جوانان با رسانه مدل می‌شوند!

امروزه مطبوعات، رادیو و تلویزیون، اینترنت و ... از جمله رسانه های جمعی هستند که ضمن داشتن محاسن و مزایای فراوان آموزشی، هنری تفریحی، القاء عقیده، سازمان یابی، کسب مهارت، سرگرمی، آگاهی و … ، بدآموزی های اجتماعی را نیز به همراه دارند. رسانه های جمعی جزو وسایل ارتباطی محسوب می شوند که در آنها در اکثر اوقات ارتباط یک طرفه آن هم از سوی کارگردان به سوی مصرف کننده شکل می گیرد و این کارگردان است که قادر است آنچه را که خود خواهان آن است، در اختیار مصرف کننده قرار دهد.

رسانه‌ ها با اشاعه سوء فرهنگ‌ ها و تحمیل نرم آن به فضای جامعه به عنوان یک فرهنگ نوین و غالب؛ شخصیت، رفتار، صحبت ‌ها، تناسب اندام و حتی نوع پوشش مدل‌ ها و سوپراستارها را به عنوان نمونه‌ های برتر به جامعه مخاطب خود ارائه می‌ کند. در واقع رسانه به گونه ‌ای اعجاب ‌آور و باورنکردنی به القای نظر خود بر بیننده می ‌پردازد و در این‌راه، از تمام توان خود در هر زمینه‌ای کمک می‌گیرد. گاه این زمینه می‌تواند تبلیغات غذایی و پوشاک باشد و گاه برنامه ‌ای کامل از فرش قرمز پیش از یک رویداد بزرگ سینمایی دنیا. هرکدام از این زمینه‌ها به تبع جمعیتی که با خود درگیر می ‌کند، بستر بروز در انواع مکتوب تا مجازی رسانه را برای خود فراهم می ‌بیند. این تنوع بسترها به طور بالقوه، خود عاملی مهم در افزایش احتمال تاثیرگذاری سوءفرهنگ‌ ها بر تفکر انسان خصوصا نوجوانان است.

رسانه؛ مدل‌ هایی را که تناسب ظاهری و عاریتی آنها که اکثرا ماحصل انواع جراحی‌ های مختلف است به زنان جامعه بشری ارائه می‌ کند و باعث می ‌شود که تفکر زنان، مطیع آموزه‌های تبلیغ شده در این رسانه‌ ها گردد. این تبلیغات، چنین به زنان خصوصا دختران نوجوان می‌آموزد که زیبایی و ترکه‌ای بودن اندام بسیار ارزشمندتر از شخصیت باوقار و روح قوی است. این مدل سازی رسانه‌ ای نوجوانان را آن‌چنان تحت تاثیر قرار می‌دهد که حاضر است برای نزدیک شدن و حتی تبدیل شدن به آن فرد، خود را دچار انواع رژیم‌ های غیرطبیعی و شیمیایی نموده و وجودشان را به تیغ جراحان بسپارند تا چیز دیگری را به عاریت بگیرند.

بر اساس آمار ارائه شده در وب ‌سایت "سیاره‌ ای سالم ‌تر"؛ تحقیقات این مرکز آمریکایی نشان داده است که وزن بدن مدل‌های معروف %23 درصد پایین‌تر از وزن بدن زنان سالم در همان سن و سال است. بنابر این آمارها، تنها %1 از زنان بین 18 تا 34 سال به طور طبیعی بدنی به لاغری و ترکیب‌بندی بدن مدل‌ها دارند. آمار مذکور خود نشان دهنده این امر است که به صورت طبیعی اکثر زنان و دختران جوان توانایی تبدیل شدن به مدل را ندارند، لذا صهیونیسم رسانه ‌ای در این زمینه از سایر بسترهای عوام‌ فریب خود کمک می ‌گیرد.

با یک جستجوی کوچک در مورد شرح اتفاقات روزانه انواع افراد مشهور در سرتاسر دنیا خواهید فهمید که قسمت اعظمی از خبرها و مصاحبه‌های این افراد، مرتبط با نوع رژیم‌های لاغری، برند داروهای مصرفی در این رژیم، نوع لوازم آرایشی، مارک ‌های این لوازم، برند پوشاک این افراد و در نهایت عکس‌ ها، فیلم‌ ها و خبرهای مرتبط با زندگی شخصی آنها می باشد.

یکی از خواص رسانه به طور عام، ایجاد نوعی ذائقه و نیاز در فرد است و در گام بعدی شدت بخشیدن به این عطش و در گام نهایی سیراب کردن مخاطب با توجه به نوع محصولی که برای این عطش، از پیش آماده نموده است. با توجه به مطالبی که صهیونیسم رسانه ‌ای از این مدل‌ها ارائه داده و با توجه به تاثیری که بر نوع تفکر زنان جوان و نسل نوجوان هدف خود دارد؛ در این‌جا به گام دوم وارد می‌شود و عطش مخاطب خود را در رسیدن به تناسب اندام و زیبایی جادویی شبیه ‌سازی شده، شدت می ‌دهد.

تحقیقات مرکز "سیاره ‌ای سالم ‌تر" نشان داده است که یک دختر 17 ساله تا زمانی که به این سن برسد در معرض بیش از 250000 نمونه از انواع تبلیغات قرار می‌ گیرد؛ در اکثر جوامع غربی اکثر این تبلیغات همراه با استفاده از مدل‌های زن با بدن‌ هایی لاغر و ترکه‌ ای است. قرار گرفتن در معرض این گونه تبلیغات تاثیر منفی بر درک درست دختران نوجوان از بدن خودشان بدنبال دارد و باعث می‌شود که آن‌ها احساس رضایت از شرایط فیزیکی بدن خود نداشته باشند. کارشناسان نیز در طی یک تحقیق ساده برروی دختران در حال تحصیل در "دانشگاه استنفورد آمریکا"، به نتایج جالب و قابل تاملی دست یافتند؛ %75 از این دختران که وزنی طبیعی داشتند، اعلام کرده‌ بودند که احساس چاقی می‌ کنند و %90 از آن‌ها گفته‌ بودند که به نظر آن‌ها سایز بدنشان مناسب نیست و تناسب اندامی ندارند.

نتیجه:

رسانه های جمعی نیز مانند بسیاری از ساخته های انسانی می توانند مفید یا مضر باشند. این انسان ها هستند که نیک و بد روزگار را در آن منعکس می سازند و باز انسان ها هستند که مفاهیم نیکی و بدی را به محتوای برنامه های منتشر شده نسبت می دهند. بنابراین رادیو، تلویزیون، فیلم های سینمایی و مطبوعات خود وسیله تعیین کننده و تاثیرگذار بر روی انحرافات اجتماعی نیستند بلکه ابزاری در دست انسان ها می باشند. لذا تعیین کننده قاطعیت مثبت یا منفی آن مربوط به محتوای برنامه هایی است که بوسیله انسان ها از این وسایل انتشار می یابد. تاثیرات رسانه های جمعی بر روی انحرافات اجتماعی، مربوط به تغییراتی است که انسانهای سازنده، اداره کننده و پخش کننده برنامه های آگاهانه یا ناآگاهانه به جامعه عرضه می دارند.