تبیان، دستیار زندگی
این روزها با توجه به نزدیکی یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر جامعه مستعد بروز بداخلاقی های سیاسی شده است
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : سپیده آماده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

هوچی گری انتخاباتی مد نشود


این روزها با توجه به نزدیکی یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر جامعه مستعد بروز بداخلاقی های سیاسی شده است، در بحبوحه روزهای انتخابات، متاسفانه بداخلاقی و جو ناامنی روانی جامعه را فرا می گیرد که در چنین شرایطی برخوردهایی که از سوی کاندیداها و ستادهای انتخاباتی شان انجام می شوند گاها نه وجدانی است و نه جایگاه انسانی دارد.

انتخابات

انتخابات آزمونی برای اخلاق گرای اجتماعی

در شرایطی که جامعه در بحبوحه انتخابات قرار می گیرد، افرادی که خود را به عنوان کاندیدا معرفی می کنند برای اینکه بخواهند رای مردم را به سمت خود جلب کنند از حربه های مختلف استفاده می کند که در بسیاری از موارد این حربه ها، هیچ ارتباطی با وجدان و انسّّّانیت ذاتی آدم ها ندارد و متاسفانه زمانی که در مقابل این پرسش قرار می گیرند که چرا از روش های نامناسب برای حصول اهدافشان بهره می برند، پای فلسفه ماکیاول را به میان می کشند که هدف، وسیله را توجیه می کند. با همین استدلال هم کاندیداها و طرفدارانشان دست به تخریب رقبا و تعاریف دروغین از خود می زنند تا در این میان بتوانند نام خود را در برگه های رای مردم ثبت کنند.

وقتی ریختن آبرو و هوجی گری مد می شود

همه ما دوره های پیشین تبلیغات ریاست جمهوری را به خاطر می آوریم، زمانی که کاندیداها برای بالا بردن خود و تخریب جایگاه رقیب از هر روشی استفاده کردند و در این شرایط نه تنها رعایت وجدان او را نکردند بلکه از غیر اخلاقی ترین روش ها برای بردن ابروی طرف مقابل بهره بردند و به خیال خود با این کار جایگاه رقبا را در ذهن مخاطبان کمرنگ کردند.

اینکه کاندیداهای رقیب، انتقاداتی از روش ها و اولویت بندی های سیاسی یک فرد داشته باشند مسئله ای است که در تمام کشورهای دنیا وجود دارد، اما اینکه برای تخریب طرف مقابل از تهمت و افترا و سرک کشیدن به خصوصی ترین حریم یکدیگر بهره برند، نه تنها راه انسانی و اخلاقی نیست، بلکه از جایگاه بین المللی و حرفه ای هم بی بهره است.

دروغ گویی راهی برای فرار از انتقادها

یکی دیگر از رفتارهای نامناسبی که در زمان تبلغیات انتخاباتی اتفاق می افتد، دروغگویی است. کاندیداها برای اینکه عملکرد پیشین خود را مطلوب جلوه بدهند و از اعتبار رقبا بکاهند  بی پروا دروغ می گویند؛ از آمارهای دروغین وضعیت مطلوب اشتغال و معاش مردم گرفته تا عناوین دروغین برای سایر کاندیداها. انگار که همه دنیا بی خبر از اتفاقات رخ داده است و این تنها کاندیدایی است که می تواند نظرات کذب خود را اعلام کند!

برخی کاندیداها برای بالا بردن خود و تخریب جایگاه رقیب از هر روشی استفاده می کنند و در این شرایط نه تنها رعایت وجدان او را نمی کنند بلکه از غیر اخلاقی ترین روش ها برای بردن ابروی طرف مقابل بهره برده و به خیال خود با این کار جایگاه رقبا را در ذهن مخاطبان کمرنگ می نمایند

اتهام برای مبرا کردن خود

از دیگر حربه های انتخاباتی برخی از کاندیدا این است که برای مبرا نشان دادن خود و محکوم کردن رقیب از چسباندن هیچ اتهامی به رقیب اجتناب نمی کنند. در این میان هم اصلا برایشان مهم نیست که ایا می توانند این اتهام را به اثبات برساند یا نه و تنها به دنبال تخریب شخصیت کاندیداهای دیگر هستد تا از این مسیر بتوانند به کرسی ریاست نزدیک تر شوند.

