ترین های مناظره دیروز
روز گذشته اولین مناظره انتخاباتی برگزار شد. رسانه ملی سبک جدیدی برای برگزاری مناظره در نظر گرفته بود. با این حال مناظره بیشتر شبیه میزگرد بود. رنگی از مناظره نداشت. کاندیداها اغلب همان حرفهای قبلی خود را در دیگر برنامه های تبلیغاتی می زدند. کلی گوئی و بدون نقد طرفین.
به گزارش تبیان به نقل از الف،رسانه ملی تلاش کرده بود این مناظره داغ و جذاب باشد. اینکه چه میزان توفیق داشت را باید از مردم پرسید. اما انچه روشن بود اینکه نامزدهای انتخابات ناراضی بودند و مردم هم طعم مناظره را نچشیدند.
خبرنگار الف در همین رابطه کسب اطلاع کرد که پس از پخش دور اول برنامه، نامزدها به شدت نسبت به نحوه برگزاری جلسه اعتراض کردند. تقریبا همه نیز متفق القول این نوع جلسه را مناسب شان نامزدها و همچنین مدل مناسب برای ارائه برنامه نمی دانستند.
در این بین عارف و رضائی با شروع برنامه نیز نتوانستند ناراحتی خود را کنترل کنند. به همین دلیل عارف از کوره در رفت و تحریم کرد. رضائی نیز با بیان اینکه «همه می دانید من صبور هستم» گفت که «شما باید همه ما 8 نفر را رئیس جمهور فرض کنید و حرمت نگه دارید.»
اما حیدری تمام قد از سبک نشست دفاع کرد. او معتقد بود برای طراحی این مدل ساعت ها کار کارشناسی صورت گرفته است. انصافاً هم خوب از تببین مدل برگزاری نشست برآمد. رضائی با اکراه پذیرفت. عارف ابتدا تحریم کرد و بعد هم به احترام مردم تحریم خود را شکست.
اما درباره مدل رسانه ملی
رسانه ملی تلاش کرد نشستی جذاب و البته مدیریت شده برگزار کند. بی تردید برگزاری مناظره های دو نفره در این دوره از انتخابات با توجه به تعدد کاندیداها میسور نبود. از طرفی مناظره 8 نفره بی تردید ممکن نیست و از دو حال خارج نیست یا تبدیل به میزگرد می شود و یا در صورت ورود به بحث های دو طرفه قابل مدیریت نیست و امکان رعایت عدالت نیز عملا ممکن نبود.
مدیران رسانه ملی به همین دلیل تصمیم گرفتند نظر نامزدها را به نحوی به شکل مقایسه ای ارائه کنند. اینکه هرنامزد نظرش درباره سیاست های خرد اقتصادی چیست؟ با توجه به تعدد سوال ها و 8 نامزد نیز به ناچار برای جمع کردن بحث از پاسخ های چند گزینه ای استفاده کرد تا امکان به حاشیه رفتن و کلی گوئی فراهم نباشد.
پدیده مناظره بی شک غرضی بود. احتمالا در نظرسنجی ها نیز رشد قابل توجهی کرده است. به دوریبن نگاه می کرد و به زبان مردم حرف می زد. با دست و حرکات سر و صورت حرف می زد و با تکیه بر ذائقه مردم سخنان عامه پسند می زد
این مدل وقتی اهمیت پیدا می کند که به نحوه اظهار نظر کاندیداها در بخش اول مناظره توجه کینم. نامزدهای انتخابات در بخش اول سخنان خود بجز مواردی و بجز برخی از انها آنهم در مواردی، مثل گذشته کلی گوئی کردند و بیش از آنکه از برنامه اقتصادی و سیاست های خود بگویند و همدیگر را نقد کنند همچنان فهرستی از کارهای خوب را کنار هم چیدند که طبیعی است در چنین شرایطی هیچ مقایسه عالمانه ای نمی توان از سخنان طرفین داشت.
