برندگان کن

این فیلم محصول مراکش در حالی نخل طلا را گرفت که در آخرین روزهای برگزاری جشنواره کن نگاه‌ها را به خود جلب کرد و فیلم «گذشته» فرهادی برخلاف پیش‌بینی‌ها تنها به یک جایزه بهترین بازیگری زن اکتفا کرد. این رویداد به صورت خاص دومین بار است که تکرار می‌شود و بازیگر زن فیلم یک فیلمساز ایرانی جایزه نقش اول زن را دریافت می‌کند. در شصت و سومین دوره جشنواره کن ژولیت بینوش، بازیگر فیلم «کپی برابر با اصل» ساخته عباس کیارستمی نیز جایزه بهترین بازیگر زن را را دریافت کرد تا این اتفاق مخرج مشترک فعالیت‌های ایرانیان و حضورشان در جشنواره کن باشد.

هیات داوران کن به ریاست استیون اسپیلبرگ امسال با حضور آثار شاخصی چون «گذشته» فرهادی، «درون لیون دیویس» برادران کوئن، «آنسوی کاندلابرا» استیون سودربرگ، «زیبایی بزرگ» پائولو سورنتینو و «ونوس در پوست خز» رومن پولانسکی کار دشواری برای اعطای جوایز داشتند اما جوایز را به گونه‌ای تقسیم کردند که هیچ‌کدام از قاره‌های شرکت‌کننده دست خالی جشنواره را‌ ترک نکنند. به گزارش اسکرین دیلی، فیلم «درون لیون دیوس» (برادران کوئن) که با استقبال پرشور منتقدان مواجه شده بود توانست جایزه بزرگ هیات‌ داوران جشنواره کن را از آن خود کند (قاره آمریکا)، در حالی که جایزه ویژه هیات‌داوران بخش رقابتی نیز به فیلم «مثل پدر، مثل پسر» ساخت «کوره‌را هیروکازو» اعطا شد (قاره آسیا). در بخش بهترین کارگردانی آمات اسکالانته برای فیلم «هلی» (کارگردانی از آمریکای جنوبی، مکزیک) در بخش بهترین فیلمنامه تیان ژودینگ برای فیلم «نشانی گناه» موفق به دریافت جایزه شدند. در بخش بهترین بازیگر زن، برنیس بژو، بازیگر فیلم «گذشته» اصغر فرهادی جایزه کن را از آن خود کرد تا به این ‌ترتیب فیلم «گذشته» تنها به جایزه بهترین فیلم معنوی و یک جایزه بازیگری از جشنواره شصت‌ و ششم کن بسنده کند. جایزه بهترین بازیگر مرد در جشنواره کن امسال هم به بروس درن برای نقش‌آفرینی در فیلم «نبراسکا» ساخته السکاندر پاین اهدا شد (آمریکای شمالی). همچنین دوربین طلای کن که هر ساله به بهترین فیلم اول بلند اهدا می‌شود، امسال به فیلم «llo llo» به کارگردانی آنتونی چن رسید که در بخش 2 هفته کارگردانان روی پرده رفته بود (قاره آسیا).

اعتراض منتقد هالیوود ریپورتر به فیلم همجنسگرایانه برنده نخل طلا

تاد مک‌کارتی، منتقد هالیوود ریپورتر با تحلیل جوایز شصت و ششمین جشنواره فیلم کن، نقدهایی بر این جوایز وارد کرده است. تاد مک‌کارتی در تحلیل خود از جوایز شصت و ششمین جشنواره فیلم کن می‌نویسد: آیا واقعا استیون اسپیلبرگ فیلم همجنسگرایانه «آبی گرم‌ترین رنگ است» را که جایزه نخل طلا را برد، تحلیل کرده است؟ آیا واقعا بازی بروس درن که جایزه نخل طلای بهترین بازیگری را از آن خود کرد، بهتر از بازی مایکل داگلاس در فیلم «پشت شمعدان» بود؟ و آیا گروه داوری واقعا از فیلم خشونت‌گرایانه مکزیکی «هلی» که پس از نمایش آن در روز اول جشنواره در بخش رقابتی دیگر کسی نمی‌خواست به آن فکر کند، لذت برد؟ آیا برونیس بژو واقعا از ماریون کوتیار که اول قرار بود این نقش را بازی کند اما بعد در فیلم دیگری ظاهر شد، بهتر بود؟ این منتقد می‌نویسد اینها بخشی از سوال‌هایی است که مردم می‌خواهند پس از اهدای جوایز، جوابش را بدانند. فارع از اهدای جایزه به فیلم «آبی گرم‌ترین رنگ است»، انگار از قبل مقدر شده بود که امسال سال این فیلم باشد و دیگران مجبور به تماشای این فیلم بی‌سابقه و طولانی از روابط بین 2 زن باشند؛ فیلمی 3 ساعته ساخته عبداللطیف کشیش. منتقد این سایت هنری همچنین می‌نویسد: در مراسم اهدای این جوایز تقریبا همیشه به طرز عجیبی خام‌دستانه عمل می‌کنند و معمولا به 2 زبان انگلیسی و فرانسوی پخش می‌شود و بارها توسط مجریان تلویزیونی قطع می‌شود تا برای مخاطبان توضیح داده شود که چه اتفاقی در حال افتادن است‌ اما مجری امسال آدری تاتو سرزنده و باذوق عمل کرد. او می‌افزاید: دریافت این جایزه حتما موجب می‌شود توجه زیادی به فیلم «آبی گرم‌ترین رنگ است (زندگی آدل) جلب شود و دیگر اهمیتی ندارد که چه تعداد از منتقدها از این فیلم انتقاد می‌کنند و طولانی بودن و فقدان ویژگی‌های هنری آن را زیر ‌سوال می‌برند. در هر حال گروه داوری اسپیلبرگ رسما اعلام کردند این فیلم، فیلم سال است، نه به دلیل مسائل جنسیتی که به دلیل مسائل هنری!

بخش سینما و تلویزیون تبیان

منبع: ایسنا، مهر