تبیان، دستیار زندگی
« روزی که چشمهای خلق از وحشت و هول خیره بماند؛ ماه تاریک شود و میان خورشید و ماه جمع گردد. در آن روز انسان گوید: به کجا پناهنده شوم!؟ هرگز، پناهگاهی برای فرار نیست»
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نشانه های قیامت!

قیامت

بر اثر دو بار دمیدن « اسرافیل» در صور، زمین، کوهها، آسمان و ستارگان، متلاشی و کلّ نظام هستی از هم پاشیده می شود.

قرآن از این علائم، به عنوان نشانه های فرارسیدن قیامت یاد می کند:

« روزی که از زلزله ی پی در پی، زمین به کلی خرد و متلاشی شود» (1).

« زمین، در آن روز، سخت به حرکت و لرزه درآید و کوهها به سختی متلاشی گردند و مانند ذرات گرد در هوا پراکنده شوند» (2).

« روزی که زمین به سرعت شکافته شود و جمع آوری خلق بر ما سهل و آسان باشد» (3).

« روزی که زمین فعلی به زمین دیگری تبدیل شود و تمام خلق در پیشگاه خدای یگانه توانا، حاضر شوند» (4).

« روزی که زمین و کوهها به لرزه درآید و تل ریگی شده و همچون موج روان گردد» (5).

« به یاد آر! چون بار نخست در صور دمند، زمین و کوهها همه خرد و متلاشی شوند» (6).

« در آن روز، کوهها همچون سراب گردند» (7).

«در آن روز ترس و هراس، مردم همچون ملخ به هر سوی پراکنده شوند و کوهها مانند پشم زده شده، متلاشی گردند» (8).

« روزی که آسمان، سخت به جنبش درآید و کوهها تند به گردش آید» (9).

« هنگامی که آفتاب تابان، تاریک شود و ستارگان آسمان تیره گردند و کوهها در برخورد با هم قطعه قطعه شوند» (10).

« وقتی که ستارگان همه خاموش، آسمان از هم شکافته و کوهها پراکنده شوند» (11).

« هنگامی که آسمان شکافته شود و ستارگان فرو ریزد و آب دریاها روان گردد و مردم از قبرها برانگیخته شوند» (12).

« آنگاه، روز حادثه ی شگفت فرا رسد و بنای مستحکم آسمان سست گردد و سخت درهم شکافد» (13).

« روزی که چشمهای خلق از وحشت و هول خیره بماند؛ ماه تاریک شود و میان خورشید و ماه جمع گردد. در آن روز انسان گوید: به کجا پناهنده شوم!؟ هرگز، پناهگاهی برای فرار نیست» (14).

« روزی که چشمهای خلق از وحشت و هول خیره بماند؛ ماه تاریک شود و میان خورشید و ماه جمع گردد. در آن روز انسان گوید: به کجا پناهنده شوم!؟ هرگز، پناهگاهی برای فرار نیست»

« هنگامی که دریاها شعله ور گردند» (15).

« ای مردم! خداترس و پرهیزکار باشید که زلزله ی روز قیامت، بسیار حادثه بزرگ و سختی است» (16).

« هنگامی که زمین به سخت ترین زلزله ی خود به لرزه در آید و همه ی بارهای سنگین درون خود را از دل خاک بیرون افکند» (17).

« در هنگام آن روز بزرگ، خواهی دید که هر زن شیرده، طفل خود را از شدت ترس به فراموشی سپرد و هر زن آبستن بار رحم را بیفکند و مردم را از وحشت آن روز، بدون مستی، مست و مدهوش بنگری و عذاب خدا سخت است» (18).

« در آن روز سخت، دلها هراسان شود و [ مردم از ترس] چشمها به زیر افکنند». (19)

« در آن روز، مردم از قبرها پراکنده بیرون آیند تا [ نتیجه ی کردار] خود را ببینند.» (20)

پی نوشت:

1.      فجر (89) آیه ی 21:

« اذا دکت الارض دکا دکا»

2. واقعه (56) آیه ی 4-6:

« اذا رجت الارض رجا و بست الجبال بسا فکانت هباء منبثا».

3. ق (50) آیه ی 44:

« یوم تشقق الارض عنهم سراعا ذلک حشر علینا یسیر»

4. ابراهیم (14) آیه ی 48:

« یوم تبدل الارض غیر الارض و السموات و برزو الله الواحد القهار».

5. مزمل (73) آیه ی 14:

« یوم ترجف الارض و الجبال و کانت الجبال کثیباً مهیلا».

6. حاقه (69) آیه ی 13-14:

« فاذا نفخ فی الصور نفخه واحدة و حملت الارض و الجبال فدکتا دکة واحده».

7. نبا (78) آیه ی 20:

« و سیّرت الجبال فکانت سرابا».

8. قارعه (101) آیه ی 4-5:

« یوم یکون الناس کالفراش المبثوث و تکون الجبال کالعهن المنفوش».

9. طور (52) آیه ی 9-10:

« یوم تمور السماء مورا و تسیر الجبال سیرا».

10. تکویر (81) آیه ی 2-1:

« اذا الشمس کورت و اذا النجوم انکدرت و اذا الجبال سیرت».

11. مرسلات (77) آیه ی 8-10:

« فاذا النجوم طمست و اذا السماء فرجت و اذا الجبال نسفت».

12. انفطار (82) آیه ی 1-3:

« اذا السماء انفطرت و اذا الکواکب انتثرت و اذا البحار فجرت و اذا القبور بعثرت».

13. حاقه (69) آیه ی 15-16:

« فیومئذ وقعت الواقعه وانشقت السماء فهی یومئذ واهیه».

14. قیامت (75) آیه ی 7-9:

« فاذا برق البصر و خسف القمر و جمع الشمس و القمر یقول الانسان یومئذ این المفر».

15. تکویر (81) آیه ی 6:

« و اذا البحار سجرت».

16. حج (22) آیه ی 1:

« یا ایها الناس اتقوا ربکم ان زلزلة الساعة شیءٌ عظیم».

17. زلزال (99) آیه ی 1-2:

« اذا زلزلت الارض زلزالها و اخرجت الارض اثقالها».

18. حج (22) آیه ی 2:

« یوم ترونها تذهل کلّ مرضعة عما ارضعت و تضع کل ذات حمل حملها و تری الناس سکاری و ماهم بسکاری و لکن عذاب الله شدید».

19. نازعات (79) آیه ی 8-9:

« قلوب یومئذ واجفة ابصارها خاشعة».

20. زلزال (99) آیه ی 6:

« یومئذ یصدرالناس اشتاتا لیروا اعمالهم».

بخش اعتقادات شیعه تبیان


منبع: راسخون

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.