حضرت داوود(ع)
یكی از پیامبران بزرگی كه علاوه بر قدرت معنوی و نبوّت، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بود، حضرت داوود(ع)است كه نام مباركش شانزده بار در قرآن آمده است.
حضرت داود(ع) در سر زمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده های حضرت یعقوب است و به نُه واسطه به یكی از فرزندان حضرت یعقوب می رسد، پدرش «ایشا» نام داشت. او صد سال عمر كرد، كه چهل سال از آن را حكومت نمود.
ایشا، ده پسر داشت که داود از همه کوچک تر بود و به شغل شبانى (چوپانی) اشتغال داشت.
اما داود (ع) داراى نوزده فرزند بود که از میان آنها سلیمان (ع) جانشین او شد.
شغل حضرت داوود (ع)
در مورد کار و نیاز مالی حضرت داود(ع)، امام صادق(ع) می فرمایند: خداوند به حضرت داود(ع) وحی كرد: «نِعْمَ الْعَبْدُ اَنْتَ اِلّا اَنّكَ تأكُلُ مِنْ بیتِ المالِ؛ تو نیكو بندهای هستی، جز این كه هزینه زندگی خود را از بیت المال تأمین می كنی.»
حضرت داود(ع) چهل روز گریه كرد، و از خداوند خواست كه وسیلهای برای او فراهم سازد كه از بیت المال مصرف نكند، خداوند آهن را برای او نرم كرد، او هر روز با آهن یك زره می ساخت و به هزار درهم می فروخت، بدین ترتیب 360 زره ساخت و به 360 هزار درهم فروخت، و از بیت المال بی نیاز گر دید.»
حضرت داود كه به مسأله جهاد و دفاع، اهمیت بسیار می داد، در این فکر بود كه وسیله دفاعی رزمند گان در عین آن كه آنها را حفظ می كند، نرم و استفاده از آن آسان باشد. همین مطلب را از خداوند خواست.
خداوند آهن را مانند شمع و موم برای حضرت داود(ع) نرم كرد، و او از این موهبت كمال استفاده را در زره سازی نمود.
خصوصیات حضرت داوود (ع)
1. حضرت داوود (ع) بسیار صبور بود به طوری که خداوند به پیامبر اسلام (ع) فرمود که در صبر به او اقتدا کند.
2. خداوند در قرآن از داوود به عنوان بنده ی خود توصیف می کند.
3. او دارای قدرت زیاد در اطاعت از خدا و پرهیز از گناهان بود.
4. خدا از او به «اوّاب» یاد کرده است؛ یعنی کسی که همیشه به خدای متعال رجوع می کند.
5. کوه ها در هر صبح و شام همراه او خدای متعال را تسبیح می گویند.
6. پرندگان نیز با او نیایش می کنند.
7. هر وقت حضرت داوود(ع) ساکت بود، کوه ها و پرندگان نیز چنین بودند و زمانی که ایشان ذکر خدا می گفت، آن ها نیز چنین می کردند.
8. خداوند تمام وسایل مادی و معنوی او را برای رسیدن به حکومتی قدرتمند و محکم به او داده بود.
9. خداوند به او علم و دانش فراوانی داده بود.
10. وی دارای گفتار و زبانی نیرومند بود، به طوری که در داوری و قضاوت، قاطع و عادل بود.
فرآوری:نعیمه درویشی
بخش کودک و نوجوان تبیان
منابع:قصه های قرآن،ویکی فقه
مطالب مرتبط:
