در مذمت تقاضای کمک از دیگران

(بدون جهت) بر كسى غضب مكن و از دیگران (بدون احساس ضرورت) چیزى مخواه.

قال على بن موسى الرضا (علیه السلام): المسئلة مفتاح البۆس. (1)

امام رضا (علیه السلام) فرمود: سوال و تقاضا كلید فقر و تنگدستى است.

الامام الرضا (علیه السلام): قال رجال للنبى (صلى الله علیه و آله و سلم) یا رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم)! علمنى عملا لا یحال بینه وبین الجنة؟ قال: لا تغضب، ولا تساءل الناس شیئا. (2)

امام رضا (علیه السلام) فرمود: مردى محضر رسول اكرم (صلى الله علیه و آله و سلم) شرفیاب شد و معروض داشت: اى رسول خدا! عملى به من تعلیم دهید كه بین آن عمل و (رسیدن به) بهشت حائل و فاصله‌اى نباشد. (نزدیك‌ترین راه وصول به بهشت باشد). حضرت در پاسخ فرمود: (بدون جهت) بر كسى غضب مكن و از دیگران (بدون احساس ضرورت) چیزى مخواه.

عن البزنطى: قال: قلت لابى الحسن الرضا (علیه السلام) جعلت فداك اكتب لى الى اسماعیل بن داود الكتاب لعلى اصیب منه قال: انا اضن بك ان تطلب مثل هذا وشبهه ولكن عول على مالى. (3)

بزنطى گوید: به امام رضا (علیه السلام) گفتم: برایم نامه‌اى به اسماعیل بن داود، (نویسنده در دستگاه مامون) بنویس، شاید از او چیزى به من رسد. حضرت فرمود: من براى شان تو دریغ دارم كه از او و امثال او چیزى بخواهى ولى حاجت خود را از مال من برآورده كن.

وجهك ماء جامد یقطره السۆ ال فانظر عند من تقطره. (4)

صورتت آبى است منجمد، سوال كردن آن را تقطیر می‌كند. دقت كن كه نزد چه انسانى تقطیرش می‌نمایى.

1- جامع احادیث الشیعه، جلد 8، ص 458

2- كشف الغمه، جلد 2، ص 247 - امالى طوسى، جلد 2، ص 121

3- بحار الانوار، جلد 75، ص 111

4- مستدرك الوسائل، جلد 1، ص 541

بخش حریم رضوی