند.

(جامع المسائل، 1384، ج 1، ص 596، س 2235)

آیة الله گلپایگانی(ره):

زمانی که خارج شده شاخه های درخت به فضای ملک همسایه بدون این که مالک درخت مستحق این فضا باشد همسایه می تواند از مالک شجر بخواهد تا شاخه ها را برگرداند یا آن ها را قطع کند. و اگر صاحب درخت امتناع کرد جایز است که شاخه ها را برگرداند یا قطع کند و با امکان برگرداندن، قطع شاخه ها جایز نیست.

(هدایة العباد، 1416هـ.ق ، ج 1، ص 413. با استفاده از م 2016)

آیة الله مکارم شیرازی(دام ظلّه):

چنانچه وجود آن شاخه ها موجب ضرر و زیان شماست، می توانید به صاحبش تذکر دهید که شاخه های آن را قطع کند یا مال الاجاره مناسبی بپردازد. و اگر به هیچ کدام راضی نشد شما حق قطع کردن آن را با نظر حاکم شرع و در نبودن حاکم شرع با نظر معتمدین محل دارید.

(ستفتائات، 1381، ج 1، ص 523، با استفاده از س 1722)

آیة الله نوری همدانی(دام ظلّه):

با اذن مالک جایز است و در صورت خودداری مالک و ضرر، همسایه او می تواند با اجازه حاکم شرع در حد رفع ضرر اقدام کند.

(هزار و یک مساله فقهی، 1283، ج 2، ص 175، س 588)

آیة الله وحید خراسانی(دام ظلّه):

برای همسایه جایز است شاخه های درخت را از ملک خود به ملک صاحب درخت برگرداند و اگر نتوانست برگرداند و مالک شاخه ها را قطع نکند، خودش شاخه های آویزان را قطع کند.

(منهاج الصاحین، ج 3، ص 181، م 733)

بخش احکام اسلامی تبیان