دو نوع مهم آرتریت عبارتند از: استئوآرتریت و روماتوئید آرتریت.

استئوآرتریت معمولا در اثر فرسایش و استهلاک ایجاد می‌شود، در حالی که روماتوئید آرتریت یک اختلال خودایمنی می‌باشد.

انواع دیگر آرتریت‌ها می‌تواند توسط کریستال‌های اسید اوریک، عفونت‌ها و حتی بیماری‌های زمینه‌ای مانند پسوریازیس و یا لوپوس بوجود آیند.

درمان بستگی به نوع آرتریت دارد.

یکی از اهداف اصلی درمان آرتریت عبارت است از کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی فرد بیمار.

علائم

شایع‌ترین علائم آرتریت در مفاصل بدن دیده می‌شود.

بسته به نوع آرتریت، علائم و نشانه‌ها ممکن است شامل درد، سفتی، ورم، قرمزی و کاهش محدوده حرکت مفاصل باشد.

علت

- استئوآرتریت: شایع‌ترین نوع آرتریت می‌باشد که در اثر استهلاک و فرسایش غضروف مفصل بوجود می‌آید. غضروف در انتهای استخوان دارای پوششی سفت و براق می‌باشد. آسیب موجب ساییدن استخوان می‌شود و می‌تواند باعث درد و محدود شدن حرکات گردد. این استهلاک و فرسودگی می‌تواند در عرض چندین سال رخ دهد و یا می‌تواند باعث عفونت و یا آسیب مفصل گردد.

- روماتوئید آرتریت: سیستم ایمنی بدن به پوشش مفصل حمله می‌کند و باعث ملتهب و متورم شدن مفصل می‌گردد. با پیشرفت این آرتریت، در نهایت موجب تخریب غضروف و استخوان می‌گردد.

عوامل خطر

- سابقه خانوادگی: برخی از انواع آرتریت‌ها، در خانواده ارثی می‌باشند. بنابراین اگر والدین شما مبتلا به این بیماری است، شانس ابتلای شما به این بیماری زیاد است. ژن‌ها می‌توانند شما را در معرض عوامل محیطی که باعث تشدید آرتریت می‌شوند نیز قرار دهند.

- سن: خطر ابتلا به انواع مختلف آرتریت از قبیل استئوآرتریت، روماتوئید آرتریت و نقرس با افزایش سن بیشتر می‌شود.

- جنس: زنان بیشتر از مردان به آرتریت روماتوئید مبتلا می‌شوند، در حالی که بیشتر افراد مبتلا به نقرس، مرد می‌باشند.

- صدمه به مفصل: افرادی که دچار آسیب مفصل می‌شوند، مانند کسانی که در ورزش مفصلشان آسیب می‌بیند، به احتمال زیاد مبتلا به آرتروز می‌گردند.

- چاقی: وزن زیاد روی مفاصل فشار وارد می‌کند و از بین مفاصل بدن بیشتر مفاصل زانو، لگن و ستون فقرات آسیب می‌بینند. افراد چاق در معرض خطر بالای ابتلا به آرتروز می‌باشند.

عوارض

آرتریت شدید، بر روی دست‌ها و بازوها تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود به سختی کارهای روزانه خود را انجام دهید. در برخی موارد، مفاصل پیچ می‌خورند و تغییر شکل می‌دهند.

تشخیص

پزشک مفاصلتان را معاینه می‌کند تا ببیند ورم، قرمزی و یا گرما دارد یا نه.

او همچنین بررسی می‌کند که شما چگونه مفاصلتان را حرکت می‌دهید.

پزشک ممکن است این آزمایش‌ها را از شما بخواهد:

- آزمایش خون، ادرار و مایع مفصلی

- آزمایش‌های عکسبرداری مثل سی تی اسکن، MRI، اشعه ایکس و سونوگرافی.

- آرتروسکوپی: پزشک از طریق برشی در نزدیکی مفصل و با وارد کردن لوله‌ای انعطاف‌پذیر و کوچک به نام آرتروسکوپ، آسیب مفصل را می‌بیند. آرتروسکوپ، تصویر داخل مفصل را به صفحه نمایش (مانیتور) انتقال می‌دهد.

درمان

درمان آرتریت بر اساس تسکین علائم و بهبود عملکرد مفاصل است. بیمار ممکن است چندین دارو و یا ترکیبی از داروها را مصرف کند.

- ضد دردها، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، کرم‌ها و یا پمادهای حاوی منتول یا کپسایسین که حاوی فلفل تند می‌باشند، داروهای اصلاح کننده آرتریت و کورتیکواستروئیدها.