تقدس گرایی

یکی دیگر از بداخلاقی هایی که در زمان انتخابات گریبان جامعه را می گیرد، مسئله تقدس گرایی است. متاسفانه برخی از کاندیداها برای به دست آوردن آرای مردمی قالب های تازه ای برای خود ایجاد می کنند و داعیه تقدس یا ارتباط با معصومین دارند. این افراد گاه به اندازه ای با وقاحت دست به تقدس گرایی های دروغین می زنند که رفتارشان به جای اینکه برای مردم جذابیت داشته باشد، موجی از دفاع را ایجاد می کند. اما در این میان هستند افرادی که فریب ظاهر امر را می خورند و تحت تاثیر این ادعاها قرار می گیرند.

از دیگر حربه های انتخاباتی برخی از کاندیدا این است که برای مبرا نشان دادن خود و محکوم کردن رقیب از چسباندن هیچ اتهامی به رقیب اجتناب نمی کنند. در این میان هم اصلا برایشان مهم نیست که ایا می توانند این اتهام را به اثبات برساند یا نه و تنها به دنبال تخریب شخصیت کاندیداهای دیگر هستد تا از این مسیر بتوانند به کرسی ریاست نزدیک تر شوند

وعده هایی که از خاطر می رود

اتفاقی که متاسفانه در بسیاری از کاندیداهای ریاست جمهوری که موفق به کسب رای اکثریت می شوند اتفاق می افتد این است  که این افراد پس از گذشت مدت کوتاهی، تمامی وعده هایی را که به واسطه آنها توانسته اند در رقابت انتخاباتی لقب پیروز را به خود اختصاص دهند از خاطر می برند و دقیقا همان نقاط ضعفی را به کار می گیرند که خود پیشتر به عنوان مشکلات مدیران گذشته از آن یاد می کردند. به همین دلیل هم هست که بسیاری اعتماد خود را در خصوص وعده های انتخاباتی از دست می دهند این عدم اعتماد در ذهشان باقی می ماند.

انتخابات

تنش زدایی

فضای کشور در زمان انتخابات در عین شادی باید فارغ از هر گونه تنش باشد و جو انتخابات نباید منجر شود که عده ای به بهانه هیجان، فضای جامعه را دچار تنشج نکنند چون چنین فضاهایی جز به نفع دشمنان در راستای اهداف هیچ کدام از افراد داخل نظام نخواهد بود. لذا یکی از مهم ترین بدیهیات قانون انتخابات در تمام کشورهای دنیا این است که کاندیداها چه برنده و چه بازنده به نتیجه انتخابات احترام بگذارند و در مقابل قانون سر فرود بیاورند چون این مردم بودند که نظر داده اند و در این میان هیچ اعتراضی به رای گیری نمی تواند جنبه قانونی داشته باشد.

در پایان می توان اینگونه نتیجه گرفت که فضای انتخاباتی باید فارغ از هر گونه تنش و استرس تنها در جهت اعتلای نظام باشد و در این میان وظیفه هر شهروندی این است که نقش خود را در این شرایط امتحان به درستی ایفا کند.

سوتیتر: برخی کاندیداها برای بالا بردن خود و تخریب جایگاه رقیب از هر روشی استفاده می کنند و در این شرایط نه تنها رعایت وجدان او را نمی کنند بلکه از غیر اخلاقی ترین روش ها برای بردن ابروی طرف مقابل بهره برده و به خیال خود با این کار جایگاه رقبا را در ذهن مخاطبان کمرنگ می نمایند.

کیانا نیکفام

بخش اجتماعی تبیان