زیارت عرش برین

عجب شبی است! عروج محمّد، سکوت عاشقانه‌ی مسجد الاقصی با صدای گام‌های محمّد نورباران گشته است و سدرة المنتهی انتظار حضور دل‌آرام گیتی را دارد.

و عرش برین امشب میزبان است، میزبان ملکوتی‌ترین بشریت!!

آری، معراج محمّد شایسته‌ی ذات او بود. "اَم لِلاِنسانِ ما تَمنَّی؟!" (1)

خوشا به حال بُراق... محمّد تا سرزمین نور پرواز کرد؛ تا ربّ آدمیان "لِنُرِیَهُِ مِن آیاتِنا" را با او نجوا کند و منِ خاکیِ عاجزِ بی‌نوا چه گستاخانه از این مهمانی می‌نویسم!

من را چه به درک زیارت افق اعلی، او محمـّد است؛ مصطفـای خدا، کسی که به شرف حضـورش، "فَاَوحَی اِلَی عَبْدِهِ مَا اَوحَی"(2)، یک فرصت رهایی یافت!

نام محمّد(ص) معبد دل من است، همان کسی که طعم روشنایی قرب الهی را چشید و ما آدمیان دل بسته‌ی خاک در ماتم غرب او وامانده‌ایم "وَ هُوَ مَعَکُم اَینَما كُنتُم".

دیدگان محمّد(ص) جنة المأوی را روشنایی بخشید.

و او آیات کبری را چه مشتاقانه در "وَ النَجم" نظاره کرد و در "اَسری" پله پله هفت آسمانِ معرفت را چه عاشقانه سپری کرد.

به راستی او محمّد، برگزیده‌ی خدا، خاتم پیامبران است.

خداوند به پدر آدمیان، آدم، فرمود: اِهبِط (فرود آی) و محمّد بزرگترین مرد دیار عاشقی را فرمود: بالا بیا !!

یا محمّد، قسم به گام‌هایت که به زیارت عرش ‌برین مشرّف گشت.

زیارت مدینه‌ات را نصیب ما خاکیان گردان.

آمین

"یاس خاكی"

1- نجم - 24

2- نجم - 10