زباله های دور ننداختنی!

(قسمت اول)

بازیافت زباله ها سه فایده مهم برای محیط زیست دارد. ما به کمک بازیافت زباله در مصرف منابع طبیعی صرفه جویی کرده ایم زیرا به جای استفاده از مواد خام برای تولید محصولات نو، از مواد بازیافتی استفاده می کنیم.

از دیگر فوائد بازیافت، صرفه جویی در مصرف انرژی است. البته برای بازیافت مواد زاید هم نیاز به مقداری انرژی است اما انرژی لازم برای بازیافت زباله خیلی کمتر از انرژی مورد نیاز برای تولید محصولات جدید از مواد خام است. برای مثال ساختن آلومینیوم از آلومینیوم بازیافت شده 90 درصد انرژی کمتر از ساختن آن از سنگ معدن نیاز دارد. سومین فایده بازیافت نیاز به فضای کمتر برای دفن زباله هاست.

به نظر می رسد مهمترین عامل محدود كننده جمعیت ها در طی قرون گذشته، منابع و دستیابی به آن بوده، در صورتی كه فرآیند بازیافت این عامل كنترل كننده را از پیش پای انسان برداشته و استفاده از منابع محدود كره زمین را با چرخش و بازچرخش ماده و انرژی و بدون تاثیر مخرب و پیامدهای ناگوار زیست محیطی تا ابد تداوم خواهد بخشید. با افزایش جمعیت جهان و گسترش صنایع، استفاده انسان از مواد مصرفی رو به افزایش گذاشته و متعاقب آن ازدیاد ضایعات و پسماندهای جامد و نیز آلودگی محیط زیست را به دنبال داشته است كه این امر نیز آینده سیاره زمین را به مخاطره انداخته، به طوری كه بازیافت مواد یكی از مهمترین اركان برای جلوگیری از زوال مواد و منابع تجدید پذیر و تجدید ناپذیر محسوب می شود.

احداث كارخانه بازیافت كاغذ بدلیل اینكه در شهرهای ما هر روز هزاران تن كاغذ و مقوای ضایعاتی تولید و دور ریخته می‌شود از سالها پیش اقتضا می كرد. در حالی كه برخی كشورهای همسایه با جمع‌آوری این كاغذها مجدداً آن را بازیافت كرده و به خود ما می‌فروشند.

فواید بازیافت:

*بازیافت بسیاری از مواد زاید، ضمن كاهش استفاده بشر از منابع طبیعی محیط زیست، از تبدیل این مواد به عوامل مضر زیست محیطی جلوگیری می كند؛

*مواد آلی تجزیه شونده موجود در زباله های خانگی را می توان به كود آلی تبدیل كرد؛

*از دور ریختن موادی كه اساساً دارای ارزش اقتصادی هستند خودداری می شود؛

*هزینه های جمع آوری زباله شهری و صنعتی به دلیل كاهش حجم زباله كاهش می یابد؛

*ضمن افزایش سرانه بازیافت مواد زاید، از به هدر رفتن منابع ملی جلوگیری می شود؛

*از محیط زیست حفاظت شده و از سوزانیدن زباله های قابل بازیافت خودداری می شود.

بازیافت کاغذ

برای تهیه هر تن کاغذ نیاز به قطع 17 اصله درخت است. بنابراین اگر هر شخص کاغذهای باطله اش را در طول یک سال جمع کند معادل 5/1 اصله درخت است و اگر همه ما ایرانیان این کار را انجام دهیم از قطع 100 میلیون درخت در طول یک سال جلوگیری کرده ایم.

برای تهیه مصرف سالانه دستمال کاغذی هر خانواده ایرانی نیاز به قطع 5/1 اصله درخت می باشد.

