پروانه شدم

گفت و گو با سارا بهرامی بازیگر سریال «پروانه»

قسمت اول سریالشان در رسانه ها لو رفته بود و او حالا بعد از چند آزمون کوچک جلوی دوربین یک سریالی رفت که هم حساسیت های زیادی داشت و هم می دانست که اقبال خوبی در پشت آن منتظرش است: قسمت اول سریال لو رفت و خدا را شکر ما آن قسمت را نگرفته بودیم و کارگردان قسمت اول را به شکل فلاش بک در قسمت های دیگر جای داد و قسمت اول را با بازنویسی فیلم نامه، به گونه ای دیگر ساخت. همان موقع بود که فهمیدم این داستان با خیلی از تجربه های قبلی ام فرق دارد و باید بیشتر مواظب آینده حرفه ای ام باشم.

سارا بهرامی بازیگر جوان سریال پروانه متولد 1361 است. اصالتا اهل اصفهان است و به صورت تدریجی وارد بازیگری شده است. تئاتر را از 9 سالگی دنبال می کرده و از چند سال قبل با بازی در چند نقش کوتاه در پروژه های سینمایی وارد سینما شده است.

سارا بهرامی بازیگر نقش پروانه در سریال «پروانه»  درباره نحوه ورودش به دنیای بازیگری می گوید: برای نخستین مرتبه در 9 سالگی، پدرم من را در کلاس تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ثبت نام کرد. شاید تئاتر و کار کردن به مفهوم بازیگر شدن از همان موقع آغاز شد و تصمیم جدی گرفتم که بازیگر شوم. بعد از پایان تحصیلات متوسطه، در دانشگاه، رشته تئاتر خواندم و سپس از اصفهان به تهران آمدم و پی گیر تئاتر بودم و نقش های کوچکی بازی کردم.

این بازیگر جوان سینما و تلویزیون که اصلیتی اصفهانی دارد با بازی در نقش های کوتاه وارد عرصه جدی بازیگری شد: در سینما، فیلم «آیینه های روبه رو» را با نگار آذربایجانی کار کردم و سپس در فیلم «یک عاشقانه ساده» سامان مقدم بازی کردم. با این حال تئاتر هم چنان در کنارم بود. پس از آن، نقش کوچکی در سریال «فرات» مازیار میری داشتم و سپس در سریال «مثل یک کابوس» بازی کردم. اما نخستین نقش اصلی زندگی ام «پروانه» با جلیل سامان بود.

جلیل سامان کارگردان سریال «ارمغان تاریکی» اما از او دعوت کرد تا برای تست به دفتر تهیه کننده سریال «پروانه» برود: از دفتر تهیه کننده تماس گرفتند و آن جا با جلیل سامان ملاقات کردم. فیلم نامه را در اختیارم گذاشتند و قرار شد از من تست بگیرند و 3 هفته و شاید هم بیشتر به دفتر آقای سامان رفتم. سکانس های مختلف را تست می دادم. سپس تست گریم دادم و هر روز تست لباس داشتم. با بازیگران دیگر هم دورخوانی داشتیم تا این که بالاخره بازیگر نقش «پروانه» سریال «پروانه» شدم.

اولین نقش جدی اش را قرار بود در پروانه بازی کند و استرس زیادی داشت تا مورد تایید جلیل سامان قرار گیرد: روز اول که به دفتر آقای سهراب پور رفتم فکر می کردم برای یکی از نقش های فرعی سراغم آمدند. فیلم نامه را که به من دادند گفتند نقش «پروانه» را بخوان. همان روز نشستم و فیلمنامه را خواندم. دیدم نقش اصلی سریال است. اولش آنقدر استرس گرفتم که گفتم نمی توانم بازی کنم. اما مسمم شدم که در این نقش جلوی دوربین بروم. سه هفته پر استرسی را در روزهای تست گریم و تمرین داشتم تا مورد تایید آقای سامان قرار بگیرم.

می گوید نقش پروانه آنقدر جذاب بوده که نمی توانسته به آن جواب منفی بدهد: اگر نقش پروانه خوب نبود و فیلم نامه هم این اندازه منسجم و درست و حسابی نبود، آن را بازی نمی کردم، چون در این موارد خیلی حساس هستم. من بازیگر تئاترم و کار خیلی برایم اهمیت دارد. وقتی فیلم نامه و نقش پروانه را مطالعه کردم دیدم که چه قدر خوب به رشته تحریر درآمده و فرصت خوبی است. پس نقش را از روی آگاهی انتخاب کردم و این گونه نبود که بگویم چون بازیگری را دوست دارم بروم نقش را بازی کنم.

