حاشیه‌های تهیه کنندگی
اتحادیه تهیه‌كنندگان در این سال‌ها چه مسیری را طی كرده است؟
به همین دلیل با گذشت چند ماه از آغاز به كار اتحادیه تهیه‌كنندگان، كناره‌گیری‌ها از شورای مركزی آغاز شد و این روند آن قدر شدت یافت كه شكل سریالی به خود گرفت. جالب اینكه یكی، دو عضو اتحادیه تهیه‌كنندگان سابق كه با اقدامشان مقدمه انشعاب‌ها و اختلاف‌ها را رقم زده بودند این بار نیز میدان‌دار شدند و پشتگرم به حمایت مدیریت دولتی سینما به فعالیت پرداختند. اتحادیه‌ای كه اعضایش هنگام انحلال خانه سینما از صدور چنین حكمی ابراز خشنودی كردند. در حالی كه با وجود وارد بودن انتقادهای جدی به عملكرد مدیریت خانه سینما، حمله به كلیت جامعه اصناف سینمایی كشور و همنوایی با مخالفان خانه سینما با هیچ توجیهی پذیرفته نبود.
این گروه با حضور در شورای صنفی نمایش نیز مسبب اتفاق‌های تلخی شدند كه سال 91 را به سالی ناامید كننده برای سینمای ایران بدل كرد. در واقع جرقه رفتارهای غیرقانونی مسۆولان حوزه هنری با لجبازی و رفتار افراطی یكی، دو عضو اتحادیه زده شد. اتحادیه‌ای كه آن قدر معتمد سازمان سینمایی بود كه شورای ممیزی فیلمنامه نیز تشكیل داد و بازوی اجرایی دولت شد. در ادامه سلسله گزارش‌های «بانی فیلم»، امروز نیز به بررسی چالش‌های اتحادیه تهیه‌كنندگان پرداخته‌ایم. گزارش امروز را با این توضیح بخوانید كه شنیده می‌شود برگزاری مجمع عمومی فوق العاده اتحادیه هنوز قطعی نشده و قرار است در جلسه امروز درباره آن تصمیم گیری شود.
حمیدنژاد: اتحادیه را به عنوان صنف تهیه‌كنندگان به رسمیت نمی‌شناسیم
عزیزا... حمیدنژاد گفت: معتقدیم صنف نمی‌تواند دولتی باشد و از دولت مطالبات اعضایش را بطلبد.
كارگردان «اشك سرما» بیان داشت: ما به عنوان مجمع فیلمسازان كه عضو تشكلی از تشكل شورای عالی هستیم، اصولاً اتحادیه تهیه‌كنندگان را به عنوان صنف تهیه‌كنندگان به رسمیت نمی‌شناسیم. به دلیل اینكه این اتحادیه یك صنف دولتی است. ما معتقدیم صنف نمی‌تواند دولتی باشد و از دولت مطالبات اعضایش را بطلبد. صنف باید خارج از فضای دولتی شكل بگیرد.
وی در پاسخ به اینكه چرا اتحادیه تهیه‌كنندگان نتوانست چتر واحدی برای همه تهیه‌كنندگان باشد، بیان كرد: به این دلیل كه سه تا از تشكل‌های تهیه‌كنندگی یعنی مجمع فیلمسازان سینمای ایران، تهیه‌كنندگان مستقل و كانون تهیه‌كنندگان در مجمع عمومی اتحادیه شركت نكردند و اتحادیه متشكل از اكثریت تهیه‌كنندگان سینمای ایران نبود. اقلیتی از تهیه‌كنندگان سینمای ایران بودند كه اتحادیه را تشكیل دادند و بعضاً آدم‌های حرفه‌ای هم بینشان وجود داشتند. منتها نماینده اكثریت تهیه‌كنندگان سینمای ایران نبودند.