استفاده از کاغذ بازیافت شده به جای تهیه آن از چوب درختان، موجب کاهش آلودگی هوا به میزان 74 درصد، کاهش آلودگی آب به میزان 35 درصد و کاهش مصرف آب به میزان 58 درصد خواهد شد به همین دلیل 50 درصد کاغذ تولید شده در کشورهای توسعه یافته از کاغذهای بازیافتی است.

بنابراین بازیافت کاغذ علاوه بر منافع اقتصادی، موجب عدم وابستگی در جهت ورود خمیر کاغذ، کاهش آلودگی، ممانعت از قطع درختان و کمک به سیستم جمع آوری و دفن زباله های تولیدی می شود.

درواقع بازیـافت هر تـن کاغذ باطله، ماهانه از تخریب 90 هـزار هکتار جنگل، مصرف 12میلیون لیتر آب و 120 هزار کیلووات برق می کاهد.

به کمک بازیافت کاغذهای موجود در زباله ها، ماهیانه در آمدی بالغ بر20 میلیارد ریال به دست خواهد آمد.

بازیافت کاغذ، منابع اقتصادی، عدم وابستگی در جهت ورود خمیر کاغذ، کاهش آلودگی، جلوگیری از قطع درختان و کاهش تولید زباله را به دنبال خواهد داشت.

به کمک بازیافت کاغذ، می توانیم از قطع شدن درختان زیادی جلوگیری کنیم.

بازیافت هر تن کاغذ، می تواند زمینه اشتغال برای 5 نفر را فراهم کند.

به کمک بازیافت، مساحت کمتری از بیابانها و مراتع کشور به زباله دانی تبدیل می شود.

به کمک بازیافت کاغذ، میزان انرژی مورد نیاز به یک چهارم و آب مورد نیاز به یک صدم کاهش می یابد.

پس چه خوب است:

روزنامه ها و کاغذهای باطله و دفترچه های تمام شده بچه ها را هرگز دور نریزیم، آنها را از سایر زباله ها جدا کرده و به مأموران بازیافت تحویل دهیم. اشیایی مثل پاکتها و پوشه ها را دورنریزیم تا در مواقع لزوم از آنها استفاده کنیم.

كاغذهایی مانند كاغذهای قدیمی زرد شده،كاغذ فاكس،كاغذ كاربن،كاغذ گلاسه و براق،كاغذ بر چسب دار، از كاغذهای نا مناسب برای بازیافت هستند؛

بازیافت پلاستیکها

*پلاستیک ها از نفت که منبعی غیر قابل تجدیدند تهیه می شوند ولی به علت غیر قابل تجزیه بودن، از زباله های پایدار و آلوده کننده محیط زیست به شمار می آیند.

* کیسه های نایلونی و پلاستیک به طور متوسط 500 تا 700 سال در طبیعت باقی می مانند.

*  30 درصد از پلاستیکهای تولید شده در بسته بندی به کار می روند. بنابراین با جلوگیری از بسته بندیهای زائد می توان به مقدار زیادی از حجم زباله ها کاست.

*  استفاده از بسته بندی های قابل بازگشت و یا ساکهای پارچه ای به هنگام خرید، از راههای مۆثر در جهت کاهش میزان ورود زباله ها به طبیعت است.

*به منظور کاهش حجم زباله ها می توان از کیسه های پلاستیک خشک و غیر آلوده چندین بار استفاده کرد و در پایان هم، از آنها برای جمع آوری زباله ها، استفاده نمود.

*به همراه داشتن لیوان شخصی به جای استفاده از لیوان یک بار مصرف و به کار بردن ظروف قابل شستشو به جای ظروف یک بار مصرف در مراسم و مهمانی ها، از دیگر راههای کاهش ورود زباله های پلاستیکی به محیط زیست است.

درواقع پلاستیك ها از مواد غیر قابل تجزیه هستند كه می توان میزان مصرف آنها را با انتخاب الگوی مصرف صحیح كاهش داد.

 ادامه دارد...

منبع:  aftabir-hamshahrionline -roshd