سارا بهرامی درباره ارتباط اش با تیم کارگردانی و تمرین هایی که قبل از شروع فیلمبرداری انجام داده است می گوید:خیلی سعی کردم تا به نقش نزدیک شوم. تمرین هایی که برای به دست آوردن فضای داستان انجام دادیم با مشورت های آقای سامان من را به پروانه نزدیکتر کرد.

بهرامی در ادامه می گوید: بازی در جلوی دوربین یک جنس از بازی را می خواهد که با استرس همراه است. جلوی دوربین فرصت تغییر در بازی را نداری برای همین باید قبل از آن تکلیف خود را با نقش مشخص کنی.  یعنی به عنوان بازیگر باید از خلاقیت خود استفاده کنی و جلوی دوربین بروی.

وی از راهنمایی ها و کمک های جلیل سامان برای نزدیک شدن به نقش می گوید: آقای سامان چیزی حدود 150 تا 200 سۆال برایم ایمیل کرد تا جواب آن ها را از زاویه دید پروانه بدهم و همین موضوع باعث شد فیلم نامه را با دقت مطالعه کنم تا بدانم چه اخلاقیاتی دارد؛ یعنی یک بیوگرافی جامع درباره نقشی که می خواهم بازی کنم داشته باشم. «پروانه» از فیلتر سارا بهرامی رد شده است و من در دنیای خودم درپی شاخصه هایی برای پروانه می گشتم که آیا شبیه من هست یا نیست که البته خیلی جاها شبیه هم نیست.

بهرامی درباره تحقیقات شخصی اش قبل از شروع فیلمبرداری می گوید: از لحاظ تاریخی کتاب هایی را مطالعه کردم زیرا شرایط اجتماعی سال 54 را نمی شناختم. علاوه بر آن میدانی تحقیق کردم یعنی از طریق مادر، خاله، خانواده و آدم های آن نسل اطلاعاتی را گرفتم. البته بخش اعظم کار، جلوی دوربین اتفاق می افتد چرا که به احساساتت تکیه و با پروانه زندگی می کنی و به عنوان یک آدم خود را در آن شرایط قرار می دهی.

سارا بهرامی درباره ویژگی های این نقش و نزدیک شدن به دنیای آن می گوید: نخستین ویژگی پروانه، نویسندگی اوست.

وقتی آدمی می نویسد یعنی او متفکر است یعنی فکر می کند و این نکته خیلی مهمی است. پروانه آدمی حاضر جواب است و در وجود من هم یک جور اعتماد به نفسی وجود دارد که دلیل انتخابم به عنوان پروانه، همین ویژگی هایم بود. پروانه اگر چه متفکر، مهربان و عاشق است ولی واکنشهای او واکنش یک دختر متعلق به طبقه خودش است و این چیزی بود که اندکی با من فاصله داشت. من آدمی هستم که در تئاتر بزرگ شده ام و مجبور بودم رفتارهایم را به خاطر پروانه کنترل کنم چون من شخصیتی شیطنت آمیز دارم ولی پروانه آرام و خانم تر بود.

بهرامی از استرس های زمان فیلمبرداری و همراهی بازیگران باتجربه تر می گوید: در یکی از سکانس هایی که مربوط به پارک است و مربوط به نخستین روزهای فیلم برداری است و من با همه اعتماد به نفسی که اکنون درباره کار حرف می زنم در آن موقع به شدت می ترسیدم.این که جلوی دوربین نقش اصلی را با توجه به مسئولیت سنگینش بازی کنی، ماجرای دیگری است، روزهایی که کار تمام می شد گروه فیلم برداری از پارک خارج می شد اما من و آقایان سامان و کمیلی روی نیمکتی می نشستیم و سکانس های روز بعد را تمرین می کردیم. حامد کمیلی به عنوان بازیگر نقش مقابلم وقت می گذاشت و با کارگردان کمکم می کرد تا به نقش برسم.

بهرامی در پایان می گوید: الان که قسمت های آخر سریال پخش می شود دلم برای نقش و کل سریال تنگ می شود. تجربه شیرین و دلچسبی که حتی اگر در آینده بهتر و بیشتر از این نقش به سراغم بیاید در گوشه ذهن و قلبم جایی برای «پروانه» باز است. واقعیت این است که خیلی سخت است در قامت زنی با زندگی دست و پنجه نرم کنی که خیلی از آن چیزی که با آن رشد کردی فاصله دارد. من رنج دوران پروانه را دوست دارم. رنجی که برای رهایی و آزادی است. بچه انقلابی بودن کار سختی است.

بخش سینما و تلویزیون تبیان

منبع: سینما پرس