تبیان، دستیار زندگی
اگر دوستم داشته باشی،اگر به من اعتماد کنی،اگر پول بیشتری داشته باشم و اگر....
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

این سناریو را می شناسید؟


اگر و هزاران اگر ورد زبانمان شده است،گویی اگرها مانند قطاری پشت سرهم ردیف شده اند تا آنچه ما در زندگی به آن نرسیده ایم را توجیه کنند. اگرها راههای میان بری شده اند که افراد فکر می کنند با آنها عدم موفقیت هایشان توجیه می شود.آنها به سادگی دست بردار نیستند و خیلی از افراد اسیر این اگرها شده اند. گاهی حتی می توان گفت شب خیلی از افراد بدون این اگرها روز نمی شود وخورشید در زندگی شان طلوع نمی کند.

در اگر نتوان نشست......

اگرهایمان پشت سرهم ردیف شده اند، مانند یک قطار. قطاری که سر منزلی ندارد و به مقصد نمی رسد.درواقع اگرهایمان سکوی پرتابمان شده اند تا از اشتباهاتمان براحتی بگذریم و با توجیه ساده وجدانمان را آرام کنیم.شاید در تلاش هستیم که از دست خودمان راضی باشیم.

اگر گفتن هایمان مانند سناریوهای فیلمهای تکراری شده است وبه نوعی به این اگر گفتن ها در زندگی عادت کرده ایم.کارهای خطا را یکی پس از دیگری انجام می دهیم، دلهای صاف و ساده را ترک خورده می کنیم و معذرت خواهی را حربه خود کرده ایم تا راحت تر از پل اشتباهاتمان گذر کنیم.

گاهی آنقدر در کوچه اعتماد به نفس قدم می زنیم که انسانیت مان رنگ می بازد و اگرهایمان رنگ دیگری به خود می گیرد و به نوعی با اگرهایمان احساس ضعف و بیهودگی را به طرف مقابل القا می کنیم. طوری رفتار می کنیم که گویی گره تمام مشکلات با دست ما باز خواهد شد. در واقع با هر مسئله ای که برای اطرافیانمان بوجود می آید یا با هرکس که به نوعی احساس عجز وناتوانی می کند و نتوانسته است مشکل بوجود آمده در زندگی اش را حل کند ، می گوییم اگر من بودم، این کار را می کردم. در این حالت خود را ناجی می پنداریم که فکر می کنیم اگر دستان طرف مقابل را رها کنیم و اگرهایمان را محکمه زندگی اش نکنیم ، او فنا خواهد شد.نکته حائز اهمیت این است که اگر آوردن در کارهای روزمره و زندگی عذر بدتر از گناه است.

یادمان می رود در کوچه پس کوچه زندگی ما هم در بن بست های آن راه به جایی نداشتیم و در موقعیت های مختلف مقابل زندگی کم آورده ایم. هر فردی تا زمانی که موقعیت را از دور می بیند و درباره اش اطلاعاتی بدست می آورد قدرت تصمیم گیری و عکس العمل بهتری دارد اما این امر را نمی توان این طور قلمداد کرد که او از همه اتفاقات زندگی اش سربلند وپیروز بیرون خواهد آمد.

همه افراد شبیه هم رفتار نمی کنند، شبیه هم تصمیم نمی گیرند، با توجه به این شرایط تاکید بر «اگر من بودم» های ما  اعتماد به نفس اطرافیانمان را پایین می آورد. گویی یادمان رفته است که در کوچه بن بست زندگی همه افراد با اگرهای زندگی شان دست وپنجه می کنند.

در بحث وگفتگو اگر دوستمان پیروز میدان نباشند، برای آنها از موفقیت های خود می گوییم و به نوعی آنها را سرزنش می کنیم. در مواردی اگرها کاربرد دیگری پیدا می کند و عدم موفقیت هایمان را با آن توجیه می کنیم .

در واقع به نوعی فراموش کرده ایم اگر فرد مقابل اشتباهی مرتکب شده است، او را ببخشیم و اگرهایمان مانند پتکی بر سرش نکوبیم. اگر اطرافیانمان به ما تکیه می کنند آن را به حساب محبت واعتمادشان بگذاریم و توهم و خیالات باعث نشود که دیگران را با سخنانمان آزرده سازیم

در کل می توان گفت، اگرها را از زندگی مان پاک کنیم و به جای آن درست تصمیم بگیریم. نگذاریم حتی جای یک اگر در زندگی مان باقی بماند. سعی کنیم قاب عکس زندگی بدون اگر زیباتر، بدون تردید و دودلی باشد. سعی کنیم از لغت حتما،مطمئنا استفاده کنیم و به خاطر بسپارم ، در اگر نتوان نشست......

هانیه ورشوچی

بخش خانواده ایرانی تبیان


مطالب مرتبط:

روانشناسی پیش‌داوری

رهایی از دام درماندگی

خود را به بهشت برسانید

اشتباهات مشترک بین ما

نگران قضاوت دیگران نباش

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.