- فیزیوتراپی: ورزش باعث بهبود دامنه حرکت و قدرت عضلات دربرگیرنده مفاصل می‌گردد. در برخی موارد، نیاز به آتل می‌باشد.

- جراحی: اگر با این اقدامات بهبود نیافت، جراح تعویض مفصل و یا جوش دادن مفاصل را تجویز می‌کند.

درمان‌های خانگی

- کاهش وزن: اگر چاق هستید، با کاهش وزن می‌توانید فشار روی مفاصل را کم کنید. با کاهش وزن تحرکات بدنی خود را افزایش می‌دهید و صدمه به مفاصل را به تاخیر می‌اندازید.

- ورزش کردن: ورزش منظم می‌تواند مفاصل را انعطاف‌پذیر نماید. شنا کردن و یا ورزش‌های آبی از بهترین ورزش‌ها برای افراد دچار آرتریت می‌باشد، چرا که آب فشار روی مفاصل را کم می‌کند.

- گرم و سرد کردن: گرم و سرد کردن مفاصل، درد ناشی از آرتریت را کم می‌کند.

- وسایل کمکی: عصا، چوب زیر بغل، واکر، توالت فرنگی و وسایل کمکی دیگر از مفاصل محافظت می‌کنند و توانایی انجام کارهای روزانه را بالا می‌ببرید.

درمان‌های جایگزین

- طب سوزنی: در این روش، سوزن‌های باریکی را در مناطق خاصی از پوست وارد می‌کنند تا انواع دردها از قبیل دردهای ناشی از آرتریت را کاهش دهد.

- گلوکزآمین: محققان تازگی به این نتیجه رسیده‌اند که گلوکزآمین بهتر از دارونما نیست. اما به هر حال، افرادی که دارای درد متوسط تا شدید هستند و گلوکزآمین و دارونما را با هم مصرف می‌کنند، می‌تواند با درد آرتریت بیشتر کنار بیایند تا افرادی که هیچ چیزی مصرف نمی‌کنند.

- تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS): با استفاده از این دستگاه، پالس‌های الکتریکی خفیفی تولید می‌شود. با این روش، عصب نزدیک مفصل دردناک تحریک می‌شود و باعث می‌شود که علامت های درد به مغز انتقال نیابد.

- یوگا و تای چی: حرکات آهسته و کششی در این دو ورزش، به بهبود انعطاف پذیری مفاصل کمک می‌کند و دامنه حرکات را زیاد می‌کند.

داروهای ضددرد و آرتریت

داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی می‌تواند باعث افزایش بروز بیماری‌های قلبی شود و بر قلب، رگ‌ها و فشار خون اثر دارند و این داروها موجب احتباس مایعات بدن می‌شوند، پس افراد مبتلا به نارسایی قلبی باید از این داروها اجتناب کنند.

این را باید بدانید که فقط دارو موجب کاهش درد آرتریت نمی‌شود، بلکه شما می‌توانید با تغییرات شیوه زندگی و درمان‌های خانگی این درد را کاهش دهید.

اگر شما نیاز به دارو برای کنترل درد آرتریت دارید، دوز داروی مصرفی را کم و مدت زمان کوتاهی آنها را تحت نظر پزشک مصرف کنید.

اگر شما از داروهایی که بدون نسخه پزشک در داورخانه‌ها فروخته می‌شوند، برای کاهش علائم آرتریت استفاده می‌کنید، موارد زیر را مد نظر داشته باشید:

- به طور مرتب، فشار خونتان را بررسی کنید.

- از نوشیدن الکل اجتناب کنید.

- مکمل‌های گیاهی، تغذیه‌ای و سایر داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشکتان بگویید.

بوتاکس و آرتریت

تزریق بوتاکس برای کاهش درد آرتریت در شانه، زانو و ران به ظاهر مفید است.

هنگامی که مقدار کمی بوتاکس به عضله تزریق شود، باعث مسدود کردن انقباض آن عضله می‌گردد.

در مطالعات مختلف نشان داده شده که بوتاکس برای کاهش درد آرتریت مؤثر است، اما هنوز که هنوزه نمی‌توان آن را ثابت کرد.

مطالب مرتبط:

انواع آرتریت و ورزش آن‌ها

آرتریت روماتوئید باعث درد مفاصل می‌شود

تشخیص و درمان آرتریت روماتوئید

10 راه کنار آمدن با درد آرتروز

آرتروز یا درد مفاصل بدن

10 درمان طبیعی درد مفاصل

9 اشتباه رایج درباره آرتروز