بنابراین اصل سبک رسانه ملی در بخش اول وهمچنین دوم قابل دفاع است اما اولا می توانست این موضوع را پیش از برگزاری جلسه با کاندیداها در میان بگذارد و دیگر نیز اینکه می توانست در انتخاب برخی سوالات و یا گزینش عکس ها که باعث به نمایش گذاشتن جهل نامزدها شد دقت بیشتری بخرج دهد.
در هر صورت سبک انتخابی رسانه ملی کمک کرد تا نامزدها علیرغم میل باطنی جزئی تر به موضوعات ورود کنند.
پدیده مناظره
پدیده مناظره بی شک غرضی بود. احتمالا در نظرسنجی ها نیز رشد قابل توجهی کرده است. به دوریبن نگاه می کرد و به زبان مردم حرف می زد. با دست و حرکات سر و صورت حرف می زد و با تکیه بر ذائقه مردم سخنان عامه پسند می زد. اقتصاد ایران را صرفاً از زاویه تورم می دید و همه نقد و سخنان و برنامه های خود را نیز به شکل نظام وار با تاکید بر موضوع تورم دنبال می کرد.
منتقدترین
در بخش اول مناظره، کاندیداها بیشتر ترجیح می دادند که از برنامه های خود بگویند تا نقد نظر دیگر نامزدها. با این حال شاید بتوان گفت که منتقدترین ها در این برنامه غلامعلی حدادعادل و محمدباقر قالیباف بودند که صریحاً نظر نامزدهای دیگر را نقد کردند.
سوال اول درباره اشتغال بود. غرضی گفت که باید هزینه پول در کشور را کم کرد تا هزینه تولید کاهش یابد و به تبع آن اشتغال ایجاد شود.
قالیباف و حدادعادل از میان دیگر نامزدها سخنان غرضی را نقد کردند. حداد عادل گفت این سیاست بیشتر متوجه کنترل تورم است تا اشتغال و قالیباف هم گفت که این سیاست برای کوتاه مدت جواب نمی دهد.
سوال دوم هم مربوط به عارف درباره کارکرد نهادهای نظارتی در اقتصاد بود. او بحث خود را این طور شروع کرد که مهمترین مشکل، مشکلات اقتصادی حاکمیت یکپارچه اصولگرایان بر کشور و کنار گذاشتن جریان دیگر است.
حدادعادل نفر دوم بود که شروع کرد. وی با انتقاد از عارف گفت وی مساله را بیش از حد سیاسی کرد. گناه مشکلات کشور را به دوش اصولگرایان گذاشتند. اگر این اتفاق در دوره اصولگرایان افتاده، نظیرش در دوره اصلاح طلبان نیز افتاده است. مگر در دوره اصلاح طلبان با اصولگرایان چه کردند؟
ولایتی به سخنان عارف متمم زد. رضائی گفت که من نه اصولگرا هستم و نه اصلاح طلب و موضع اتهام عارف را از خود برداشت. قالیباف اما با نقد عارف اینطور گفت که مشکل این است که اقتصاد را سیاست زده نگاه می کنیم. قالیباف یک جای دیگر هم سخنان عارف را نقد کرد. وقتی که عارف درباره کم کاری نهادهای شهری در بحث محیط زیست گفته بود. قالیباف این طور گفت که ماهها پشت در دولت اصلاحات ماندیم تا بگویئم محیط زست متولی ندارد.
عارف مجدد پاسخ داد که چرا این 8 سال کاری نشد که قالیباف گفت حرف ما هم این است که اصلاحات و دولت فعلی به این موضوع کم توجهی کردند.
سیاسی ترین
سیاسی ترین نامزد در مناظره روز گذشته عارف بود. وی چندین جا با طعنه از اصولگرایان یاد و تلاش کرد با نام دولت اصلاحات برای خود تبلیغ کند.
راحت ترین
راحت ترین و ریلکس ترین را باید سعید جلیلی دانست. البته این به معنای این نبود که دیگر نامزدها آرامش نداشتند. ولی نحوه نشستن وتکیه زدن بر دست و نحوه سخن گفتن و بی توجهی به سخنان دیگران و باقی موارد نشان می دهد که خیلی ریلکس است. مخصوصا از واژه ریلکس بجای آرامش استفاده شده است چون در این مورد خاص منظور فقط آرامش نیست. جلیلی همچنین بیش از سایر نامزدها سوالات چند گزینه ای را غلط می دانست.