وی در مورد عملكرد افراطی و تند بعضی از اعضای اتحادیه خاطرنشان ساخت: به عقیده من آنها پشت سنگری به نام سنگر دولت موضع گرفته‌اند و با توجه به همین پشتوانه، تند برخورد می‌كنند. این پشتوانه، یك پشتوانه صنفی نیست. علیرغم برخوردهای تندی كه بعضی مواقع دارند، اما هرگز نتوانستند تمام قد در مقابل فیلم‌های تحریمی حوزه بایستند. زیرا وزارت ارشاد موافق این امر نبود و نظر شورای مركزی اتحادیه را به رسمیت نمی‌شناخت. بدین جهت مجمع فیلمسازان، اتحادیه را به عنوان بخشی از وزارت ارشاد می‌شناسد و بر این اساس بعضی از كارگردانان ناگزیرند فیلمنامه‌های خودشان را برای پرونده‌سازی و بررسی از طریق اتحادیه به وزارت ارشاد ببرند. ضمن اینكه تا جایی كه شنیده‌ام 3 تا از كاندیدای شورای مركزی كه از راه مجمع عمومی اتحادیه انتخاب شده‌اند، از طریق وزارت كشور رد صلاحیت شدند. همین روش ثابت می‌كند كه مجمع عمومی در صنفی كه ساخته دولت است نمی‌تواند مۆثر باشد. به عبارتی مجمع عمومی كارهای نیست، كاندیدا از طریق دیگری باید انتخاب شوند و بتوانند به صنف خدمت كنند.
بابائیان : اتحادیه، تهیه‌كنندگان واقعی را به حاشیه برد
داریوش بابائیان نیز معتقد است: اتحادیه تهیه‌كنندگان به اهداف اولیه‌ای كه به خاطرش تشكیل شده نرسیده، چون در زمان انتخابات در تمام شاخه‌ها در آن حضور پیدا نكردند.
این تهیه‌كننده سینما در این‌باره بیان داشت: اتحادیه تهیه‌كنندگان در چند روز آینده انتخابات دارند و حتماً گزارش عملكرد چند ساله‌شان را ارائه می‌دهند، اما نكاتی كه طی این مدت من مشاهده كردم این بود كه بیمه تكمیلی (طلایی) و همچنین عیدی خوبی از ریاست جمهوری برای اهالی سینما گرفتند. كلاً در مورد گزارش كارهای دیگرشان باید بگویم كه من نه در جلساتشان بودم و نه چیزی برای ما بیان شد.
وی در این خصوص كه آیا اتحادیه تهیه‌كنندگان به اهداف اولیه‌ای كه داشته، رسیده؟ گفت: خیر. به این دلیل كه در زمان انتخابات از تمام شاخه‌ها در آن حضور پیدا نكردند و در شورای مركزی‌شان نبودند. بابائیان درباره عملكرد افراطی و تند بعضی از اعضای اتحادیه اظهار داشت: سال گذشته شاهد مشكلاتی در اكران بودیم كه نتیجه اختلاف‌های موجود بود و البته ضرر و زیان این عملكرد ها هم متوجه تمام تهیه‌كنندگان حرفه‌ای شد. با تشكیل صنف واحد تهیه‌كنندگان كه بعداً اتحادیه نامیده شد عضوگیری مجددی صورت گرفت و اتحادیه‌ای معمولاً با 80 عضو حرفه‌ای فعالیت می‌كرد با عضوگیری جدید حالا 200 نفر در آن حضور دارند. حالا اینكه این افراد با چه متر و معیارهایی صلاحیتشان به عنوان تهیه‌كننده تأیید شده بماند. متأسفانه در این سال‌ها تهیه‌كنندگان حرفه‌ای به حاشیه رانده شدند. وی خاطر نشان ساخت: امیدوارم تمام تهیه‌كنندگان زیر یك چتر واحد گردهم آیند و ما نگذاریم حتی یك تهیه‌كننده از این چتر بیرون بماند. خیلی از كسانیكه از این حلقه دور ماندند ضرر و زیان‌هایی غیرقابل جبرانی كردند و نابود شدند. متأسفانه در ایران بدون كارشناسی اتفاقی در سینما می‌افتد كه در هیچ جای دنیا نمی‌افتد. آرزو می‌كنم این چتر واحد همراه با تهیه‌كنندگان حرفه‌ای به موضع اصلی خود و دیدگاه واقعی اساسنامه تهیه‌كنندگان برسد.
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع: بانی فیلم
