جنگ اقتصادی در کلام امام خمینی (ره)

لكن در همه جا باید این مطلب بشود كه دو اصل را باید همه، همه قشرهاى ملت مراعات كنند: یكى اینكه ادراك این را بكنند كه ما اگر اقتصادمان تابع خارج باشد آن وقت یك روز مى‏بینید كه خارجیها نمى‏خواهند به ما چیزى بدهند، و وقتى كه در را بستند ما باید تسلیم آنها بشویم كه هر چه مى‏گویند عمل كنیم. و این شایسته یك مملكت اسلامى، یك جمهورى اسلامى نیست كه پیوسته به غیر باشد در اقتصادش، در گندمش، در جوش، در برنجش، در اینها. این باید با همت كشاورزها، با همت قشرهاى متوجه، با همت دولت كه كمك بكند به كشاورزها، و با اینكه همه احساس یك وظیفه بكنند. یك وقت این است كه انسان مى‏خواهد براى منافعش یك كارى بكند، گندم زیاد بشود كه منفعت ببرد، خوب، این یك مسئله‏اى است كه یك قدرى هم اختیارش با خودش [است‏] آن نمى‏خواهد نمى‏برد. یك وقت كشور شما در یك حالى واقع شده است كه وظیفه شرعى الهى است كه كارهایى بكنید كه وابسته به غیر نباشید. الآن ما یك وضعى داریم كه چنانچه خداى نخواسته خودكفا لا اقل نشویم و نتوانیم خودمان خودمان را اداره بكنیم. خوب، آنها ما را تهدید كردند با این كه حصر اقتصادى مى‏كنیم. و آن دولتها هم بسیارشان با اینها موافق‏اند، و لو اینكه ملتها موافق نیستند. لكن خوب بعضیها موافق‏اند با اینها. و ما باید در عین حالى كه به نظر من این هیاهوها هیچ واقعیتى ندارد، لكن ما چنانچه در سطح یك احتمال ضعیفى هم بدهیم باید مجهز بشویم. شما در حال جنگید الآن. یك جنگى است كه جنگ اقتصادى است، و یك محاربه‏اى است، یك محاربه‏اى الآن ما بین اسلام و كفر است. محاربه اقتصادى یكیش است.ا

تكلیف است براى كشاورزها، و براى كسانى كه مى‏توانند كمك به كشاورزها امسال جورى بشود كه ان شاء اللَّه خودكفا بشویم، و در سالهاى بعد صادرات داشته باشیم. این نه این است كه یك موعظه است كه من موعظه كنم كه مردم خوب است این كار را بكنند؛ یك تكلیفى است الآن به عهده ما. یعنى نجات دادن یك كشور اسلامى است از زیر بار ظلم و از زیر بار استعمار. نجات دادن مملكت اسلامى یك تكلیف است كه انسان موظف است این كار بكند. اگر یكوقت خداى نخواسته، یك هجومى به مملكت اسلامى بشود، باید همه مردم، یعنى مرد و زن مسئله دفاع دیگر این طور نیست كه تكلیف مال مرد باشد، تكلیف مال یك دسته‏اى باشد، همه باید بروند و دفاع بكنند از مملكت خودشان. اگر ما در هجوم اقتصادى هم واقع شدیم كه هجوم اقتصادى اسباب این بشود كه وابسته به یك كشور دیگرى باشیم، این هم یك وظیفه شرعى است كه ما باید خودمان را نجات بدهیم. هر كه ازش هر كارى مى‏آید راجع به اقتصاد باید بكند. ننشیند یك طبقه [كه‏] یك طبقه دیگر بكند. رعیتها كم كارى نكنند. آنهایى كه در كارخانه‏ها كار مى‏كنند كم كارى نكنند، سستى نكنند، امروز ملت شما در حال جنگ اقتصادى است. این طور نیست كه یك وقت آرامش باشد، بگویید خوب ما نمى‏خواهیم زیاد منفعت ببریم.

این اختیار با خودتان است. اینجا دیگر اختیار با مردم نیست. این اختیارى است كه خدا دست اوست و او امر كرده است به این معنا. یعنى نمى‏شود كه ما تحت نظارت یك كشورى باشیم كه به دین اعتقاد ندارد و ما برویم تحت بیرق كُفر. این یكى از مسائل مهم است. ما باید كوشش كنیم و اقتصاد خودمان را خودمان اداره بكنیم. حالایى كه ما در مقابل یك همچه قدرت شیطانى واقع شدیم و او هم تهدید كرده است كه ما همه كشورهاى دنیا را تجهیز مى‏كنیم كه در را به سوى شما ببندند، ما در عین حالى كه اعتقادمان این است كه حرفى است و واقعیت نخواهد پیدا كرد، لكن اگر ما یك درصد احتمال هم بدهیم باید قیام كنیم. باید غافل نباشیم از اینكه دشمن نمى‏تواند بكند. خوب، شاید یك وقت شد.

براى آن روز شاید باید همه قشرهاى ملت؛ هر كس هر جورى كه مى‏تواند یك تولیدى بكند، كه مثلًا باغدارها مى‏توانند تولید بكنند، دامدارها مى‏توانند تولید بكنند، و كشاورزها مى‏توانند تولید كنند، اشخاص مى‏توانند كمك كنند به كشاورزها، كارخانه‏ها مى‏توانند تولید كنند، كارخانه‏هاى خصوصى كه زیاد بود در ایران، و مع الأسف از بین رفته بود و دارد مى‏رود، اینها همه قیام كنند براى اینكه، یك مملكت را از این اقتصاد نجات بدهند.

اگر مملكت شما در اقتصاد نجات پیدا نكند، وابستگى اقتصادى داشته باشد، همه جور وابستگیها دنبالش مى‏آید. وابستگى سیاسى هم ما پیدا مى‏كنیم. وابستگى نظامى هم پیدا مى‏كنیم. براى اینكه وقتى ما چیزى نداشته باشیم كه استفاده ازش بكنیم، دستمان را دراز كنیم طرف امریكا. او مى‏تواند به ما تحمیل كند همه چیز را. ما وقتى مى‏توانیم كه زیر بار او نرویم كه در این قضیه قدرتمند باشیم. یك وقت او تشر بزند مى‏گوییم نه، ما احتیاجى نداریم. حالا هم به او مى‏گوییم كه ما احتیاج خودمان را سلب مى‏كنیم. خودمان مى‏رویم سراغ كار. خدا زمین به ما داده، آب هم به ما داده، زمینهاى زیاد، زمینهاى موات زیاد، آبهاى هرزبرو، شط كارون همین طورى دارد هرز مى‏رود، یا زمینهاى اطرافش هم همین طور مانده است زمین. باید همه دست به دست هم بدهند، و كار، كار الهى است، كارى است كه عبادت است امروز. اطاعت امر خداست امروز كشاورزى، و باید این كشاورزى را تقویت كرد. هر كس هر جور مى‏تواند باید تقویت بكند، به طورى كه ان شاء اللَّه ما از این گرفتارى خارج بشویم. و از سایر گرفتاریها هم امیدوارم كه خارج‏ بشویم؛ گرفتارى فرهنگیمان، گرفتاریهاى سیاسى‏مان، همه‏شان را [حل‏] بكنیم.

صحیفه امام، ج‏11، ص: 425-428 (سخنرانی 5 دی 1358 در جمع اعضای موسسه مبارزه با اعتیاد)