این همه دعا برای چیست؟
این همه دعا برای چیست؟ و ما چه نیازی به این دعاها داریم؟ مگر خود خداوند خوبی بندگانش را نمیخواهد، مگر او نگهبان و حافظ بندگانش نیست؟
ما نیازمند به دعا هستیم، چرا که دعا کارکردها و فوائد بسیاری دارد.
اندر فواید و کارکردهای دعا
1- میدانید که تکبر و غرور بدترین دشمن انسان است و حالا هم روز به روز انسانها از خود مغرورتر و متکبرتر هم شدهاند. یکی از فواید دعا، شکستن همین غرور و تکبر است. در همین دعای پر فیض کمیل که یکی از بهترین دعاهاست پر است از کلمات خاضع، خاشع، متواضع، فقیر، ذلیل، نادان و خطاکار، وقتی شما احساس میکنی به یک چیزی نیاز شدید داری ولی خودت آن را نداری به ناچار برای به دست آوردن آن باید به خداوند و خالق خودت التماس کنی.
در این جا هست که عملاً «خودت را ظاهراً» کوچک کردی و پایین آوردی، پایین آوردنی که لازمه بالا رفتن و تکامل است مثل یک توپی که هرچه محکمتر به زمین بخورد بیشتر بالا میرود.
بنابراین دعا بهترین وسیله ای برای نابودی تکبر و غرور است و این به خصوص در جهان امروز که بیشتر دعواها و درگیریهای سیاسی و جناحی از آن ناشی میشود چیز کمی نیست.
در دعا دیگران را بر خود مقدم کنیم
اینکه گفتهاند در دعا دیگران را مقدم بر خود بدانید نیز حکایت از دوری کردن از همین تکبر و غرور دارد.
شنیدهاید که دو نفر زمانی که کشتیشان غرق میشد شناکنان خودشان را به جزیره ای میرسانند، قرار میگذارند یکی در سمتی و دیگری در سمت دیگر جزیره، دست به دعا بردارند تا ببینند کدامیک دعاهایشان مستجاب میشود و نجات پیدا میکنند. اولی هر چه دعا میکند مستجاب میشود اما نفر دوم هر چه دعا میکند اجابت نمیشود.
نفر اول که از خدا هر چه خواسته است از جمله یک کشتی وقتی میبیند همه دعاهایش اجابت شده است سوار بر کشتی شده و آماده رفتن میشود ندا میرسد چرا میخواهی دوستت را تنها گذاری؟ میگوید خوب خداوند دعاهای مرا اجابت کرده اگر خداوند میخواست دعای او را نیز اجابت میکرد، باز ندا میرسد آیا میدانی آنچه به تو رسیده است به خاطر دعاهای اوست، مرد به دوستش میگوید مگر تو چه دعایی کردی؟ او میگوید من دعا کردم هر چه را تو از خداوند میخواهی به تو بدهد.
دعا کردن تخصص نمیخواهد، پیچیدگی هم ندارد، مراحل دعا کردن استاندارد لازم ندارد، همه افراد جامعه اعم از زن و مرد و باسواد و بی سواد، شهری و روستایی، مریض و سالم، همه و همه با هر حال و زبانی که دارند میتوانند از یک آه کشیدن گرفته تا خواندن دعاهای طولانی دعا کنند و با خدای خودشون به راحتی ارتباط برقرار کنند. پس دعا مال همه است چون خدا مال همه است
مرد شرمنده دست دوستش را گرفته و هر دو سوار بر کشتی از تلاطم دریا نجات پیدا میکنند.
2- دومین فایده دعا حفظ کرامت انسان است، انسان وقتی در برابر خداوند میایستد و دعا و التماس میکند خداوند به قول خودمون کیف میکند خدا نمیخواهد بندهاش از کسی درخواست کمک کند که بعداً «هم به او بدهکار و مدیون شود، اصلاً خدا دوست ندارد انسانی در برابر انسان دیگر تحقیر بشود. شما ببینید وقتی میخواهید از یک نفر مثلاً» مقداری پول قرض بگیرید چطور مدام این پا و اون پا میکنید داغ میشوید و سرد میشوید تا بالاخره آخرش با هزار زحمت حرفتون را میزنید، خدا نمیخواهد شما در این حالت قرار بگیرید.
مهمتر اینکه وقتی شما از خدا یک چیزی را طلب میکنید هم طلبت را میگیری و هم بابت این درخواست ثواب هم میبری، یعنی با یک تیر دو تا نشون میزنی.
قرآن کریم هم در آیه فرقان سوره 77 میفرماید: ای رسول من بگو اگر به سوی خدا متوجه نشوید و دعا نکنید پروردگارم به شما اعتنا نخواهد کرد.
در جای دیگر امام صادق(علیهالسلام): هم میفرماید خداوند عزوجل خوشش نمیآید که بندگانش از همدیگر خواهش و درخواست کنند و همین را درباره خودش دوست دارد چون خداوند خوشش میآید که از او سۆال و درخواست کنند و نعمتهای خداوندی را از او بخواهند.
دعا بهترین وسیله ای برای نابودی تکبر و غرور است و این به خصوص در جهان امروز که بیشتر دعواها و درگیریهای سیاسی و جناحی از آن ناشی میشود چیز کمی نیست
3- سومین فایده دعا امنیت است دعا به انسان احساس امنیت و آرامش میدهد، دعا مثل انرژی هسته ای که برای هر کشوری احساس امنیت میآورد، دعا به انسان یک قوت قلب میدهد.
وقتی مجهز به سلاح دعا باشید احساس آرامش و امنیت میکنید و بر اعصابتان مسلط میشوید و از هر حادثه ای در امان خواهید ماند، تازه به دیگران هم احساس آرامش خواهید داد.
4- چهارمین فایده دعا همگانی بودن آن است، دعا کردن تخصص نمیخواهد، پیچیدگی هم ندارد، مراحل دعا کردن استاندارد لازم ندارد، همه افراد جامعه اعم از زن و مرد و باسواد و بی سواد، شهری و روستایی، مریض و سالم، همه و همه با هر حال و زبانی که دارند میتوانند از یک آه کشیدن گرفته تا خواندن دعاهای طولانی دعا کنند و با خدای خودشان به راحتی ارتباط برقرار کنند. پس دعا مال همه است چون خدا مال همه است.
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع: وبلاگ قاسم اویسی