معترض ترین
معترض ترین های روز گذشته رضائی و غرضی و عارف بودند. هرسه نسبت به برگزاری نشست بیش از بقیه اعتراض کردند. عارف تحریم هم کرد.
بامزه ترین
مناظره روز گذشته خیلی هم خشک و بی روح نبود. چاشنی خنده این نشست با سخنان غرضی همراه بود. غرضی چندین مورد انتقادات خود را همراه با مزاح و با اصطلاحاتی بین شوخی و جدی مطرح می کرد. اوج آن را هم باید در شرح عکس معدن دید. وقتی که غرضی گفت به خاطر مشکلات اقتصادی صاحب این معدن حتما از کشور فراری شده است و یا در زندان است.
عکس جنجالی
روی گذشته یک عکس در حین مناظره نامزدها را دچار حاشیه کرد. عکسی که از سوی رسانه ملی درنظر گرفته شده بود یک معدن در جنوب آمریکا بود. اینکه نامزدها نمی دانستند این عکس مربوط به کدام کشور است خیلی موضوع عجیبی نبود. اما مطلع نشان دادن خود از موضوع عکس به خودی خود جالب بود. جنجالی ترین واکنش را عارف داشت. عارف اینگونه پاسخ داد: این تصویر یک دره است که در کشور ما فراوان است و جزو آثار بسیار زیبا است که میتواند به جذب توریسم کمک کند.
رضائی متوجه شد که معدن است ولی اینطور گفت که این معدن نزدیک یزد و کرمان است. غرضی گفت که معدن متروکه که صاحبش حتما فراری شده و آن را رها کرده چون تورم پوست او را کنده و یا الان در زندان است.
حسن روحانی هم گفت که این تصویر یک معدن ارزان است این معدن شبیه معدن مسی است که چند جا بازدید کردم.
قالیباف گفت که این تصویر نماد تخریب محیط زیست است چون حتما گودبرداری از این معدن برخلاف نظر کارشناسی صورت گرفته است.
ولایتی هم این تصویر را یک کار عمرانی رها شده دانست که غیرفنی و غیرمنصفانه از آن بهرهبرداری شده است.
جلیلی البته گفت که بخشی از ظرفیت کشور است که احتیاج به مدیریت صحیح برای استفاده حداکثری دارد.
حدادعادل هم این عکس را یادآور ثروت عظیم کشور دانست که به ما ایرانیها یادآوری میکند که اگر در شمال جنگل داریم در کویر معدن داریم .
راحت ترین و ریلکس ترین را باید سعید جلیلی دانست. البته این به معنای این نبود که دیگر نامزدها آرامش نداشتند. ولی نحوه نشستن وتکیه زدن بر دست و نحوه سخن گفتن و بی توجهی به سخنان دیگران و باقی موارد نشان می دهد که خیلی ریلکس است. مخصوصا از واژه ریلکس بجای آرامش استفاده شده است چون در این مورد خاص منظور فقط آرامش نیست
فیلم دلداری حاج قاسم سلیمانی
یک هفته پیش بود که امام جمعه کرمان در سخنانی این طور گفت که از حاج قاسم سلیمانی سوال کردم به چه کسی رای می دهید و او گفت که به محمدباقر قالیباف. این خبر که بازتاب قابل توجهی در رسانه ها داشت از سوی روابط عمومی سپاه تکذیب شد. البته سپاه خبر را تکذیب نکرد بلکه اینطور گفت که نباید از این دست اخبار منتشر شود.
با این حال اخیراً فیلمی در رسانه های مجازی دست به دست می چرخد که ارتباط صمیمانه حاج قاسم سلیمانی با قالیباف را نشان می دهد. این فیلم از مجلس ختم شهید کاظمی گرفته شده است.
برای دیدن اخبار انتخاباتی اینجا کلیک کنید
بخش سیاست تبیان